جلال سلطانی

سوسن ((Lilium spp. از مهم‌ترین و با ارزش‌ترین گیاهان سوخواره در ایران و جهان محسوب می‌شود. فلس‌برداری و کشت سوخک فلسی مهمترین روش تولید تجاری سوخ گیاه سوسن می‌باشد. گیاه سوسن همانند بسیاری از گیاهان سوخواره به برخی از بیماری‌ها حساس است به‌گونه‌ای که هم گل‌های شاخه‌‌بریده و هم سوخ آن با انواع بیماری‌ها مواجه می‌شوند. در بین عوامل متعدد ایجاد کننده بیماری در سوخ سوسن، قارچ‌ها اهمیت ویژه‌ای در بیماری‌زایی دارند. یکی از روش‌های سازگار با محیط زیست جهت کنترل بیماری-های گیاهی به کار بردن عوامل بیولوژیک می‌باشد. پژوهش حاضر به منظور بررسی اثر کاربرد برخی از ترکیبات بیولوژیک تجاری در ازدیاد سوخ گیاه سوسن به روش فلس برداری انجام شد. این پژوهش به‌صورت دو آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با دو فاکتور و به صورت مجزا اجرا شد. در هر دو آزمایش، فاکتور اول سطوح مختلف ترکیبات بیولوژیک در هفت سطح شاهد (آب مقطر در آزمایش اول و محلول هوگلند در آزمایش دوم استفاده شد)، کمپانیون، بیوهلث، تریکورانپی، باکتری اندوفیت باسیلوس سوبتیلیس POE26، پروبیو26 و بیونوترینت و فاکتور دوم دوره‌های متفاوت محلول‌دهی در سه سطح تنها یک نوبت در روز اول کشت، هر 15 روز یکبار و هر 30 روز یکبار انجام شد و برای هر تیمار 3 تکرار در نظر گرفته شد. در آزمایش اول اثر تیمارهای آزمایش بر صفات رشدی شامل تعداد سوخک تولید شده به ازای هر فلس، تعداد ریشه اصلی و تعداد ریزفلس در هر سوخک، وزن تر و خشک سوخک، وزن تر ریشه، طول ریشه، قطر سوخک، درصد فلس سوخک‌دار شده، کیفیت فلس مادری، درصد عدم پوسیدگی فلس‌ها و درصد ماده خشک سوخک و نیز صفت قند محلول سوخک فلسی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج آزمایش اول نشان داد که بیشترین تعداد سوخک تولید شده به ازای هر فلس (06/4 عدد) در تیمار بیوهلث با دوره محلول‌دهی یک نوبت حاصل شد که تفاوت معنی‌داری با برخی از تیمارها نداشت. بیشترین وزن تر سوخک (47/0 گرم) به‌طور یکسان در تیمار باسیلوس سوبتیلیس POE26با دوره محلول‌دهی 15 و 30 روز یکبار و بیشترین وزن خشک سوخک (09/0 گرم) در تیمار باسیلوس سوبتیلیس POE26با دوره محلول‌دهی 30 روز یکبار حاصل شد. در آزمایش دوم اثر تیمار‌های آزمایش بر صفات رشدی شامل وجود یا عدم وجود فلس مادری، تعداد سوخک تولید شده، قطر سوخک یکساله، تعداد ریزفلس سوخک، وزن تر و خشک سوخک، تعداد اندام هوایی به ازای هر فلس، طول اندام هوایی، وزن تر اندام هوایی، طول برگ، مساحت برگ و وزن تر ریشه به ازای هر سوخک مورد بررسی قرار گرفت. نتایج آزمایش دوم نشان داد که بیشترین قطر سوخک یکساله در تیمار باسیلوس سوبتیلیس POE26‌با دوره محلول‌دهی 15 و 30 روز یکبار و بیونوترینت با دوره محلول‌دهی 30 روز یکبار، بیشترین وزن تر سوخک در تیمار باسیلوس سوبتیلیسPOE26 و بیشترین وزن خشک سوخک در تیمار بیونوترینت مشاهده شد. نتایج حاصل از بررسی صفت‌های مورد ارزیابی نشان داد که استفاده از ترکیبات کنترل کننده بیولوژیک به ویژه حاوی باسیلوس سوبتیلیس می‌تواند در تولید سوخک یکساله سوسن اثرات مثبتی به همراه داشته باشد.

