Doustmorad Zafari

چکیده بیماری شانکر به زخم های موضعی یا ناحیه مرده، اغلب فرو رفته روی سطح ساقه یا تنه گفته می شود که در مواقع بروز تنش-های محیطی شدت آن افزایش یافته و موجب بروز خسارت در سطح باغات می شود. در پژوهش حاضر جداسازی و شناسایی قارچ های دخیل در بروز بیماری شانکر و همچنین جداسازی و شناسایی اندوفیت های قارچی درختان سیب به منظور بررسی امکان کنترل زیستی بیماری شانکر مورد مطالعه و بررسی قرار گرفت. از نمونه های دارای علائم شانکر و سرخشکیدگی براساس خصوصیات ریخت شناسی و همچنین توالی یابی چندین ناحیه ژنی تعداد 22 جنس و گونه قارچی جداسازی و مورد شناسایی قرار گرفت. مطالعات مولکولی در مورد برخی جدایه ها با استفاده از تکثیر ژن های ITS، act، rpb2 و tef1-a و در تعدادی دیگر فقط با تکثیر ناحیه ITS انجام شد. در این بررسی غالب گونه های قارچی بدست آمده از نمونه های دارای علائم شانکر و سرخشکیدگی متعلق به جنس Cytospora و تیره Botryosphaeriaceae بودند. براساس پژوهش حاضر و از نظر تعداد جدایه و پراکنش، جنس Cytospora با 209 جدایه شامل چهار گونه توصیف شده C. chrysosperma، C. parasitica، C. paratranslucens و C. sorbicola، چهار گونه جدید C. avicennae sp. nov.، C. azerbaijanica sp. nov.، C. ershadii sp. nov. و C. iranica sp. nov. و یک آرایه توصیف نشده Cytospora sp. مهم ترین عامل ایجاد کننده بیماری شانکر سیب در ایران می باشد. تیره Botryosphaeriaceae با تعداد 97 جدایه شامل گونه های Diplodia bulgarica، Botryosphaeria dothidea و Neoscytalidium dimidiatum در ردیف دوم از نظر اهمیت و پراکنش قرار گرفت. جنس ها و گونه های Kalmusia variispora، Schizophyllum commune، Granulobasidium vellereum، Tricharina sp.، Coniolariella limonispora، Cryptosphaeria pullmanensis، Diatrype whitmanensis، Xylaria sp.، Biscogniauxia mediterranea و Sordaria fimicola دیگر عوامل قارچی مرتبط با بیماری شانکر درختان سیب به ترتیب فراوانی بودند. از تمامی گونه های بدست آمده از درختان دارای علائم شانکر و بافت-مردگی بسته به فراوانی و پراکنش تعدادی جدایه انتخاب کرده و آزمون بیماری زایی انجام و اصول کخ اثبات گردید. با توجه به اینکه جدایه های جنس Cytospora و Diplodia bulgarica بیشترین فراوانی و پراکنش را درمیان عوامل ایجاد کننده بیماری شانکر داشتند

گردو با نام علمی Juglans متعلق به خانواده Juglandaceae یکی از محصولات آجیلی مهم است و ایران پس از چین و آمریکا سومین کشور تولید کننده بزرگ گردو در دنیا است. درخت گردو، توسط دامنه وسیعی از آفات و بیمارگرها مورد حمله قرار می گیرد و علتاصلیزوالجنگل هایگردو،آلودگیتوسطقارچ هایبیمارگرمهممی باشد. به منظور جداسازی و شناسایی فونگای گردو در فصول مختلف سال های 1396 و 1397 از بافت های برگ، دمبرگ، سرشاخه، شاخه، تنه و میوه که در ظاهر سالم بودند و هیچ گونه علائم بیماری روی آن ها مشهود نبود و بافت های دارای علائم درختان گردو در مناطق عمده گردوکاری ایران نمونه برداری انجام شد و در مجموع 859 جدایه قارچی به دست آمد. براساس ویژگی های ریخت شناسی و تجزیه و تحلیل های فیلوژنتیکی216 جدایه از بافت های بدون علائم و 643 جدایه از بافت های دارای علائم شامل42جنس و 65 گونه شناسایی شد که از این میان 14 گونه توصیف نشده شامل Tricharina sp.، Kernia sp.، Eutypella sp.، Cytospora sp.1، Cytospora sp.2، Cytospora sp. 3،Cytospora sp.4 ،Pleurostoma sp.