Soheila Mirzaei

قارچ Botrytis cinerea با فرم جنسی Botryotinia fuckeliana یک قارچ آسکومیست، نکروتروف، هاپلوئید و هتروتال می باشد. تولید مثل قارچ مذکور بیشتر به صورت غیرجنسی و با انتشار کنیدی می باشد، اما با توجه به نتایج، براساس تغییر ساختار ژنتیکی این قارچ و تشکیل آپوتسیوم در شرایط آزمایشگاهی می توان بیان کرد که تولید مثل جنسی نیز در طبیعت رخ می دهد. دانش سیستم های تولید مثل جنسی برای مدیریت و کنترل بهتر این قارچ فرصت طلب لازم و ضروری می باشد. به منظور بررسی تیپ آمیزشی قارچ Botrytis cinerea، عامل بیماری کپک خاکستری از 42 جدایه به دست آمده از مناطق غربی ایران از میزبان های گوجه فرنگی، خیار، انگور و توت فرنگی استفاده گردید. جهت بررسی امکان تولید مثل جنسی قارچ مذکور از روش واکنش زنجیره ای پلیمراز و آغازگرهای اختصاصی α و HMG و از کراس جدایه ها با دو جدایه ی استاندارد SAS56 وSAS405 استفاده شد. پس از آماده سازی اسکلروت ها، جهت تشکیل آپوتسیوم، ازسوسپانسیون جدایه های مورد آزمایش که شامل ماکروکنیدی، میکروکنیدی و قطعات میسلیومی بودند، به عنوان والد نر درون پتری، و به روی اسکلروت ها ریخته شد. اسکلروت 42 جدایه، هرکدام با سوسپانسیون اسپور دو جدایه استاندارد و سوسپانسیون اسپور همان جدایه تلقیح گردید. اسکلروت دو جدایه استاندارد نیز هرکدام با سوسپانسیون اسپور خود، جدایه مخالف و 42 جدایه مورد بررسی اسپرماتیزه شدند. در نهایت پتری ها درون انکوباتور در شرایط کنترل نوری و دمایی قرار داده شدند. در مجموع از 42 جدایه مورد بررسی، 20 جدایه دارای تیپ آمیزشی MAT1-1، 15 جدایه دارای تیپ آمیزشی MAT1-2 و هفت جدایه با هر دو پرایمر باند ایجاد نمودند. نتایج تولید آپوتسیم نشان داد که اکثر جدایه ها قادر به تولید آپوتسیم بودند و همچنین پنج جدایه dual maters و دو جدایه خودبارور بود. نتایج نشان می دهد اگرچه توزیع فراوانی تیپ های آمیزشی در میزبان های مختلف و مناطق مورد بررسی متفاوت می باشد، اما با توجه به حضور همزمان هر دو تیپ آمیزشی در برخی مناطق و میزبانها عدم مشاهده فرم جنسی در طبیعت نمی تواند به دلیل عدم حضور جدایه های سازگار باشد و در صورت فراهم شدن تمام شرایط تولید مثل، احتمال تشکیل آپوتسیوم وجود دارد.

انگور یک محصول مهم باغبانی و باارزش اقتصادی فراوان است. بیماری های قارچی از مهمم تمری عوامم فسماد و تیریمح محصمو کشاورزی پس از برداشت است. استفاده از پلاسمای غیرحرارتی )پلاسمای سرد( یک روش نوی جهت حذف میکروارگانیسم های غمذا یی می باشد. بدی منظور ابتدا دسمتگاه اعممال پلاسمما ر احمی و سماخته شمد. سمنس انگمور رقمم فیمری بما اسمتفاده از قمار همای بموتریتیس و آسنرژیلوس تلقیح و پس از اعمال پلاسما در مد زمان های 0 ، 10 ، 20 و 40 ثانیه در دمای 4 درجمه سمانتی گمراد نگهمداری شمدند. درصمد آلودگی و خواص شیمیایی )مواد جامد محلول، پی.ا و اسیدیته( به مد 35 روز و هر هفته یک بمار موردبررسمی قمرار گرفمت . بمر اسماس نتایج به دست آمده با تری میزان آلودگی برای هر دو قار آسنرژیلوس و بوتریتیس در نمونه های شاهد )بدون اعمال پلاسما( مشاهده شمد. به وری که پس از 35 روز 100 درصد نمونه ها آلوده شدند. در تیمار 20 ثانیه 15 درصد آلودگی برای قار بوتریتیس و 20 درصد آلودگی برای قار آسنرژیلوس پس از 35 روز دیده شد. در تیمار 40 ثانیه اثری از آلودگی برای هیچ کدام از قار ها مشاهده نشد. بمر اسماس نتمایج به دست آمده تفاو معنی داری در میزان اسیدیته قاب تیتراسیون، مواد جامد محلول و پی.ا در هیچ یک از نمونه های تحت تیمار در مقایسمه با شاهد مشاهده نشد. ازای رو با توجه به کاهش قاب توجه در میزان آلودگی و عدم تغییر در خمواص شمیمیایی انگمور ممی تموان ایم روش را یک روش کارآمد در کنترل ضایعا پس از برداشت انگور دانست.