چکیده: قارچ گانودرما یکی از مهم ترین قارچ های خوراکی می باشد که در سال های اخیر به علت ویژگی های دارویی و ضد سرطانی مورد توجه قرار گرفته است. پژوهش حاضر برای بررسی تاثیر کیفیت نور شامل پرتوتابی فرابنفش B، نورقرمز، نور آبی و ترکیب آنها بر عملکرد و ویژگی پاداکسایشی قارچ خوراکی دارویی گانودرما(Ganoderma lucidum)انجام پذیرفته است. برای این منظور بسترهای آماده تلقیح شده با اسپاون قارچ گانودرما از شرکت تولید قارچ های خوراکی- دارویی سارین فام در استان البرز تهیه شد و در شرایط نیمه استریل تحت تیمارهای نور ی شامل نور های سفید (شاهد)، آبی، نور ترکیبی (آبی 50% -قرمز50%)، نور قرمز و نور ترکیبی (قرمز 75% - آبی 25%) به مدت 12 ساعت و نور فرابنفش به مدت 10 دقیقه قرار داده شدند. تیمارهای نوری در مرحله ی ساقه روی قارچ ها به مدت 13 روز به سطح بستر تابیده شد. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که وزن تر و خشک، محتوای آب و درصد ماده خشک قارچ تحت تاثیر نوردهی قرار گرفت. نور آبی و قرمز وزن تر و خشک را افزایش داد؛ بیشترین وزن تر در تیمار نور آبی و قرمز به ترتیب 08/18 و 87/15 گرم بر کیلوگرم وزن بستر و کمترین میزان در تیمار نور فرابنفش (42/8 گرم بر کیلوگرم وزن بستر) مشاهده گردید. در رابطه با وزن خشک تیمارهای آبی و قرمز بیشترین میزان و تیمار نور فرابنفش کمترین میزان را به خود اختصاص داد. تیمار نور فرابنفش همچنین کمترین درصد ماده خشک (42/25 درصد) و بیشترین درصد محتوای آب (58/74 درصد) را به خود اختصاص داد اما بین سایر تیمارها اختلاف معنی داری مشاهده نشد. در رابطه با ترکیبات ثانویه میزان فنل کل تحت تاثیر تیمارهای نوری قرار گرفت و هر دو تیمار نوری ترکیبی قرمز و آبی بالاترین میزان را به خود اختصاص داده و تیمار شاهد کمترین میزان را نشان داد. میزان فلاونوئید کل نیز تحت تاثیر تیمارهای نوری قرار گرفت و دو تیمار نورهای ترکیبی قرمز و آبی بالاترین میزان و تیمار شاهد کمترین میزان را به خود اختصاص دادند. ظرفیت آنتی اکسیدانی تحت تاثیر تیمارهای نوری قرار گرفته و تیمارهای نور ترکیبی و قرمز بالاترین میزان و تیمارهای شاهد و نور فرابنفش کمترین میزان را به خود اختصاص دادند. پلی ساکاریدها به عنوان یکی از مهمترین ترکیبات در قارچ گانودرما شناخته می شوند. در این پژوهش وزن خشک پلی ساکارید خام استخراج شده و محتوی پلی ساک

نور، عامل اصلی توسعه اندام بار دهی در پرورش قارچ های صدفی می باشد، اما اثرات آن در قارچ شاه صدف ( Pleurotus eryngii) کمتر درک شده است. پژوهش حاضر برای بررسی تاثیر پرتوتابی فرابنفش و نور آبی بر عملکرد و ارزش تغذیه ای قارچ خوراکی-دارویی شاه صدف انجام پذیرفته است. بدین منظور بستر های آماده قارچ شاه صدف از شرکت تولید قارچ های خوراکی- دارویی سارین فام در استان تهران تهیه شدند و در شرایط نیمه استریل تحت 6 تیمار نور ی شامل تاریکی، نور سفید، نور آبی (8 و 16 ساعت در روز) و پرتو فرابنفش B با دو زمان 5 و10 دقیقه در روز، قرار داده شدند. در این پژوهش، تیمارهای نوری از مرحله ی اولیه رشد به سطح بستر قارچ ها تابیده شد ولی پرتو فرابنفش B بعد از رشد قارچ و بعد از پدیدار شدن ساقه اعمال شد. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که وزن تر و خشک و درصد ماده خشک قارچ تحت تاثیر نوردهی قرار گرفت. نور آبی وزن تر و خشک را افزایش داد؛ بیشترین وزن تر در 16 ساعت اعمال نور آبی مشاهده گردید و پرتوتابی فرابنفش سبب کاهش 15 درصدی وزن تر قارچ گردید. بیشترین وزن خشک قارچ در تیمار نور آبی به مدت 16 ساعت با میانگین 73/17 گرم به دست آمد و کمترین وزن خشک در تاریکی مطلق یافت گردید که با پرتوتابی 5 و ده دقیقه فرابنفش B اختلاف معنی داری نشان نداد. کمترین درصد وزن خشک نیز در تیمار تاریکی به دست آمد. بیشترین محتوای فنل کل (16/225 میلی گرم اسید گالیک بر گرم) در تیمار نور آبی به مدت 8 ساعت و کمترین میزان فنل (34/30 میلی گرم اسید گالیک بر گرم) در تیمار شاهد مشاهده گردید. نوردهی روی محتوای فلاونوئید کل قارچ اثر گذاشت؛ تیمار 8 ساعت نور آبی بالاترین میزان فلاونوئید کل را با میانگین 820/16 میلی گرم کوئرستین بر گرم نشان داد. فعالیت آنتی اکسیدانی تیمارهای مورد بررسی بین 99/43-03/71 درصد متغیر بود که بیشترین میزان فعالیت آنتی اکسیدانی در تیمار 16 ساعت نور آبی و کمترین فعالیت آنتی اکسیدانی در تیمار 10 دقیقه نور فرابنفش مشاهده گردید. بیشترین محتوای ویتامین ث در قارچ های مربوط به تیمار 8 ساعت نور آبی مشاهده شد. کم ترین محتوای ویتامین ث در تاریکی یافت شد. با توجه به نتایج این پژوهش به نظر می رسد رژیم نوری مانند نور آبی تاثیر قابل ملاحظه ای در رشد و فیزیولوژی و همچنین میزان ترکیبات فیتوشیمیایی قارچ خوراکی-دارویی شاه صدف دارد. بناب