، Preussia sp.1، Preussia sp. 2، Preussia sp.3،Preussia sp.4 ، Preussia sp.5 و Fusarium sp. گونه های جدید و معرفی نشده ای برای دنیا هستند. پنج جنس شامل Tricharina، Uzbekistanica، Kernia، Rigidoporus و Paramicrosphaeropsis و 31 گونه برای فونگای ایران جدید می باشند. تمامی گونه های گزارش شده در این پژوهش به استثنای Cytospora chrysosperma، Neoscytalidium dimidiatumو Phaeoacemonium minimumبرای اولین بار در دنیا از گردو گزارش می شوند. جنس Cytosporaبا 171 جدایه و N. dimidiatum با 87 جدایه به ترتیب بیمارگرهای غالب درختان گردو در این پژوهش بودند که از میان جدایه های Cytospora،C. chrysosperma با 78جدایه، گونه غالب درختان گردو بود. از میان جدایه هایی که از بافت های بدون علائم به دست آمدند،73/90% متعلق به آسکومیست ها و 27/9 % متعلق به بازیدیومیست ها بود. همچنین Aspergillus spp. با 31 جدایه و Tricharina spp. با 29 جدایه به ترتیب دارای بیشترین تعداد جدایه ها بودند. آزمون بیماری زایی در مورد تمامی جدایه های Cytospora، Neoscytalidium و جدایه های نماینده از گروه هایی که براساس ویژگی های ریخت شناسی و تجزیه و تحلیل های فیلوژنتیکی انتخاب شده بودند بر روی شاخه های سالم گردو در شرا

سیر یکی از محصولات ارزشمند است که مصرف آن به صورت مداوم در حال افزایش است. مصرف رو به رشد سیر، نیازمند تأمین پایدار این محصول ویژه است. تأمین منابع این محصول، در گرو مسائل متعددی مانند افزایش راندمان کشت، ارتقای کیفیت برداشت، و همچنین بهینه سازی فرآوری و ذخیره سازی آن می باشد. فرآوری و ذخیره سازی سیر، از کلیدی ترین مراحلی است که وجود کوچکترین نقصان در آن می تواند سبب خسارات فراوانی شود. عوامل مختلفی می تواند تهدید کننده ی کیفیت سیر در هنگام فرآوری و ذخیره سازی آن باشد. یکی از عوامل مخاطره آمیز برای کیفیت سیر، وجود عوامل بیماری زای قارچی است که راندمان و بهره وری این محصول را به شدت تحت تأثیر قرار می دهد. همچنین، نوع فرآوری و همچنین شرایط ذخیره سازی از دیگر عواملی می باشند که کیفیت سیر را دستخوش تغییرات می کنند. سیر یکی از محصولاتی است که کوچک-ترین تنزل کیفیت، سبب تغییرات زیادی در رایحه ی آن می شود. سعی بر آن شد تا با استفاده از رویکردی نوین مانند سنجش رایحه ی سیر، اقدام به پایش کیفی آن در مراحل فرآوری و نگهداری شود. بنابراین، از یک بینی الکترونیکی به منظور رایحه-سنجی سیر، تحت اعمال فاکتورهای مؤثر در مراحل فرآوری و نگهداری استفاده شد. در همین راستا این تحقیق در دوبخش مجزای استفاده از بینی الکترونی در مرحله ی فرآوری و همچنین استفاده از بینی الکترونیکی در مرحله ی نگهداری، انجام پذیرفت. به موازات این رویکرد غیرمخرب، از آزمایش های متعدد دیگری نیز بهره گرفته شد تا میزان همبستگی شاخصه ی کیفی بررسی شود. در این تحقیق، به منظور آنالیز داده ها از روش های تحلیلی متنوعی مانند آنالیز واریانس، آزمون مقایسه ای چندگانه، آنالیز مؤلفه های اصلی، آنالیز تفکیک خطی، ماشین بردار پشتیبان، شبکه عصبی پس انتشار خطا، و حداقل مربعات جزئی استفاده شد. نتایج مشخص نمودند که عوامل محیطی می توانند به سرعت کیفیت سیر را تحت الشعاع قرار دهند. همچنین استفاده از رویکردهایی محافظتی مانند اتمسفر کنترل شده و یا استفاده از بسته بندی های نوین می تواند کاهش کیفیت سیر را به تعویق بیاندازد. خروجی روش آنالیز مؤلفه های اصلی نشان داد که کوچکترین تغییر در بافت سیر، منجر به تغییرات پروفایل رایحه ی سیر می شود. در نهایت نتایج اثبات نمودند که بینی الکترونیکی می تواند به عنوان مرجعی در زمینه ی پایش کیفی سیر مورد استفاده قر