مطالعه میکوفلور ریشه و طوقه بلوط در استان ایلام

گردو یکی از محصولات مهم خشکباری دنیا است که سطح زیر کشت و تولید آن هر ساله رو به افزایش است. بر اساس آمارسازمان جهانی خواروبار کشاورزی (FAO) میزان صادرات این محصول در سال 2019حدود 17/1میلیارد دلار بوده است. یکی از بیماری های مهمی که درختان گردو را بخصوص به شدت تهدید می کند و خسارات بسیار بالایی به باغداران وارد می سازد، بیماری سر خشکیدگی و شانکر گردو ست که توسط گونه هایی از قارچ های Cytospora sp. وNeoscytalidium ایجاد می شوند . در این تحقیق به منظور کنترل شیمیایی این بیماری تأثیر هفت قارچکش های تری فلوکسی استروبین ، آپیرودیون ، تیوفانات متیل ، اکسی کلرور مس، استروبی ، ناتیوو الیت در محیط کشت PDA علیه پنج جدایه بیماری زا از . Cytospora spپنج جدایه بیماری زا از Neoscytalidium. dimidiatum مورد بررسی قرار گرفت ، کارایی این قار چکش ها در محافظت از آلودگی به این بیمارگر در شرایط گلخانه و مزرعه مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که هر هفت قارچ کش به طور قابل توجهی رشد میسلیومی جدایه های قارچی را کاهش دادند. جدایه های قارچ. Cytospora sp. نسبت به هرهفت قارچ کش مورد بررسی قرار گرفتند. قارچ کش الیت با مقادیر EC50معادل 224/0-015/0 میلی گرم بر میلی لیتر، بیشترین اثر را در بازداری از رشد داشت. نتایج مطالعات نشان داد که الیت کارآیی بیشتری نسبت به ناتیوو تری فلوکسی استروبین در محافظت از زخم دارد. بنابراین، الیت پتانسیل استفاده در برنامه های مدیریت علیه قارچ . Cytospora sp درباغات گردو را دارد، جدایه های Neoscytalidium. dimidiatum نسبت به چهار قار چکش تری فلوکسی استروبین ، ناتیوو ، تیوفانات متیل ، آپیرودیون مورد بررسی قرار گرفتند و قارچ کش آیپرودیون با مقادیر EC50معادل 411/0-346/0 میلی گرم بر لیتر بیشترین اثر رادر بازداری از رشد داشت.

چکیده: سیب (.Malus domestica Borkh) گیاهی چند ساله از تیره ی گل سرخیان (Rosaceae) می باشد، که از نظر اقتصادی به عنوان یک محصول عمده ی کشاورزی در جهان و ایران شناخته می شود. استان آذربایجان غربی با تولید 743 هزار تن سیب در سال، رتبه ی اول در تولید این میوه در کشور را داراست. اخیرا در استان آذربایجان غربی، پوسیدگی ریشه و طوقه درختان سیب گسترش یافته و موجب مرگ و میر نهال ها و درختان جوان در نهالستان ها و باغ ها شده است. به منظور شناسایی قارچ های همراه ریشه و طوقه درختان سیب رو به زوال در سطح استان، در بهار وتابستان 1396 از باغ های سیب در مناطق مختلف نمونه برداری صورت گرفت و نمونه ها پس از جمع آوری در داخل پاکت های کاغذی به آزمایشگاه منتقل شدند. پس از جداسازی و شناسایی مورفولوژیک در مجموع 150 جدایه به دست آمد. از بین جدایه های به دست آمده 14 گونه از نه جنس مختلف شامل گونه های Alternaria atra، Clonostachys rosea، Fusarium acuminatum، F. scirpi، F. solani، F. oxysporum، Paraphoma radicina، Pezicula brunnea، Phytopythium litorale، Rhizoctonia sp.، Trichoderma arundinaceum، T. atroviride، T. harzianum و Truncatella angustata شناسایی شدند. جهت تایید شناسایی مورفولوژیک برخی از جدایه ها از توالی ناحیه ITS استفاده شد. بیشترین فراوانی جدایه ها به ترتیب مربوط به جنس های Fusarium، Trichoderma، Phytopythium و Pezicula بود. از بین گونه های شناسایی شده Alternaria atra، Clonostachys rosea، Pezicula brunnea، Phytopythium litorale، Trichoderma arundinaceum و T. atroviride برای اولین بار در دنیا و گونه های Fusarium acuminatum ، F. scirpi، F. solani،F. oxysporum، Paraphoma radicina، Rhizoctonia sp و Truncatella angustata برای اولین بار در ایران از درختان سیب جدا و گزارش می شوند. همچنین گونه های Pezicula brunnea و Paraphoma radicina برای فلور قارچی ایران جدید می-باشند.