شوری یکی از مهمترین تنش های غیر زنده است که به شدت اثر منفی بر بهره وری محصولات کشاورزی در سراسر جهان دارد. براساس گزارش فائو در سال 2008 بیش از 800 میلیون هکتار از زمین های کشاورزی در سراسر جهان با مشکل شوری رو به رو بوده اند. یکی از روش های مقابله با تنش شوری در خاک استفاده از میکروارگانیسم ها بویژه همزیست های گیاهی می باشد. حدود یک درصد از گونه های گیاهی که هالوفیت (شورپسند) نام دارند قادر به رشد و تکثیر در خاک های شور هستند. پژوهش حاضر به بررسی اثرات افزایش رشد گیاه زراعی گندم (Tritichum aestivum) و افزایش تحمل به تنش شوری ( NaCl) توسط باکتری های اندوفیت شورپسند جدا شده از گیاهان شورپسند بومی ایران پرداخته است. به این منظور، ابتدا تست تحمل به شوری بر روی بذر دو رقم گندم میهن (آبی) و هما (دیم) در غلظت های مختلف NaCl انجام شد و سطح تحمل ارقام مذکور 200 میلی مولار تعیین گشت. هشت جدایه باکتری شورپسند جداشده از گیاهان هالوفیت کویر مرکزی ایران نیز از آزمایشگاه بیوتکنولوژی دانشگاه بوعلی سینا تهیه شد. سپس اثرات باکتری های اندوفیت مذکور بر شاخص های جوانه زنی دو رقم گندم میهن (آبی) و هما (دیم) تحت تنش شوری (NaCl در غلظت های 0،100،200،300و 400 میلی مولار) در شرایط آزمایشگاهی، مورد بررسی قرار گرفت. این آزمایش در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار بررسی شد و آنالیز آماری نتایج با استفاده از نرم افزار SAS و مقایسه میانگین ها با استفاده از آزمون LSD انجام شد.نتایج نشان داد که از بین هشت جدایه باکتری سه جدایه در برترین گروه های آماری قرار گرفتند و بیش ترین تاثیر بر رشد و شاخص های جوانه زنی دو رقم گندم هما و میهن تحت تنش NaCl را نشان دادند، که شامل جدایه های شورپسندگرم مثبت 76Oceanobacillus sp. ( Bacillaceae، جداسازی شده از ریشه گیاهCressa)، 14 Micrococcus luteus (Micrococcaceae، جداشده از گیاه Salsola tomentosa ( و 7 Bacillus licheniformis ( Bacillaceae ، جداشده از ریشه گیاه Salsola yazdiana) بودند. آزمون های کمی و کیفی نشان داد که هر سه جدایه باکتری هالوفیت مذکور قادر به تولید هورمون گیاهی ایندول استیک اسید (IAA، اکسین) بودند که می تواند یکی از علل تاثیر آنها بر رشد گیاه باشد. در مجموع یافته های حاصل از این پژوهش بیانگر آنند که باکتری های اندوفیت گیاهان هالوفیت می توانند در نتی

باکتری های اندوفیت میکروارگانیسم هایی هستند که دربافت های گیاه سالم بدون ایجاد علامت ونشانه ای از بیماری یافت می شوند و بعنوان باکتری های مفید شناخته شده وهمگی از نظر زیستی فعالند. متابولیت های باکتری های اندوفیت باعث افزایش تحمل گیاهان به تنش های زیستی وغیر زیستی می شوند. پژوهش حاضر به بررسی اثرات دوگونه از باکتری های اندوفیت سرو (Bacillus subtilis POE26 و Stenotrophomonas maltophilia POE55) بر تحمل تنش خشکی در گیاهان غیر میزبان جو وماشک در کشت خالص ومخلوط آنها پرداخته است.براین مبنا، آزمایشی در زمینی به مساحت 3000 متر مربع و در قالب طرح آماری اسپلیت فاکتوریل بر پایه بلوکهای کامل تصادفی با 3 تکرار و 12 تیمار درسال زراعی 99-1398 درشهرستان کمیجان استان مرکزی انجام شد . بذور جو آبی (Hordeum vulgare) رقم بهمن و ماشک معمولی (Visia sativa) پیش ازکشت، با باکتری های اندوفیت POE26 و POE55 با تراکم نوری CFU/mL 8 10×5/3 تلقیح شده و در زمین مورد اشاره، با درنظر گرفتن شاهد، به شیوه خالص و مخلوط کشت شدند. کشت های مذکور تحت تیمار سه سطح آبیاری 100%، 75% و 50% قرار گرفتند و تاثیر هریک از اندوفیت ها در کشت خالص جو و ماشک و کشت مخلوط آنها نسبت به شاهد مورد بررسی قرار گرفت. نتایج آنالیز آماری نشان داد که هر دو گونه باکتری برصفات مورفولوژیک ، اجزای عملکرد وعملکرد دانه هردو گیاه تحت رژیم های مختلف آبیاری (100% ، 75% و50%) و الگوی کشت خالص و مخلوط آن ها تاثیر مثبت داشته وتحمل میزبان بر تنش خشکی را افزایش داده اند، که در این بین باکتری POE26اثر بارزتری داشت. نتایج مرتبط با محصول جو نشان می دهد که باکتری های POE26 و POE55 صفات درصد جوانه زنی بذور را به ترتیب 1/6 و 1/3درصد، رشد طول ریشه چه را به ترتیب 80 و4/71 درصد، رشد طول ساقه چه را به ترتیب 7/85 و70 درصد، وزن تر ریشه چه را به ترتیب 60 و1/57 درصد، وزن خشک ریشه چه را به ترتیب 84/53 و40 درصد، وزن ترساقه چه رابه ترتیب 9/38 و82/29 درصد، وزن خشک ساقه چه را به ترتیب 66/46و27/27 درصد، شاخص سطح برگ را به ترتیب28/32 و6/15 درصد، وزن خشک ریشه درمرحله خمیری دانه درشرایط نرمال رطوبتی را به ترتیب 85/44 و5/12 درصد و درشرایط تنش خشکی به ترتیب 67/34 و9 درصد، تعداد پنجه بارور را به ترتیب 91/24 و97/8 درصد، ارتفاع بوته را به ترتیب 12/11 و78/8 درصد، عملکرد ع