مواد و روش ها: جدایههای باکتری بر اساس روش تعیین توالی ژن S rRNA16 شناسایی شدند. تجزیه و تحلیل مولکولی با استفاده از نرم افزار MEGA 7.0.26 انجام شد. برای انتخاب آنتاگونیستهای برتر در آزمایشگاه، آزمونهای کشت متقابل و مکانیسمهای بیوکنترل انجام شد. آزمونهای گلخانه در قالب طرح ....... انجام شد با استفاده از نرم افزار SAS 9.1 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج: نتایج این تحقیق نشان داد که بر اساس تجزیه و تحلیل فیلوژنتیک حاصل از تعیین توالی ژن کد کننده S rRNA16، باکتریهای مطالعهشده متعلق به جنسهای Pseudomonas، Frigoribacterium، Sphingomonas، Sphingobacterium، Microbacterium، Bacillus و Rhodococcus بودند. جدایه شماره 8312 (Pseudomonas sp.) روی تمام فاکتورهای رشدی گیاه کلزا تأثیر معنیدار داشت.(آیا استرین ها تفاوت معنی دار داشتند؟ در چه سطحی؟) جدایه شماره 642 (Pseudomonas sp.) به طور قابل توجهی بیماری ساقسیاه کلزا را در گلخانه مهار کرد که نشاندهنده توانایی این جدایهها برای استفاده به عنوان عوامل کود زیستی و بیوکنترل بیماری ساقسیاه به ترتیب میباشد. نتیجه گیری: نتایج این تحقیق نشان داد که باکتریهای مرتبط با کلزا در مرحله گلدهی متنوع هستند. جدایه 8312 (Pseudomonas sp.) تأثیر مهمی روی کلیه فاکتورهای رشد گیاه داشت. جدایه 642 (Pseudomonas sp.) به طور قابل توجهی(در مقایسه با شاهد به درصد بنویسید) بیماری ساقسیاه را در گلخانه مهار کرد. از این رو ، توصیه میشود این جدایهها در آزمایش تلقیح مزرعهای بررسی

در طی دهه های گذشته، گزارش های بسیاری در مورد افزایش و گسترش بیماری پوسیدگی فوزاریومی پیاز که ناشی از قارچ خاکزی Fusarium oxysporum f. sp. cepae (FOC). ثبت شده است. علاوه براین، کنترل این بیماری به دلیل مقاومت ژنتیکی محدود در رقم های پیاز چالش برانگیز می باشد. شناسایی رقم و یا گونه آلیوم مقاوم جهت اصلاح گیاهان پیاز، شناسایی مسیرهای سیگنالی مؤثر در مقاومت به این بیماری و همچنین القاء مقاومت به بیماری پوسیدگی فوزارومی از طریق محلول پاشی برخی از مواد بی خطر، موردنیاز است. در مطالعه حاضر ابتدا رقم های مختلف پیاز ایرانی(قرمز آذرشهر، قولی قصه زنجان، درچه اصفهان، سفید کاشان، سفید قم، سفید خمین، سفید کردستان) ، دو رقم خارجی (تگزاس ارلی گرانو و یلو سویت اسپانیش) و گونه وحشیAllium asarense جهت بررسی مقاومت به بیماری مورد ارزیابی قرار گرفتند. این آزمایش در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. گیاهان با جدایه قارچ FOC با غلظت 106 آلوده شده و بعد از گذشت 90 روز، شدت بیماری دانهال های پیاز موردبررسی قرار گرفت. نتایج این آزمایش نشان داد اکثر ارقام پیاز به بیماری پوسیدگی فوزاریومی حساسسیت داشتند، رحالی که A. asarense مقاومت نشان داد. جهت درک بهتر نقش هورمون های گیاهی و miRNA در فرایند مقاومت گیاه به بیماری در آزمایش دوم بر اساس نتایج به دست آمده از آزمایش اول، میزان بیان ژن های COI1، TIR1 ،ERF1 که مربوط به مسیرهای سیگنالی اسید جاسمونیک، اکسین و اتیلن می باشند و همچنین تأثیر miRNA پیش بینی شده بر روی این ژن ها در رقم حساس و گونه مقاوم جنس آلیوم در هنگام مواجه با قارچ FOC از طریق واکنش Real-time PCR مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد میزان بیان COI1و ERF1 در A. asarense به بیماری پوسیدگی فوزاریومی در هنگام تلقیح گیاهان با عامل بیماری زا، کاهش یافت و در رقم حساس (قرمز آذرشهر) افزایش بیان نشان داد. در بررسی بیان نسبی ژن ها با افزایش بیان miR-5629 بیان رونوشت COI1در نمونه مقاوم کاهش یافت و در رقم حساس با کاهش بیان miR-5629 بیان COI1 افزایش یافت، بنابراین می توان نتیجه گرفت miR-5629ممکن است به عنوان فاکتور کلیدی در مبحث مقاومت تأثیر داشته باشد. آزمایش سوم به منظور بررسی اثر ملاتونین بر القاء مقاومت به بیماری پوسیدگی فوزاریومی صورت گرفت. این تحقیق به صورت آزمایش فاکتوری