چکیده: B. cinerea یکی از مهمترین عوامل بیماری زای گیاهی است که بیش از 220 میزبان را در سراسر دنیا آلوده می کند. این قارچ از تنوع ژنتیکی بالایی برخوردار است و دو نوع ترنسپوزون boty وflipper در آن شناسایی شده است. بر اساس وجود یا عدم وجود این دو ترنسپوزون، چهار ژنوتیپ vacuma (استرین های فاقد هر دو ترنسپوزون)، transposa (استرین های دارای دو نوع ترنسپوزون)، boty (استرین های دارای ترانسپوزون boty ) و flipper (استرین های دارای ترانسپوزون flipper ) در جمعیت B. cinerea توصیف شده است. در این مطالعه ساختار جمعیت جدایه های ایرانی این قارچ با استفاده از عناصر ترنسپوزونی بررسی شد. در مجموع 156 جدایه از گیاهان دارای علائم کپک خاکستری از استان های مختلف جمع آوری و به عنوان گونه B. cinerea شناسایی شدند. شناسایی جدایه ها بر اساس روابط میزبانی، خصوصیات ریخت شناسی و استفاده از آغازگرهای اختصاصی -/NEP+ صورت پذیرفت. از بین جدایه های مذکور 66 جدایه بر اساس خصوصیات ریخت شناسی، میزبان و منطقه جغرافیایی انتخاب و مطالعات بعدی روی آنها انجام شد. علاوه بر این 66 جدایه، از DNA 25 نمونه مربوط به سالهای 1385-1383 نیز استفاده شد. به منظور تعیین زیرجمعیت های 91 جدایه مورد بررسی، آغازگرهای اختصاصیflipper و LTR به کار رفت. نتایج، وجود هر چهار گروه ژنتیکیvacuma ، transposa، boty و flipper را در جدایه های ایرانی B. cinerea نشان داد. بیشترین فراوانی مربوط به گروه های transposa و flipper بود (به ترتیب 3/37% و 9/32%) و boty کمترین فراوانی (2/3%) و پراکنش را داشت. این ژنوتیپ در میزبان گوجه فرنگی و تنها در یک منطقه از استان همدان مشاهده گردید. به نظر می رسد زیر جمعیت های transposa، vacuma و flipper ترجیح میزبانی، مکان، زمان و بافت مورد حمله نداشته و در آلودگی های ناشی از قارچ Botrytis cinerea می توانند دارای فراوانی متفاوتی باشند. در 66 جدایه انتخابی، الگوی رشد (میسلیومی و اسکلروتی) نیز بررسی شد. نتایج نشان داد که هر دو الگوی رشدی در گروه های مختلف وجود دارد؛ اگرچه در ژنوتیپ boty الگوی غالب، اسکلروتی و در سه گروه دیگر میسلیومی بود.

One of the biggest problem of human society in 21th century is environmental pollution caused by heavy metals. There are various physical and chemical methods to remove heavy metals, wich are costly and time consuming. So that use of alternative method can affect. Resistance and tolerance ability toward heavy metals have been proved in many microorganisms such as fungi. These organisms use several ways against heavy metals. one of them is chelating. Metallothionein protein is included in these metal chelathors with high affinity with metals. the aim of this study is to investigate the possible role of metallothionein in Trichoderma harzianum tolerance toward zinc. The fungus resistance have been identified in previous studies. After culturing the isolates against zinc and determine the metal uptake in amount of 16/7 mg/g, multiple biochemical and molecular methods such as HPLC, SDS PAGE and PCR, were used to protein identification and concentration determination. Gel electrophoresis result revealed that metallothionein will produce in metal presence and also in its absence, by fungi. Following the HPLC result, it was found that high concentrations of metal leads to protein increase and it nearly becomes double in comparison to before situation. So that the amount of protein in the mycelium treated with metal and control samples were 85/95811 µg/ml and 40/44537 µg/ml respectively. This cause metal homeostasis within cells. Due to the absence of certain sequence of metallothionein in close species to Trichoderma harzianum it was used of conserved areas in different fungi for primer design in molecular identification. After gene amplification by PCR, a band of about 1250 bp was obtained. This sequence encoded a protein fragment with 414 amino acid residues. Finally after sequencing and protein comparing, metallothionein activator was found in tested isolate. The results of this study generally revealed the presence and impact of metallthionein in resistance of tested i