کنه های بالا خانواده Tetranychoidea بخش مهمی از کنه های خسارتزا محصولات کشاورزی را شامل می شوند و همه ساله خسارت قابل توجهی به مراتع و محصولات کشاورزی وارد می سازند. در این مطالعه اندام هوایی گیاهان یکساله به صورت کاملا تصادفی نمونه برداری و به آزمایشگاه منتقل شدند، پس از جداسازی از نمونه ها اسلاید تهیه شد. در این پژوهش از بالا خانواده Tetranychoidea جمعا 13 گونه متعلق به 9 جنس جمع آوری شد. لیست گونه های یافت شده به شرح زیر است: Tetranychus Dufour, 1832: Tetranychus urticae Koch, 1836; Eotetranychus Oudemans, 1931: Eotetranychus sp. Khanjani, 2012; Ptrobia Murray, 1877: Ptrobia latens Muller, 1776; Ptrobia hordei Khanjani, Khanjani & Seeman, 2016; Bryobia Koch, 1836: Bryobia praetiosa Koch,1836; Tenuipalpus Donnadieu,1875: Tenuipalpus zahirii Khanjani et al, 2013; Agyptobia Sayed, 1950: Agyptobia bromi Khanjani, 2012; Agyptobia pirii Khanjani, 2012; Pseudoleptus Bruyant, 1911: Pseudoleptus hamedaniensis Khanjani, 2012; Pseudoleptus iraniensis Khanjani, 2012; Phytoptipalpus Tragardh, 1904: Phytoptipalpus salicicola Al-Gboory, 1987; Linotetranus Berlese, 1910: Linotetranus astragalusi Khanjani et al, 2011; Linotetranus iraniensisnKhanjani et al, 2011.

با سلام

اندوفیت ها میکروارگانیسم هایی می باشند که در بافت های گیاه سالم بدون ایجاد علامت و نشانه ای از بیماری یافت می شوند. باکتری های اندوفیت به عنوان باکتری های مفید شناخته شده و به طور فعال رابطه طولانی مدت با گیاه میزبان دارند و عموماً ویژه اندام خاصی از گیاه نیستند و می توانند از ریشه، ساقه، برگ، غده، بذر، گل و میوه جدا شوند. این باکتری های می توانند از طریق تولید عوامل ضد قارچ و ضد باکتری، تولید سیدروفور، رقابت در جذب عناصر غذایی و القای مقاومت سیستمیک در میزبان، سبب کنترل بیولوژیکی بیمارگر های گیاهی شوند. هدف از انجام پژوهش حاضر دستیابی به سویه های برتر باکتری های اندوفیت پونه کوهی (Mentha pulegium) با اثرات ضد قارچی بود. به منظور انجام این پژوهش، 38 ایزوله باکتری اندوفیت از اندام های سالم پونه کوهی در استان همدان جداسازی شدند. نخست، اثرات ضد قارچی آن ها بر روی قارچ های پاتوژن گیاهی sp. Rhizoctonia، .sp Verticillium وFusarium oxysporum از طریق کشت سه نقطه-ای در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار بررسی شد و آنالیز آماری نتایج با استفاده از نرم افزار SAS و مقایسه میانگین ها با استفاده از آزمون توکی انجام شد. از بین 38 ایزوله باکتریایی جداسازی شده، 11 جدایه در برترین گروه های آماری قرار گرفتند و بالاترین اثرات بازدارندگی از رشد قارچ ها را نشان دادند. سپس خواص ضد قارچی مواد فرار 11 ایزوله برتر باکتریایی بر روی قارچ های مذکور از طریق کشت متقابل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار بررسی شد. شناسایی ایزوله های برتر به روش مولکولی براساس توالی یابی ژن 16S rDNA آن ها را در جنس های Brevundimonas، Bacillus، Pseudomonas و Serratia قرار داد. یافته های حاصل از این پژوهش می تواند در کنترل پاتوژن های گیاهی و یافتن روش های مدیریت زیستی در سیستم کشاورزی ارگانیک و پایدار مورد استفاده قرار گیرد.