واژه درون زی به سده نوزدهم بر می گردد و قارچ های درون زی گیاه میزبان خود را بدون هیچ گونه نشانه بیماری، آلوده می کنند. پراکندگی، فراوانی و غنای گونه ای قارچ های درون زی به ویژگی های اقلیم، ناهمگونی ویژگی زیستگاه و هستیِ جایگاه شایسته و دیگر جانداران رودرو در بافت گیاه بستگی دارد. ایران با داشتن سرزمین های خشک و شور بسیار، زیستگاه شایسته ای برای گیاهان خانواده کنوپودیاسه است. قارچ های درون زی می توانند با سازوکارهای گوناگون به زنده مانی گیاهان در زیستگاه های تنش زا کمک کنند. ساخت آنزیم های برون یاخته ای برای گوارش مواد آلی و رساندن آن به گیاهان از این سازوکارها است. از آن جایی که آنزیم های برون یاخته ای در جایگاه سخت واکنشی در صنعت ناپایدار می شوند، آنزیم های گرفته شده از ریزجاندارانی که در زیستگاه های تنشی بوده اند، کمک بزرگی است. همچنانکه قارچ های درون زی پارامتر های رشدی گیاهان را در زیستگاه های تنش زا بهبود می بخشند، نانولوله های کربنی و کیتوزان نیز همانند بهساز های زیستی هستند که در کشاورزی و بهبود پارامترهای رشدی شناخته شده هستند. هدف از انجام این پژوهش 1- ارزیابی پراکنش قارچ-های نابیماری زا در زیستگاه های کویری و خشک و زیستگاه های پرباران شمال ایران و بررسی توانایی قارچ ها در ساخت آنزیم های برون یاخته ای2- مایه زنی قارچ های درون زی جداسازی شده به گیاه و ارزیابی توان آنها در برابر قارچ مایکوریزی و پیریفرماسپورا ایندیکا در افزایش رشد گیاهان کشاورزی گندم و اسپناج 3- ساخت و کاربرد نانو کامپوزیت کیتوزان- نانولوله-های کربنی تیمار شده با روی و ارزیابی کارایی آن در کاهش پیامد زیانبار تنش خشکی در گیاهان گندم و اسپناج در کنار مایه زنی قارچ ها. این پژوهش در سه گام انجام شد. برای گام نخست 52 گونه گیاهی از جنوب و شمال ایران برداشت شد که پس از رنگ آمیزی ریشه، درسد پرگنه سازی قارچی پیدا شد. ریشه های گند زدایی شده روی کشتگاه سیب زمینی-آگار کشت شدند تا قارچ های درون زی از درون آن به بیرون رشد کند. روهمرفته 192 جدایه قارچی از سه بومسازه به دست آمد. در بومسازه نخست (دشت جور)، فراوانی پرگنه سازی با درون زی های قارچی در 85% از گیاهان بالای 50% بود که آسمانی سیخک دار بیشترین فراوانی پرگنه سازی را نشان داد. بیشترین فراوانی هیف های دیواره تاریک در گیاهان آسمانی سیخک دار، شور سودی و س

نماتدهای انگل گیاهی از عوامل مهم کاهش عملکرد و بروز خسارت در محصولات کشاورزی محسوب می شوند. نماتد سیست طلایی سیب زمینی Globodera rostochiensis به عنوان مخرب ترین و خسارت زاترین نماتد بیماریزای این محصول در دنیا محسوب می گردد. تا چند سال اخیر، کاربرد سموم شیمیایی یکی از روش های قابل اطمینان در مدیریت این بیماری بوده است. در بسیاری از کشورها استفاده از نماتدکش های شیمیایی به دلایل مختلفی از قبیل اثرات مخرب آنها روی انسان و محیط زیست، کاهش نسبت کربن به نیتروژن در خاک ، ماندگاری در خاک و در نتیجه آلودگی آبهای زیرزمینی و قیمت بالای بیشتر نماتدکش های مؤثر ممنوع شده است. از آنجایی که کیتین ترکیب غالب دیواره تخم نمکاندها از جمله نماتدهای سیستی می باشد و کیتینازها به عنوان آنزیم های تجزیه کننده کیتین در دامنه وسیعی از موجودات از جمله قارچها وجود دارند، از این نظر قارچهای آنتاگونیست و نقش آنها در کنترل بیولوژیک نماتدها از جمله نماتدهای سیستی بسیار حائز اهمیت میباشد. در این پژوهش تلاش شده پتانسیل تولید آنزیم کیتیناز در قارچهای