فعالیت های صنعتی و کشاورزی مانند استفاده از آفت کش ها و آبیاری با آب فاضلاب منجر به ورود مقدار فراوانی از ترکیب های شیمیایی سمی و آلاینده های آلی و کانی به محیط زیست می شوند. این پژوهش به منظور ارزیابی توان قارچ های جدا شده از خاک مناطق آلوده به فلزهای سنگین در کاهش آلودگی این فلزها از خاک انجام شد. در این پژوهش توان 91 جدایه قارچی به دست آمده از خاک های آلوده به فلزهای سنگین و خاک های آبیاری شده با آب فاضلاب در بهسازی خاک های آلوده به فلزهای سنگین آزمون شد. در آغاز برای بررسی توان تحمل قارچ های یادشده در برابر فلزهای سنگین از نمک-هایCoNO3، PbNO3، ZnSO4 و NiSO4در کشتگاه جامد قارچ ها بهره گیری شد. غلظت ppm100 از این فلزها به کشتگاه سیب زمینی دکستروز آگار (PDA) افزوده و قارچ ها روی آن کشت گردید. قطر پرگنه قارچ ها اندازه گیری و بر پایه آن شاخص تحمل در برابر فلز برآورد شد. آزمایش در قالب طرح کاملا تصادفی و با سه تکرار انجام پذیرفت. پردازش داده ها نشان داد که در میان قارچ ها Fusarium solani, Fusarium proliferatum, Penicillium sp., و Trichoderma harzianum بیشترین تحمل را در برابرNi، Pb، Zn و Co دارند. سپس با کشت متحمل ترین قارچ ها در غلظت های ppm1000-100 فلزهای سنگین کمترین غلظت بازدارنده و اندازه جذب فلزهای سنگین در این غلظت بررسی شد. از آنجایی که قارچ های یاد شده بیماری زا هستند برای مایه زنی در کشت گلدانی از متحمل ترین جدایه های قارچ تریکودرما جداشده برای کاهش آلودگی خاک به فلزهای سنگین بهره گیری شد. توانایی هر یک از این جدایه ها در آلودگی زدایی فلزهای سنگین خاک بررسی شد.

چکیده: قارچBotrytis cinerea عامل بیماری کپک خاکستری از جمله مهم ترین پاتوژن های قارچی در سراسر جهان است و کنترل این قارچ اغلب به وسیله ی ترکیبات شیمیایی انجام می شود. در سال های اخیر دانشمندان با در نظر گرفتن اثرات منفی سموم قارچ کش، سعی کردند روش های بی خطر و موثر را جایگزین روش شیمیایی کنند. از آنجا که نور روی ویژگی های مختلف قارچ ها اثر دارد؛ لذا بررسی احتمال کنترل قارچB. cinerea توسط این فاکتور حائز اهمیت می باشد. به همین دلیل هدف این پژوهش بررسی اثر طول موج های متفاوت نوری روی رشد و تولید مثل و تولید متابولیت های ثانویه قارچB. cinerea می باشد. به این منظور جدایه قارچB. cinerea که بیماری زایی آن به اثبات رسیده بود از آزمایشگاه بیماری شناسی دانشگاه بوعلی سینا تهیه و میزان رشد، اسپورزایی، تولید آنزیم پکتیناز و سلولاز، تولید متابولیت های ثانویه و میزان بیماری زایی آن در تیمار های نوری سبز (570-495 نانومتر)، آبی (475-450 نانومتر)، قرمز ( 750-620 نانومتر)، زرد( 590-570 نانومتر)، بنفش (450-380 نانومتر)، پرتو های فرابنفش (280-100 نانومتر )، نزدیک فرا بنفش( 400-300 نانومتر)، نور سفید و شرایط تاریکی اندازه گیری شد. نتایج نشان داد بین میزان رشد و اسپورزایی و تولید سلولاز قارچ در شرایط نوری مختلف تفاوت معنی داری وجود دارد. در بررسی میزان اسپورزایی تیمار نوری نزدیک فرابنفش (Near Ultera Violet) بالاترین اثر را نشان داد و میانگین 104 ˣ 12 اسپور در میلی لیتر تولید کرد حداقل اسپورزایی مربوط به تیمار های نوری سفید، زرد، بنفش و آبی بود. نورهای زرد و سفید علاوه بر اثر بازدارنده روی اسپورزایی قارچ، میزان رشد آن را نیز محدود کردند. کمترین اثر بازدارنده مربوط به نور آبی بود؛ در این تیمار نوری، بیشترین میزان رشد با میانگین 75/80 میلی متر در روز هفتم مشاهده شد. نور میزان تولید سلولاز راتحت تاثیر قرار می دهد. حداقل مقدار تولید این آنزیم مربوط به شرایط تاریکی بود. در بررسی تولید آنزیم پکتیناز، تفاوت معنی داری بین تیمار های نوری مختلف مشاهده نشد. جهت بررسی اثر کیفیت نور روی متابولیت های ثانویه، عصاره قارچ cinerea.B که توسط اتیل استات استخراج شده بود در محدوده ی 800-200 نانومترطیف سنجی شد و نتایج به دست آمده نشان دادکیفیت نور روی پیک جذبی عصاره تاثیر می گذارد. بالاترین میزان جذب عصاره در م