ندارم

از مهمترین زمینه های تحقیقی در مورد گیاهان دارویی، بررسی شرایط مختلف محیطی تاثیرگذار بر میزان عملکرد کمی و کیفی این گیاهان است. یکی از اهداف کشت گیاهان دارویی استفاده از مواد موثره موجود در آنها است. تنش های محیطی مانند فرابنفش باعث تغییر در مقدار و کیفیت مواد موثره در گیاهان و عملکرد اقتصادی گیاهان دارویی می شوند. اندوفیت ها میکروارگانیسم های همزیست با برخی گیاهان هستند که مقاومت گیاه در شرایط تنش های محیطی را افزایش می دهند نعناع فلفلی با نام علمی Mentha piperita L. از خانواده Lamiaceae از جمله گیاهان دارویی و معطر است که اسانس آن مصارف دارویی، غذایی، آرایشی و بهداشتی فراوانی دارد. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر تابش پرتو فرابنفش Aو B در حضور و عدم حضور اندوفیت بر برخی از صفات اگرومورفولوژیکی، میزان کلروفیل ، برخی صفات فیتوشیمیایی و میزان اسیدهای فنلیک (فنیل پروپانوئید) در گیاه دارویی نعناع فلفلی بود. بدین منظور، در شرایط گلخانه ای، آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی انجام گرفت. فاکتور اول در 2 سطح، حضور اندوفیت های خود گیاه به صورت طبیعی و عدم حضور آنها که توسط قارچ کش توپاز و آنتی بیوتیک عمومی از بین برده شد و فاکتور دوم پرتوتابی فرابنفش در 9 سطح با لامپ های UV-A (365 نانومتر) و UV-B (310 نانومتر) انجام شد. در طول مدت تابش پرتو فرابنفش به گیاهان میزان فنل کل، فلاونوئید کل، آنتوسیانین کل و فعالیت آنتی اکسیدانی نسبت به گیاه شاهد افزایش یافت بیشترین میزان فنل کل (146.33 میلی گرم در گرم وزن عصاره) ، میزان فلاونوئید کل (50.2میلی گرم در گرم وزن عصاره)و آنتوسیانین کل (79.82 میلی گرم در گرم وزن عصاره)در تیمار 4 ساعت UV-A و بیشترین فعالیت آنتی اکسیدانی (89.92 درصد) در تیمار 4 ساعت UV-A + 10 دقیقه UV-B مشاهده شد. حضور اندوفیت ها بر بیشتر این صفات فیتوشیمیایی تاثیری نداشت اما برهم کنش فرابنفش و اندوفیت بر محتوای فلاونوئید کل وآنتوسیانین کل معنی دار بود به طوری که حضور اندفیت با اینکه بر تولید فلاونوئید کل و آنتوسیانین کل تحت تابش فراینفش تاثیر افزایشی داشت اما در پرتوتابی UV-A فلاونوئید کل بیشتر و تحت پرتوتابی UV-B آنتوسیانین کل بیشتری تولید شد.

اندوفیت ها میکروارگانیسم های همزیست گیاه هستند، که می توانند برای گیاه مفید باشند. گیاهان هالوفیت گیاهان مقاوم به شوری هستند که در بستری غنی از املاح معدنی می توانند چرخه زندگی خود را کامل کنند. محیط سخت وخشن مناطق کویری و شور در جهت انتخاب طبیعی موجودات مقاوم و با ویژگی های بارز گام برداشته است. از ویژگی منحصر به فرد اندوفیت ها کمک به میزبان برای تحمل تنش های محیطی و هچنین تولید متابولیت های متنوع جهت دفاع در مقابل سایر میکروارگانیسم ها و استفاده از آنزیم های مختلف برای جذب مواد غذایی از محیط است. به کارگیری این ویژگی ها در صنعت و کشاورزی می تواند مفید فایده باشد. هدف از پژوهش انجام شده در گام نخست جداسازی قارچ های اندوفیت از گیاهان هالوفیت خانواده آمارانتاسه و ارزیابی مقاومت آنها در برابر غلظت های بالای سدیم کلراید است و در گام بعد بررسی ویژگی تولید آنزیم های مختلف و همچنین خواص آنتی باکتریال جدایه های برتر می باشد. در مجموع تعداد 40جدایه قارچی از بافت های مختلف از 6 نوع گیاه هالوفیت جداسازی شد. پس از ارزیابی مقاومت جدایه های قارچی در برابر غلظت های 1 ،2 ،3 و 4 مولار سدیم کلراید، مقاوم ترین جدایه ها انتخاب شدند و برای بررسی ویژگی تولید آنزیم های مختلف مورد ارزیابی قرار گرفتند. تعداد 5 جدایه به عنوان مقاوم ترین جدایه ها انتخاب شدند و براساس توالی ITS و ژن بتاتوبولین و همچنین خصوصیات ریخت شناسی در حد جنس و گونه شناسایی شدند. مقایسه توالی های سکوئنس شده در بانک اطلاعات ژنی ncbi انجام شد و درخت فیلوژنتیکی توسط نرم افزار مگا رسم گردید. همردیفی توالی نوکلئوتیدی پنج جدایه قارچی برتر از لحاظ مقاومت به شوری پنج جنس مختلف از رده آسکومایکوتا را نشان داد. برترین جدایه قارچ Aspergillus terreus می باشد که از لحاظ آنزیمی و خواص آنتی باکتریال و ضدقارچی نیز نسبت به سایر جدایه ها برتری نسبی را نشان داد. جدایه های دیگر شامل Acremonium، paecilomyces، Microascus و Monosorascus هستند. جدایه هایی که مقاومت به شوری 2 مولار و بالاتر داشتند برای ارزیابی خواص آنتی باکتریال روی پنج نوع باکتری بیماری زای انسانی مورد بررسی قرار گرفتند و در مقایسه با شاهد بعضی از جدایه ها قطر هاله ی بازدارنگی بیشتری تولید کردند. جدایه Aspergillus terreus جدا سازی شده از گیاه روناس همچنین خواص ضد قارچی در مقابل