آنتاگونیست جهت کنترل نماتد سیست طلایی سیب زمینی در استان همدان مورد بررسی قرار گیرد. در این پژوهش 154 جدایه مختلف قارچی از نماتد سیست طلایی سیبزمینی در استان همدان جداسازی و خالص سازی شد. که بر اساس ویژگی های مورفولوژی در 13 جنس قارچی شامل (Alternaria، Aspergillus، Beauveria،Candida ، Chaetomium، Cylindrocarpon، Fusarium، Humicola، Lecanicillium، Paecilomyces، Plectosphaerella، Trichoderma و Ulocladium) قرار گرفتند. به منظور بررسی توانایی بیوکنترلی این جدایه ها توانایی تولید آنزیم کیتیناز آنها مورد ارزیابی قرار گرفت. نتیجه بررسی نشان دادد که همه جدایه ها توانایی تولید این آنزیم را داشتند و از بین آنها 34 جدایه بر اساس روش اسپکتروفتومتری دارای بیشترین مقدار تولید آنزیم بودند. این 34 جدایه براساس بررسی های مورفولوژیکی و تعیین توالی نواحی ITS1، ITS2 و ژن 5.8S از DNA ریبوزومی آنها در حد گونه شناسایی شدند که شامل گونه های 6(Candida parasilosis)، 8 (Fusarium equiseti)، 11 (Plectosphaerella sp.)، 12 (F. oxysporium )، 14 (F. solani)، 18 (F. solani)، 19 (C. parasilosis)، 27 (Alternaria alternata)، 30 (A. alternata)، 40 (P. cucumerina)، 49 (Cylindrocarpon olidum)،

قارچ خوراکی به عنوان محصولی مهم در بسیاری از کشورها به صورت تجاری تولید می شود.آفات، بیماری ها و آسیب های محیطی هر ساله سبب وارد آمدن خسارت هنگفتی به این محصول می شوند. تولید قارچ خوراکی تحت تاثیر تعدادی از آفات قرار می گیرد، چرا که شرایط محیطی برای فعالیت آن ها مساعد است و مواد مغذی همیشه در دسترس آن ها قرار دارد. مهم ترین و خطرناک ترین آفات قارچ خوراکی، پشه های خانواده ی Sciaridae هستند. اطلاعات جمع آوری شده از مطالعات حاصل از تله گذاری نشان می دهد که پشه های قارچ در تمام طول سال در کشت قارچ خوراکی وجود دارند. بروز مقاومت نسبت به آفت کش ها، کنترل پشه های قارچ و بیماری ها را تحت تاثیر خود قرار داده است. هدف از این رساله فراهم آوردن اطلاعاتی در مورد کنترل بیولوژیک پشه ی قارچ Lycoriella auripila و تعیین راهکارهای مناسب به منظور کنترل این آفت می باشد. در نخستین گام این مطالعه، جدول زندگی دو جنسی و نرخ شکارگری کنه G. aculeifer در شرایط آزمایشگاهی، در دمای1±23 درجه سلسیوس، رطوبت نسبی 5±60 درصد و دوره 24 ساعت تاریکی انجام شد. نتایج نشان داد دوره انکوباسیون تخم، لارو، پوره سن یکم، پوره سن دوم، ماده ها و نرهای بالغ، به ترتیب 103/0±76/3 ، 078/0±35/1، 104/0±86/3، 065/0±11/4، 79/2±7/67 و 09/3±3/60 روز است. نرخ خالص افزایش جمعیت (R0)، نرخ ذاتی افزایش جمعیت (R)، نرخ متناهی افزایش جمعیت (λ) و متوسط مدت زمان یک نسل (T) این شکارگر 136/7±768/54 نتاج، 005/0±124/0 بر روز، 005/0±132/1 بر روز و 551/0±292/32 روز برآورد شد. مراحل لاروی، پوره سن اول ، پوره سن دوم و کنه های بالغ این شکارگر روزانه قادر به تغذیه از 05/0±08/0، 18/0±73/1 و 28/0±16/3 و 1/7±92/75 لارو سن سوم L. auripilaبود. علاوه بر این نرخ خالص شکارگری (C0)، شکارگری کل کوهورت کنه شکارگر G. aculeifer و نرخ شکارگری متناهی (Ω) نیز به ترتیب 61/69، 2993 و 474/0 طعمه بر روز بدست آمد. با توجه به نقش ترجیح غذایی دشمنان طبیعی به عنوان یکی از عوامل موثر در انتخاب مرحله زندگی طعمه برای انتخاب زمان مناسب رهاسازی، ترجیح غذایی و نرخ شکارگری کنه G. aculeifer روی سنین مختلف لاروی این آفت نیز در شرایط آزمایشگاهی بررسی گردید. نتایج بدست آمده نشان دادکه مرحله زیستی آفت هدف روی ترجیح غذایی موثر است، به طوری که میزان تغذیه کنه های ماده هفت روزه G.