هدف از انجام این پژوهش تعیین ارزش غذایی تفاله گوجه فرنگی و پوست پسته فرآوری شده با قارچ پلوروتوس ساجور کاجو بود. تیمارهای آزمایشی شامل پوست پسته شاهد، پوست پسته شاهد مثبت، پوست پسته فرآوری شده با اسپان قارچ، تفاله گوجه فرنگی شاهد، تفاله گوجه فرنگی شاهد مثبت، تفاله گوجه فرنگی فرآوری شده با میسلیوم و تفاله گوجه فرنگی فرآوری شده با اسپان بودند. کشت خالص قارچ پلوروتوس ساجور کاجو به مدت یک هفته بر روی محیط کشت سیب زمینی دکستروز آگار صورت گرفت تا مایه فعال قارچ به دست آید. از مایه فعال برای کشت بر روی دانه های گندم، کاه و کلش استفاده شد. 25 گرم از هر یک از نمونه ها در سه تکرار در تیمارهای مختلف به درون ارلن ریخته شد. از دانه های گندم و کاه و کلش به عنوان بذر برای تلقیح قارچ بر روی نمونه ها استفاده شد. ارلن ها در درون انکوباتور در دمای 25 درجه سانتی گراد برای رشد میسلیوم قارچ نگه داری شدند. بعد از مدت سه هفته، نمونه ها برای اندازه گیری فراسنجه های ارزش غذایی مورداستفاده قرار گرفتند. فرآوری پوست پسته و تفاله گوجه فرنگی با قارچ موجب افزایش ماده خشک، خاکستر خام، پروتئین خام و اجزای دیواره سلولی شد درحالی که ماده آلی کاهش یافت. ترکیبات فنولیک در پوست پسته به طور معنی داری کاهش یافت در حالی که میزان آن در تفاله گوجه فرنگی تغییرات معنی داری نکرد. میزان گاز تولیدی 24 ساعته، قابلیت هضم ظاهری ماده خشک، قابلیت هضم ماده آلی، تولید پروتئین میکروبی و اسیدهای چرب کوتاه زنجیر در تفاله گوجه فرنگی فرآوری شده نسبت به شاهد به طور معنی داری کاهش یافت. در تیمارهای پوست پسته از لحاظ فراسنجه های آزمون تولید گاز 24 ساعته تغییرات معنی داری مشاهده نشد. در آزمون تولید گاز 144 ساعته فراسنجه حداکثر تولید گاز در تفاله گوجه فرنگی فرآوری شده با اسپان نسبت به تیمار شاهد به طور معنی داری کاهش یافت. فراسنجه نصف زمان حداکثر تولید گاز و درجه سیگموئیدی در پوست پسته تغییرات معنی داری نشان نداد. نتایج این آزمایش نشان داد میزان پروتئین خام نمونه های آزمایشی افزایش یافت و میزان ترکیبات فنولیک پوست پسته کاهش یافت که منجر به افزایش ارزش غذایی می شود اما به دلیل افزایش اجزای دیواره سلولی در نمونه های عمل آوری شده نسبت به شاهد قابلیت هضم به طور مطلوبی تحت تاثیر قرار نگرفته است.

این پژوهش در آزمایشگاه گروه علوم باغبانی، دانشگاه بوعلی سینا انجام خواهد گرفت. ابتدا گیاه مفرا (Nepeta crispa) از زیستگاه طبیعی آن در دامنه های کوه الوند در استان همدان جمع آوری شده و نشاء گوجه فرنگی(Lycopersicum esculentum) در گلخانه گروه علوم باغبانی کشت می شود. سپس گیاهان مزبور خشک و جهت اسانس گیری به آزمایشگاه انتقال داده می شوند. با استفاده از دستگاه کلونجر، اسانس گیاه دارویی تهیه و عصاره نشا ء گوجه فرنگی به روش متانولی استخراج خواهد شد. سپس جدایه های خالص قارچ های بوتریتیس سینرا (Botrytis cinerea)، آسپرژیلوس فلاوس Aspergillus flavus)) و پنی سیلیوم (Penicillium italicum) از آزمایشگاه بیماری شناسی گروه گیاه-پزشکی تهیه و در محیط کشت PDA (سیب زمینی دکستروز آگار) کشت خواهند شد. پس از رشد، اسانس گیاه دارویی مفرا در غلظت های صفر، 150، 300، 450 و 600 میلی گرم در لیتر (تریپانی و همکاران، 2008) و عصاره نشا ء گوجه فرنگی در غلظت های 150، 300، 450 و 600 میکرولیتر در لیتر(عبدالملکی، 1387) به روش دیسک کاغذی (عبدالمالکی، 1389) اعمال خواهند شد و در محیط درون شیشه ای میزان بازدارندگی رشد قارچ ها بررسی می شود. سپس سوسپانسیون قارچ پنی سیلیوم تهیه و روی میوه پرتقال رقم مورو تهیه شده از باغ تجاری مهدشت شهرستان ساری مایه زنی می شود. پس از آن با غلظت های مختلف اسانس گیاه دارویی و عصاره نشا ء گوجه فرنگی تیمار خواهند شد. میوه ها به مدت سه ماه در سردخانه با دمای هفت درجه سانتیگراد و رطوبت 5±85 درصد انبار می شود. به فواصل زمانی یک ماه آلودگی به قارچ و نیز خصوصیات کیفی از جمله میزان سفتی، درصد اتلاف آب، مواد جامد محلول، اسیدیته قابل تیتر، میزان فساد، فعالیت آنتی اکسیدانی و محتوای ویتامین ث اندازگیری خواهد شد. داده های بدست آمده با نرم افزار آماری SAS نسخه 1/9 (SAS، 2004) مورد تجزیه و تحلیل قرار خواهند گرفت. مقایسه میانگین ها با استفاده از آزمون چند دامنه ای دانکن انجام خواهد شد.