گیاهان هالوفیت یک گروه متنوع از گیاهان با تحمل به شوری بالا هستند. گیاهان هالوفیت این توانایی را دارند که چرخه زندگی خود را در یک بستر غنی از نمک تکمیل کنند که به طور معمول برای گونه های دیگر سمی است و تقریبا 99 درصد از جمعیت آنها را نابود می کند. اندوفیت ها فواید بسیاری برای گیاهان میزبان ازجمله بهبود رشد آنها از طریق در دسترس قرار دادن مواد غذایی، تولید تنظیم کننده های رشد گیاهی و حفاظت از آنها در برابر پاتوژن ها دارند. هدف از پژوهش حاضر جداسازی باکتری های اندوفیت از گیاهان هالوفیت خانواده آمارانتاسه و ارزیابی مقاومت آنها در برابر تنش شوری بود. در مجموع تعداد 82 باکتری اندوفیت از بافت های ریشه، ساقه و برگ گیاهان هالوفیت جدا شد. 07/74 درصد از کل باکتری ها توانایی رشد در غلظت 1 مولار کلرید سدیم و 32/54 درصد از کل باکتری ها توانایی رشد در غلظت 2 مولار کلرید سدیم را داشتند. تعداد 8 باکتری که ازلحاظ مقاومت به تنش شوری از همه باکتری ها برتر بوده و توانایی رشد در غلظت 3 مولار کلرید سدیم را داشتند، جهت شناسایی مولکولی انتخاب شدند. برای شناسایی مولکولی باکتری های مقاوم به شوری، ژن s r DNA 16 طی واکنش زنجیره ای پلی مراز به طول 1500 جفت باز تکثیرشد ومحصول PCR برای توالی یابی ارسال شد. برای شناسایی باکتری ها با استفاده از پایگاه اینترنتی NCBI ، توالی ها بلاست شده و میزان شباهت آنها با گونه های موجود در پایگاه بررسی شد. نتایج نشان داد، یکی از باکتری های شناسایی شده متعلق به گونه Salinicoccus hispanicus می باشد که تاکنون به عنوان اندوفیت گزارش نشده است. سه باکتری متعلق به گونه Bacillus licheniformis ، یک باکتری متعلق به جنسBrachybacterium sp ، یک باکتری متعلق به جنس Oceanobacillus sp ، یک باکتری متعلق به جنس Rhodococcus sp و یک باکتری متعلق به گونه Micrococcus luteus بود. 8 باکتری شناسایی شده همگی مقاوم به غلظت 3 مولار کلرید سدیم بودندکه تاکنون این میزان مقاومت به تنش شوری از این باکتری ها به عنوان اندوفیت گزارش نشده است. بررسی بر روی 25 باکتری اندوفیت از لحاظ تولید متابولیت نشان داد که میزان متابولیت تولید شده توسط باکتری ها بسیار کم بوده و بر روی باکتری های زانتوموناس،کلاوی باکتر و رالستونیا سولاناسئاروم هیچ گونه فعالیت ضد باکتریایی نشان نمی دهند.

اندوفیت ها میکروارگانیسم هایی هستند که در تمام یا بخشی از چرخه زندگی شان داخل بافت های سالم گیاه میزبان را کلونیزه می کنند بدون اینکه باعث علایم آشکاری از بیماری شوند. اندوفیت ها فواید بسیاری برای گیاهان میزبان از جمله بهبود رشد آن ها از طریق در دسترس قرار دادن مواد غذایی، تولید تنظیم کننده های رشد گیاهی، حفاظت از آن ها در برابر پاتوژن ها دارند. گیاهان دارویی که به عنوان منابع جایگزین جهت مصارف برخی داروهای شیمیایی و مصنوعی مطرح هستند، منابع با ارزشی جهت مطالعه اندوفیت هایشان می باشند. به لیمو (Lippia citriodora Kunth) از خانواده شاهپسند، درختچه ای بومی آمریکای جنوبی است. به خاطر بوی شبیه لیمو که از برگ هایش متصاعد می شود بسیار مورد توجه است. به-لیمو تاریخچه ای طولانی از مصارف سنتی دارویی دارد. هدف از پژوهش حاضر ارزیابی اثرات اندوفیت های جدا شده از به لیمو بر پارامترهای رشد و خاصیت آنتی اکسیدانی عصاره این گیاه بود. در مجموع تعداد 24 قارچ و 24 باکتری اندوفیت از بافت های مختلف به لیمو جدا شد. با استفاده از آزمون های بررسی خاصیت بیوکنترلی اندوفیت ها روی بیمارگر های گیاهی، در میان آن ها جدایه باکتری 10 (B10) و جدایه قارچ 14 (F14) که به ترتیب به عنوان Sphingomonas paucimobilis و Aspergillus sp. شناسایی شدند برای تلقیح به گیاهان انتخاب شدند. نتایج نشان داد، هر دوی آن ها به طور معنی داری پارامترهای رشد گیاه نظیر ارتفاع گیاه، تعداد برگ، وزن تر و خشک شاخه، ریشه و برگ را نسبت به شاهدهای تلقیح نشده افزایش دادند. دو روش برای تلقیح استفاده شد، اسپری اندام هوایی گیاه و خیساندن خاک با سوسپانسیون اندوفیت. به نظر می رسد قارچ اندوفیت با اسپری اندام هوایی و باکتری اندوفیت با خیساندن خاک نتیجه بهتری در بر داشته اند. علاوه بر این، اندوفیت های بررسی شده در این پژوهش خاصیت آنتی اکسیدانی عصاره برگ را افزایش دادند اما اثر معنی داری روی محتوای ترکیبات فنلی و فلاونوئیدها نداشتند. نتایج این پژوهش به وضوح امکان استفاده از اندوفیت های قارچی و باکتریایی را در افزایش رشد و خاصیت آنتی اکسیدانی درختچه معطر به لیمو نشان می دهد.