امروزه برای مهار رشد و جلوگیری از گسترش علفهای هرزی، کنترل زیستی به ویژه توسط قارچ های پاتوژن اختصاصی مورد توجه همگان قرار گرفته است. برخی از این قارچها قادر به تولید فیتوتوکسین های شناخته شده ای هستند که نقش به سزائی در بیماریزایی دارند. در این تحقیق قارچ های پاتوژن برخی علف های هرز مهم منطقه غرب ایران طی سالهای 1388 تا 1395 از مزارع، باغات و رویشگاه های طبیعی جمع آوری شدند. پس از بررسی های ریخت شناسی و آنالیز فیلوژنتیکی نواحی ITS و بخشی از زیرواحد بزرگ ریبوزومی (LSU) از ژن Rdna، ژن بتاتوبولین(tub2) و tef1-alpha مورد شناسایی قرار گرفتند. از مجموع 235 جدایه قارچی به دست آمده از علف های هرز، 14 گونه شامل Phoma crystallifera و Didymella macrostoma از Convolvulus arvensis (پیچک صحرائی)، Ascochyta pisi، Neodidymelliopsis sp. و Allophoma zantedeschiae از Papaver dubium (شقایق هرز)، Coniolariella gamsii، Didymella glomerata وNeoascochyta europaea از Centaurea depressa (گل گندم)، Microsphaeropsis olivacea از Alhagi maurorum (خارشتر)، Phoma herbarum از Glycyrrhiza glabra (شیرین بیان) و Anchusa italica (گاوزبان بدل)، Ascochyta medicaginicola var. medicaginicola از Traxacum officinale (گل قاصد وحشی) و Zymoseptoria brevis از Silene conoidea(کوزه قلیانی)، Alternaria tellustris از Vicia villosa (ماشک گل خوشه ای) و Cladosporium herbarum از Plantago lanceolata(کاردی برگ)، جداسازی و شناسایی شدند. گونه های P. crystallifera، D. macrostoma، Neodidymelliopsis sp.، A. zantedeschiae، N. europaea، M. olivacea برای نخستین بار از فلور قارچی ایران گزارش میشوند. آزمون بیماریزایی به منظور انتخاب جدایه های توانمند در ایجاد بیماری در شرایط آزمایشگاه و سپس گلخانه انجام شد. تمامی گونه های جدا شده در این تحقیق به استثنای A. zantedeschiae روی شقایق هرز، D. glomerata و N. europaea روی گل گندم، P. herbarum روی گاوزبان بدل و A. medicaginicola var. medicaginicola روی گل قاصد وحشی دارای توان بیماریزائی قابل توجهی روی میزبان های خود بودند. برای بررسی خاصیت فیتوتوکسینی و شناسایی متابولیتهای فیتوتوکسینی، سه جدایه ی P. crystallifera P6، Ascochyta pisi 94i-229 و Coniolariella gamsii As94 مورد ارزیابی قرار گرف

بسیاری از گونه های تریکودرما که در کشاورزی مورد استفاده قرار می گیرند، منابع غنی از ترکیبات فعال زیستی از جمله ترکیبات آلی فرار (VOCs) هستند. اثرات مفید گونه های تریکودرما بر رشد و یا کاهش تنش های زنده و غیرزنده در گیاهان ممکن است نتیجه ای از تاثیر این ترکیبات بر بیمارگرهای گیاهی یا تاثیر آن ها بر گیاهان باشند. هدف کلی این پژوهش، بررسی کارایی احتمالی ترکیبات آلی فرار گونه هایی از تریکودرما برای افزایش رشد و کاهش اثر برخی تنش های زنده و غیرزنده در گیاهان بود. برای این منظور، دو هدف اختصاصی بررسی کارایی ترکیبات آلی فرار تریکودرما در تعامل مستقیم با بیمارگر Botrytis cinerea و بررسی کارایی ترکیبات آلی فرار تریکودرما در تعامل مستقیم با گیاه مدل آرابیدوپسیس در نظر گرفته شد. در فصل دوم این پژوهش، اثر ترکیبات آلی فرار Trichoderma asperellum بر بیمارگرB. cinerea و امکان کنترل پوسیدگی خاکستری پس از برداشت میوه ی توت فرنگی مورد بررسی قرار گرفت. کاهش معنی داری (01/0p <) در قطر پرگنه، درصد جوانه زنی کنیدیوم و طول لوله های تندشی B. cinerea در تیمارهای درمعرض ترکیبات آلی فرار کشت پنج روزه ی T. asperellum نسبت به شاهد مشاهده شد. ترکیبات آلی فرار تولید شده از محیط کشت های پنج روزه ی T. asperellum، وقوع و شدت بیماری پوسیدگی خاکستری میوه ی توت فرنگی را نیز به میزان معنی داری (01/0p <) کاهش دادند. روش ریزاستخراج فاز جامد همراه با کروماتوگرافی گازی-طیف سنجی جرمی (SPME-GC-MS)، برای بررسی الگوی ترکیبات آلی فرار T. asperellum مورد استفاده قرار