کشور ایران یکی از مهمترین خاستگاه های رویش گون (Astragalus) در دنیا است. در استان همدان در حدود 822000 هکتار از اراضی را مراتع تشکیل می دهند و گیاه گون از جمله گیاهان مهم پوششی این مراتع می باشد. در این تحقیق، از اوایل اردیبهشت 1393 تا اوایل دی ماه 1393 با مراجعه به مراتع استان همدان، گون های مشکوک به آلودگی جمع آوری و پس از درج تاریخ و محل جمع آوری، در پاکت به آزمایشگاه منتقل شدند. نمونه های مزبور پس از شستشو در زیر شیر آب به قطعات 5 میلیمتری خرد شده و پس از ضدعفونی سطحی با هیپوکلریت سدیم %5 و شستشو با آب مقطر روی محیط کشت PDA کشت شدند. نمونه ها به انکوباتور منتقل و پس از 4-2 روز بررسی شدند. قارچ ها پس از رشد به روش تک اسپور و نوک هیف خالص سازی شدند. جهت نگهداری قارچ ها از لوله های آزمایش حاوی محیط کشت PDA استفاده گردید. شناسایی جدایه ها بر اساس خصوصیات مورفولوژیک و میکروسکوپی آنها و با استفاده از کلیدهای شناسایی انجام شد. در نهایت 49 جدایه قارچی به دست آمد. جدایه های مذکور شامل Alternaria alternate, Fusarium solani, F. oxysporum, F. equiseti, Rhizoctonia solani, Colletotrichum sp., Pleospora chlamydospora, Stemphylium botryosum, Botrytis sp., Helminthosporium sp. و Trichoderema harzianum بودند. با توجه به اینکه گونه Trichoderma harzianum بیماریزا نیست به نظر می رسد این گونه به صورت اندوفیت در گون به سر می برد.

اندوفیت ها مجموعه ای از میکروارگانیسم ها می باشند که بدون ایجاد علائم، با رشد درون سلولی یا بین سلولی در بافت های گیاهان عالی زندگی می کنند و سرشار از ترکیبات زیستی متعدد مانند آنزیم ها هستند. پکتینازها و سلولازها از جمله آنزیم-های با اهمیت صنعتی هستند که در صنایع مختلف مانند غذا و آبمیوه، کاغذسازی، نساجی، خوراک حیوانات و کشاورزی کاربرد دارند. قارچ ها به علت ترشح سطح بالایی از آنزیم های خارج سلولی از جمله میکروارگانیسم هایی می باشند که جهت تولید آنزیم های صنعتی مانند پکتیناز و سلولاز مورد استفاده قرار می گیرند. این پژوهش در راستای تولید آنزیم های پکتیناز و سلولاز به ترتیب از 84 و 79 جدایه قارچی اندوفیت جداشده از آویشن در محیط های جامد و مایع حاوی پکتین و سلولز به عنوان منابع کربنی صورت گرفت. ابتدا در یک غربال گری اولیه در محیط پکتین آگار و کربوکسیل متیل سلولز آگار 14 جدایه قارچی با سطح فعالیت بالای پکتینازی و 11 جدایه قارچی با فعالیت سلولازی بالا انتخاب گردید. جهت تعیین بهترین جدایه تولید کننده پکتیناز و سلولاز جدایه های مذکور با استفاده از روش نشت در آگار غربال گری ثانویه شدند. برای این منظور از محیط چاپک داکس تغییر یافته استفاده شد که پکتین و سلولز به عنوان منابع کربنی به جای ساکارز در تولید پکتیناز و سلولاز استفاده شد. از میان جدایه های اندوفیت قارچی جدا شده از آویشن جدایه 42 M (Phoma sp.)و 44M (Phoma glomerata)به ترتیب سطح بالایی از آنزیم های پکتیناز و سلولاز را در مقایسه با بقیه جدایه ها تولید کردند. جهت بهینه سازی و سنجش کمی فعالیت پکتینازی و سلولازی از محیط چاپک داکس مایع استفاده گردید و به صورت روزانه نمونه برداری شد. بالاترین میزان فعالیت آنزیم های پکتیناز و سلولاز به ترتیب 72 و 96 ساعت پس از کشت حاصل گردید. جهت مقایسه تاثیر محیط های نمکی مختلف در تولید پکتیناز و سلولاز چهار محیط نمکی متفاوت برای تولید آنزیم پکتیناز و چهار محیط متفاوت هم برای تولید سلولاز به کار رفت. محیط های چاپک داکس و پکتین و عصاره مخمر محیط های مناسبی برای تولید پکتیناز و محیط عصاره مخمر و نمک های معدنی محیط مناسبی برای تولید سلولاز ارزیابی گردید. از بین منابع کربنی به کار رفته در تولید پکتیناز و سلولاز هم تفاله هویج و تفاله چغندرقند به ترتیب محیط های مناسبی جهت تولید پکتیناز و سلولاز ب