درختان خانواده سرو میزبان طیف وسیعی از قارچ های اندوفیت دارای فعالیت زیستی می باشند. اخیرا مشخص شده که در درون هیف برخی قارچ های اندوفیت، باکتری هایی به صورت همزیست داخلی زندگی می کنند. یافته های اخیر بیانگر آن هستند که این باکتری های درون هیفی(اندوهایفال) در ابتدا رابطه انگلی با قارچ میزبان خود داشته اند اما با گذر زمان و در طی تکامل این ارتباط، به یک رابطه ی همزیستی تغییر یافته است. این یافته ها از دیدگاه کشاورزی و پزشکی حائز اهمیت فراوانی هستند. لذا پژوهش حاضر به جداسازی و شناسایی باکتری های اندوهایفال(درون هیفی) قارچ های اندوفیت درختان سرو بومی ایران (گونهCupressus sempervirens) و بررسی برهمکنش آنها با میزبان قارچی و میکروبیوم اطراف آن ها پرداخته است. به این منظور، پس از کشت قارچ های اندوفیت در محیط مایع, میسلیوم به روش فیزیکی شکسته شد و از مایع رویی در محیط نوترینت آگار کشت داده شد. از بین 16 ایزوله قارچ 5 ایزوله CSE211(Leptoshaeria sp.) ،CSE212 (Leptosphaeria sp.) ،CSE148(Ascorhizoctonia sp.)،CSE195 (Ascorhizoctonia sp.) وCSE134(Pyrenochaeta sp.)دارای باکتری اندوهایفال بودند که این پدیده به روش ملکولی, ردیابی ژنوم باکتری در DNA کل استخراج شده از قارچ, هم تائید شد. شناسایی باکتریهای اندوهایفال CSEB211(Bacillus pumilus)،CSEB212(Bacillus subtilis،CSEB148(Bacillus subtilis) ،CSEB195(Sphingomonas paucimobilis) وCSEB134(Bacillus pumilus) به روشهای ملکولی و فیزیولوژیکی صورت گرفت.سپس, اثرات زیستی باکتری های اندوهایفال هم در کشت های درون پلیت و هم با بررسی اثرات زیستی عصاره های خارج سلولی آن ها صورت گرفت. نتایج آزمون های نشت در آگار, مواد فرار و اثر عصاره های باکتریایی بر قارچ ها و باکتریهای اندوفیت و بر قارچ های بیماریزای گیاهی نشان داد که باکتری های اندوهایفال دارای اثرات ضدمیکروبی هستند و اثر ضد باکتریایی آنها بیشتر از اثرات ضدقارچی شان می باشد. همچنین تاثیرات ضدقارچی آنها بر قارچ میزبانشان کمتر از قارچ های دیگر است که میتواند شاهدی بر همزیستی طولانی مدت این دو موجود باشد.این یافته ها بیانگر برهمکنش پیچیده ی بین گیاه میزبان-قارچ اندوفیت-باکتری اندوهایفال است و نشان از آن دارد که سلامت گیاه متاثر از اینگونه برهمکنش های پیچیده است.