گرفت. با مقایسه ی طیف جرمی با ترکیبات استاندارد موجود در پایگاه داده های کتابخانه ی NIST/EPA/NIH (NIST05) و تفسیر الگوی شکست و یون های مولکولی مربوطه، 34 ترکیب آلی فرار منفرد شناسایی شدند. از میان این ترکیبات، شش ترکیب شامل ایزوبوتیریک اسید، 1، 3، 5، 7-سیکلواکتاتترائن، دی متیل سولفید، پارا-منتا-6، 8، دین-2-ال-استات، فنیل اتیل الکل و 1-بوتانول-3-متیل-استات، فراوان ترین بودند. ترکیبات سنتز شده ی ایزوبوتیریک اسید و دی متیل سولفید به ترتیب با غلظت بازدارندگی %50 (IC50) 5/26 و 10 میکرولیتر بر لیتر، بیشترین تأثیر را در بازداری از رشد میسلیوم و جوانه زنی کنیدیوم B. cinerea داشتند. فصل سوم این پژوهش، بر بررسی اثر ترکیبات آلی فرار جدایه هایی از گونه های مختلف

کنترل عوامل بیماریزای گیاهی که سبب ایجاد زیان و کاهش کیفیت و سلامت محصولات کشاورزی می گردند به طور عمده متکی به سموم شیمیایی است که در حال حاضر با محدودیت ها و الزامات قانونی روبرو است؛ همچنین با بروز مقاومت به آنتی بیوتیک ها و سموم موجود، ترکیباتی مانند پپتیدهای ضدمیکروبی با طیف وسیع فعالیت ضدمیکروبی، به-عنوان یکی از جایگزین های مناسب و بی ضرر برای محیط زیست در کنترل عوامل بیماریزا مورد توجه قرار گرفته اند. از بین میکروارگانیزم هایی که مواد فعال زیستی آفت کش های تجاری را تشکیل می دهند گونه های تریکودرما بسیار مورد توجه می باشند. پپتایبول ها از جمله ترکیبات ثانویه تولید شده توسط این قارچ ها هستند که بعنوان ترکیبات سمی برای بسیاری از قارچ ها، همچنین بعنوان القاگر و الگوهای مولکولی مرتبط با میکروب ها هم شناخته شده اند و در این تحقیق در چند گونه تریکودرما مورد ارزیابی قرار گرفته اند. همچنین بیان پپتید EDT151 با استفاده از ناقل ویروسی TRV در گیاهNicotianabenthamianaانجام گرفت تا اثر ضدمیکروبی عصاره گیاهی حاوی این پپتید با توانایی پپتایبول ها در کنترل برخی عوامل بیماریزای گیاهی مقایسه گردد. در بخش اول این تحقیق، جدایه های تریکودرما از نظر تولید یا عدم تولید پپتایبول، انواع مختلف پپتایبول تولیدی و همچنین تغییر در پروفایل تولیدی در برهمکنش با چندین قارچ بیماریزا مورد بررسی قرار گرفتند. پس از کشت جدایه ها روی محیط کشت حاوی پپتون سویا و عصاره مالت، عصاره قارچی با ترکیبی از متانول/کلروفرم استخراج و در متانول حل گردید. وجود ترکیبات زیستی فعال با خاصیت ضدمیکروبی با استفاده از روش نشت در آگار روی باکتری Micrococcus luteusمطالعه شد. عصاره قارچی همه جدایه ها فعالیت ضدباکتریایی نشان دادند. با روش جداسازی فاز جامد این عصاره خالص و بار دیگر به منظور یافتن بخش فعال زیستی آزمون زیست سنجی انجام گرفت. بخش های دارای خاصیت ضدمیکروبی پس از انجام کروماتوگرافی اولیه با استفاده از HPLC و اطمینان از حضور پپتایبول، با استفاده از روش online-RP-HPLC-ESI-IT-MSnمورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج حاصل از این روش با استفاده از نرم افزار MS data review نشان داد که هر گونه تریکودرما مخلوطی ناهمگن از انواع پپتایبول تولید می کند. توالی پپتایبول های شناسایی شده در این تحقیق با توالی های موجود در "پایگاه داده

در طی سال های زراعی 94-1391، از مناطق تحت کشت گندم در مناطق مختلف شمالی و غربی کشور به منظور شناسایی گونه-های کمپلکسF. graminearum (FGSC)، تیپ های شیمیایی تریکوتسین و ساختار جمعیت آنها، از خوشه های مشکوک نمونه-برداری به عمل آمد. پس از کشت و خالص سازی نمونه ها، با استفاده از کلیدهای شناسایی معتبر، 1422 جدایه فوزاریوم متعلق به 13 گونه از مزارع مختلف گندم در مرحله خوشه دهی جداسازی و شناسایی شد. از بین جدایه های شناسایی شده به عنوان عامل بادزدگی خوشه گندم (FHB)، گونهF. graminearumsensulatoبیشترین فراوانی نسبی (60%) را در بین گونه های دیگر داشت. پس از شناسایی مرفولوژیکی، جدایه هایF. graminearumsensulatoبا جفت آغازگر اختصاصیFg16F/Fg16R شناسایی تکمیلی شده