اندوفیت ها میکروارگانیسم هایی هستند که در تمام یا بخشی از چرخه زندگی شان داخل بافت های سالم گیاه میزبان را کلونیزه می کنند بدون اینکه باعث علایم آشکاری از بیماری شوند. اندوفیت ها فواید بسیاری برای گیاهان میزبان از جمله بهبود رشد آن ها از طریق در دسترس قرار دادن مواد غذایی، تولید تنظیم کننده های رشد گیاهی، حفاظت از آن ها در برابر پاتوژن ها دارند. گیاهان دارویی که به عنوان منابع جایگزین جهت مصارف برخی داروهای شیمیایی و مصنوعی مطرح هستند، منابع با ارزشی جهت مطالعه اندوفیت هایشان می باشند. به لیمو (Lippia citriodora Kunth) از خانواده شاهپسند، درختچه ای بومی آمریکای جنوبی است. به خاطر بوی شبیه لیمو که از برگ هایش متصاعد می شود بسیار مورد توجه است. به-لیمو تاریخچه ای طولانی از مصارف سنتی دارویی دارد. هدف از پژوهش حاضر ارزیابی اثرات اندوفیت های جدا شده از به لیمو بر پارامترهای رشد و خاصیت آنتی اکسیدانی عصاره این گیاه بود. در مجموع تعداد 24 قارچ و 24 باکتری اندوفیت از بافت های مختلف به لیمو جدا شد. با استفاده از آزمون های بررسی خاصیت بیوکنترلی اندوفیت ها روی بیمارگر های گیاهی، در میان آن ها جدایه باکتری 10 (B10) و جدایه قارچ 14 (F14) که به ترتیب به عنوان Sphingomonas paucimobilis و Aspergillus sp. شناسایی شدند برای تلقیح به گیاهان انتخاب شدند. نتایج نشان داد، هر دوی آن ها به طور معنی داری پارامترهای رشد گیاه نظیر ارتفاع گیاه، تعداد برگ، وزن تر و خشک شاخه، ریشه و برگ را نسبت به شاهدهای تلقیح نشده افزایش دادند. دو روش برای تلقیح استفاده شد، اسپری اندام هوایی گیاه و خیساندن خاک با سوسپانسیون اندوفیت. به نظر می رسد قارچ اندوفیت با اسپری اندام هوایی و باکتری اندوفیت با خیساندن خاک نتیجه بهتری در بر داشته اند. علاوه بر این، اندوفیت های بررسی شده در این پژوهش خاصیت آنتی اکسیدانی عصاره برگ را افزایش دادند اما اثر معنی داری روی محتوای ترکیبات فنلی و فلاونوئیدها نداشتند. نتایج این پژوهش به وضوح امکان استفاده از اندوفیت های قارچی و باکتریایی را در افزایش رشد و خاصیت آنتی اکسیدانی درختچه معطر به لیمو نشان می دهد.