شاخه قارچی Ascomycota شامل تعداد زیادی از گونه هاست که مرحله جنسی شناخته شده ای ندارند، یکی از این گونه های غیر جنسی Aspergillus flavus است که پاتوژنی فرصت طلب محسوب می شود و علاوه بر گیاهان، در انسان و حیوانات نیز بیماری ایجاد می کند. این قارچ تولید کننده افلاتوکسین های سرطان زا است و از نظر پزشکی و کشاورزی اهمیت فراوانی دارد. از 250 گونه مورد قبول درجنس آسپرژیلوس اکثریت گونه ها فاقد مرحله جنسی شناخته شده ای هستند، اما بسیاری از آنها دارای پتانسیل پنهانی برای تولید مثل جنسی می باشند. مرحله جنسی این قارچ هتروتال از تلاقی بین استرین هایی با تیپ آمیزشی مخالف به وجود می آید که حامل ژن های MAT1-1 و MAT1-2 هستند و به گروه های مختلف سازگاری رویشی تعلق دارند. سیستم های سازگاری جنسی و سازگاری رویشی تواما نقش مهمی در جریان های ژنی در جمعیت بر عهده دارند. در پژوهش حاضربه منظور مطالعه هتروتالیسم در جدایه های ایرانی قارچ A. flavus تعداد 20 جدایه مورد بررسی قرار گرفت. این جدایه هاپیش تر توسط روش های دقیق مولکولی بررسی و شناسایی شده بودند. در ابتدا DNA ی جدایه های قارچی استخراج گردید. تیپ های آمیزشی از طریق استفاده از آغازگرهای اختصاصی در واکنش زنجیره ای پلیمراز چندگانه تعیین شد. الکتروفورز محصولات واکنش زنجیره ای پلیمراز روی ژل آگارز1% تکثیر قطعاتی به طول369 جفت باز را درجدایه های با تیپ آمیزشیMAT1-1 و تکثیر قطعاتی به اندازه270 جفت باز را در جدایه های با تیپ آمیزشیMAT1-2 تایید نمود. نتایج بررسی نشان داد که تیپ های آمیزشی از فراوانی مساوی برخوردار هستند و درمجموع از20 جدایه قارچی به دست آمده،10جدایه تیپ آمیزشی MAT1-1داشتند و 10 جدایه تیپ آمیزشی MAT1-2 . در این بررسی از روش کشت متقابل برای القای مرحله جنسی بین جدایه های با تیپ آمیزشی مخالف استفاده و جدایه ها دو به دو روی محیط کشت های ویژه ACM( محیط کامل آسپرژیلوس) وMCA (محیط مخلوط غلات) کشت گردیدند. پس از گذشت6 تا 11 ماه پتری ها بررسی شد. نتایج حاکی از آن بود که16/33 % تلاقی های انجام شده منجربه تولید مثل جنسی گردید و اندام تولید مثلی قارچ در حد فاصل دو کلنی ظاهر شد. آسکوکارپ های ناشکوفا به شکل گرد تا بیضوی و به ابعاد (450-1550) × (450-1250) میکرومتر حاوی آسک های چندتایی و آسکوسپورها، درون ماتریکس سودوپارانشیمی استروما تولید شدند

امروزه میکرو ارگانیسم های اندوفیت به عنوان منابعی بسیار مهم و قابل اعتماد از مواد فعال زیستی و شیمیایی مطرح شده اند که پتانسیل های فراوانی برای بهره برداری در عرصه های گسترده ای از کشاورزی، صنعت و پزشکی دارند. یکی از مهمترین ویژگیهای این موجودات همزیست گیاهان, که عمدتا قارچ و باکتری هستند, حفاظت از گیاهان در برابر تنش های زیستی و غیر زیستی ست. گیاهان تیره سرو از گیاهان بومی ایران و حاوی متابولیت های بسیار مهمی هستند که دارای ارزش های نهفته ی فراوانند. مهم ترین جنس های موجود در ایران از این خانوادهCupressus، Juniperus و Platycladus می باشند.پژوهش های پیشین همزیستی قارچ های اندوفیت فعال از نظر زیستی باگیاهان سرو ایران را نشان داده است. پژوهش حاضر از دیدگاه های بیولوژیک، اکولوژیک و فارماکولوژیک به بررسی اندوفیت های باکتریایی این گیاهان و بررسی اثرات زیستی آن ها پرداخته است. به این منظور، طی سال 1390 نمونه برداری از درختان سالم سرو در استانهای همدان, مرکزی, فارس و گیلان انجام شد و 69 جدایه اندوفیت باکتریایی جداسازی شده از درختان سرو خالص سازی شدند.نخست, اثرات ضدقارچی آنها بر روی قارچ مدلPyricularia oryzae بررسی شد و آنالیز آماری نتایج نشان داد که 11 جدایه اثرات بسیار قویتری نسبت به دیگر جدایه ها از خود نشان میدهند. سپس,این 11 جدایه اندوفیت باکتریایی برتر انتخاب شده و اثرات بیوکنترلی آن ها بر روی سه قارچ پاتوژن سرو یعنی Diplodia seriata، Spencermartinsia viticola و Phaeobotryon cupressi از طریق کشت متقابل و کشت سه نقطه ای آن ها با این قارچ ها بررسی شد. همچنین, عصاره-های این 11 جدایه برتر باکتریایی استخراج گردیده و اثر آنها بر روی هر چهار قارچ پاتوژن گیاهی مذکور بررسی شد. آنالیز آماری داده ها نشان داد که باکتریهای اندوفیت جدا شده از گیاهان سرو اثرات ضدقارچی قوی بر روی پاتوژن های گیاهی از خود نشان میدهند. شناسایی ایزوله های برتر به روشهای فیزیولوژیکی و مولکولی آنها را در جنس های Bacillus, Brevundimonas, Microbacterium, Stenotrophomonas قرار داد. در مجموع یافته های این پژوهش بیانگر آنند که گیاهان تیره سرو حاوی باکتریهای اندوفیتی هستند که پتانسیل حفاظت از این گیاهان در برابر تنش های زیستی, همچون بیماریهای قارچی, را دارند.