و مورد تأیید قرار گرفتند. بر اساس تکثیر و توالی یابی ژن های Tri101، REDو EF-1α، اعضای گونه کمپلکس FGSC شناسایی شدند که شامل دو گونه فیلوژنتیکی (lineage 6) F. asiaticumو (lineage 7) F. graminearum s. str. بودند که به ترتیب با گروه های اسکاری VوI منطبق بودند. نتایج بررسی تیپ های شیمیایی تریکوتسین با استفاده از آغازگرهای اختصاصی نشان داد که گونه های F. asiaticumقادر به تولید تیپ های شیمیایی نیوالنول (NIV)، دی اکسی نیوالنول (DON) و 3- استیل دی اکسی نیوالنول (3-AcDON) هستند در حالی که گونه F. graminearum s. str. قادر به تولید دی اکسی نیوالنول (DON) و 15- استیل دی اکسی نیوالنول (15-AcDON) بود. بررسی تنوع ژنتیکی در جمعیت جدایه های تولیدکننده DON نشان داد که یک زیر جمعیت جدید تحت عنوان N-15-AcDONدر جدایه های F. asiaticumدر حال شکل گیری است. یک تفاوت معنی داری در پراکنش گونه های فیلوژنتیکی و تیپ های شیمیایی آنها در مناطق مختلف نمونه-برداری مشاهده گردید. آنالیز BIOCLIM بر اساس اطلاعات آب و هوایی 20 سال اخیر (1994-2014) نشان داد که پراکنش گونه F. asiaticumبیشتر محدود به مناطقی است که دارای شرایط آب و هوایی گرم و مرطوب می باشند در حالی که پراکنش گونه F. graminearum s. str. بیشتر محدود به مناطقی بود که از شرایط آب و هوای سرد و خشک برخوردار بودند. پهنه بندی مناطق بر اساس میزبان های زراعی در تناوب با گندم در مناطق مورد بررسی نشان داد که پراکنش گونه F. asiaticumهمبستگی بالایی با مناطق تحت کشت برنج دارد در حالی که گونهF. graminearum s. st

امروزه آلودگی فلزهای سنگینی که در زیستگاه ها رها می شوند، یکی از مهمترین نگرانی های زیستی است. برای زیستگاه های آلوده به عناصر کمیاب، برداشت عناصر از خاک در گیاهان بیش اندوز را گیاه بهسازی می گویند. همچنین تیمار گیاه با قارچ های میکوریزی راسته گلومرال مایه افزایش رشد گیاه و توانایی آن در برابر آلودگی ها و تنش های خاک می شود و بر برداشت فلز به گیاه نیز تاثیرگذار است. این پژوهش با هدف بررسی پیامد کاربرد قارچ های میکوریزی در افزایش پایداری گیاهان روغنی و بهبود گیاه بهسازی در یک خاک آلوده به سرب در سه گام پایه ریزی شده است. در گام نخست قارچ های میکوریزی Glomus constrictum (G.c.)، Glomus mosseae (G.m.) و Glomus etunicatum (G.e.) که به ترتیب از خاک کانسار سرب و روی آهنگران، کانسار سرب و روی زنجان و دشت شور تبریز جدا شده بودند، در بستر شن استریل با کمک گیاه ذرت تکثیر شدند و زادمایه به اندازه 70 گرم برای هر گلدان چهارکیلوگرمی آماده شد. در گام دوم یک خاک کشاورزی با نمک نیترات سرب با اندازه های صفر (کنترل)، 600، 1200 و 1800 mg kg-1 به سرب آلوده شد و در زمان های گوناگون تا 90 روز پس از آلودگی خاک، ریخت های گوناگون سرب و فراسنجه های بیولوژیکی خاک اندازه گیری شد. در این گام دیده شد که افزایش آلودگی سرب مایه کاهش فراوانی ریزجانداران خاک، تنفس خاک، فعالیت آنزیم فسفاتاز اسیدی و قلیایی و کربن زیتوده میکروبی شد. با گذشت زمان ریخت های تبادلی (قابل عصاره گیری با KNO3) و فراهم (DTPA) سرب کاهش یافته و ریخت های کربناته (EDTA) و باقیمانده (HNO3) افزایش یافته و همزمان فراسنجه های بیولوژیکی نیز افزایش یافتند. در گام سوم گلدان های دو بخشی با خاک آلوده به سرب سترون شده پر شدند و با توری گالوانیزه با سوراخ های 25 میکرون دو بخش گلدان جدا شد و در بخش بالایی گلدان مایه زنی با قارچ های تکثیر شده و کشت گیاهان شاهدانه، آفتابگردان و گل گاوزبان انجام شد. برای تیمار نامیکوریزی نیز 70 گرم زادمایه سترون شد و به کار برده شد. در یک گلدان خاک بخش های چسبیده به ریشه (خاک بخش بالای گلدان)، ریزوسفری (1 سانتی متر خاک زیر توری) و ناریزوسفری (خاک پایین گلدان) بررسی شد. پس از رشد و برداشت گیاهان، ریشه و بخش هوایی جدا شده و وزن خشک هر بخش و غلظت سرب، روی و کادمیم در آنها و نیز کلروفیل برگ و درصد کلنیزاسیون ریشه گیاه