هویج گیاهی علفی دوساله به نام علمی Daucus carato ssp sativus از تیره چتریان است. این گیاه در معرض انواع بیماری های قارچی، باکتریایی، ویروسی قرار دارد. یکی از بیماری های مهم هویج بیماری پوسیدگی نرم باکتریایی ناشی از Pectobacterium caratovorum است. مبارزه با این بیماری دشوار بوده و یکی از مهم-ترین روش ها کنترل بیولوژیک است که این بررسی در همین راستا انجام گرفته -است. نمونه های هویج مشکوک به بیماری پوسیدگی نرم از مزارع استان همدان، در پاییز سال 1392 جمع آوری و استرین های P. caratovorum روی محیط کشت EMB جدا شد. غده های هویج از مزارع استان همدان به طور تصادفی با حرکت زیگزاگی در مزرعه انتخاب و جمع آوری شدند. باکتری های رایزوسفر از ریشه هویج جدا و توانایی بازدارندگی 44 استرین منتخب علیهP. caratovorum در قالب طرح کاملا تصادفی در شرایط آزمایشگاه ارزیابی شد. براساس قطر هاله بازدارندگی در این شرایط استرین های MM2 و MM8 به ترتیب بیشترین و کمترین اثر علیه P. caratovorum را نشان دادند. با توجه به تفاوت در میزان بازدارندگی و با مقایسه الگوی الکتروفورزی پروتئین های محلول سلولی هشت استرین به عنوان نماینده انتخاب شدند. براساس آزمون های بیوشیمیایی و فیزیولوژیکی مشخص شد که این استرین ها وابسته به جنس های Pseudomonas ,Xanthomonas ,Enterobater و Pantoa هستند. بازدارندگی باکتری های رایزوسفر در شرایط گلخانه با روش آغشته سازی بذر و خاک در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار مورد بررسی قرار-گرفت. در این شرایط ویژگی های طول و وزن برگ و غده، و شدت بیماریزایی بر اساس شادابی و میزان لهیدگی و هم چنین فراوانی کلنی های P. caratovorum مورد سنجش قرار گرفت. نتایج نشان داد که استرین هایMM2a2, و MM1a2 به ترتیب بیشترین تاثیر را در افزایش رشد گیاه و کاهش شدت بیماری داشتند. ژن های کد کننده 16SrRNA استرین های برگزیده با استفاده از پرایمر های اختصاصی در واکنش زنجیره ای پلی مراز(PCR) تکثیر و تعیین توالی شد. توالی های به دست-آمده با داده های موجود در بانک اطلاعاتی سایت NCBI بلاست شد. نتایج نشان داد که استرین هایMM2,MM1,MM8 به ترتیب 99 درصد باتوالیSrRNA16 در باکتری-هایPantoa conspicua، Pseudomonas fleuresant وEnterobacter amniginus شباهت دارند.

در سال زراعی 92- 1391 به منظور بررسی عامل بیماری پوسیدگی ریشه لوبیا در استان لرستان از مزارع لوبیا در مناطق مختلف استان نمونه برداری شد. نمونه های مشکوک به آلودگی به آزمایشگاه منتقل و سپس از قسمت های ریشه و طوقه پس از ضدعفونی سطحی و کشت روی محیط کشت، 161 جدایه قارچ به دست آمد. در بین جدایه های به دست آمده 130 جدایه فوزاریوم و 31 جدایه ماکروفومینا شناسایی شدند. قارچ های جداسازی شده، به روش های تک اسپور و نوک ریسه خالص سازی شدند. جدایه های مذکور بر اساس مشخصات مورفولوژیک و با استفاده از کلید های معتبر شناسایی و شش گونه از جنس Fusarium شامل: F.solani، F. oxysporum،F. equiseti، F. acuminatum، F. scirpi و F. culmurum و یک گونهMacrophomina phaseolina معرفی گردید. تمامی این گونه ها برای اولین بار از لوبیا سبز، لوبیا چیتی، لوبیا چشم بلبلی، لوبیا قرمز و لوبیا سفید از استان لرستان گزارش می شوند. بیش ترین فراوانی نسبی جدایه ها مربوط به گونه Fusarium solani با فراوانی نسبی 57/28 درصد و کم ترین فراوانی نسبی مربوط به سه گونه ی F. acuminatum با فراوانی نسبی 59/5 درصد و F. scirpi و F. culmurum با فراوانی نسبی 24/1درصد بود. به منظور اثبات بیماری زایی، پنج رقم لوبیا با نام های لوبیا قرمز(رقم گلی)، لوبیا سفید (رقم (Goyonok، لوبیا چیتی(رقم KS21676)، لوبیا سبز(رقم محلی) و لوبیا چشم بلبلی(رقم محلی) با هفت گونه قارچ جداسازی و شناسایی شده مایه زنی شدند. آزمون بیماری زایی در قالب طرح پایه کاملاً تصادفی با چهار تکرار انجام شد. نتایج به دست آمده از تجزیه واریانس داده ها نشان داد که تحت شرایط گلخانه بین تیمار ها در سطح یک درصد (01/0>P) اختلاف معنی دار وجود دارد.

پوسیدگی ریشه لوبیا یکی از بیماری های مهم این گیاه محسوب می شود. کنترل این بیماری همانند سایر عوامل بیماری زای خاک زاد، به دلیل شرایط پیچیده خاک و اطراف رایزوسفر، همواره با مشکلاتی مضاعف توام بوده است. بنابراین بررسی امکان استفاده از روش های بیولوژیکی و تلفیقی در کنترل بیماری های خاک زاد، مورد توجه قرار می گیرد. مطالعه حاضر با استفاده از باکتری های آنتاگونیست باسیلوس و سودوموناس، جدایه غیربیماری زای Fusarium oxysporum، و نیز کاربرد جدایه harzianum Trichoderma مورد بررسی قرار گرفت. اثر آنتاگونیستی 132 باکتری جدا شده از ناحیه رایزوسفر گوجه فرنگی به روش کشت متقابل مورد بررسی قرار گرفت که با توجه به قدرت بازدارندگی جدایه ها و مقایسه میانگین درصد بازدارندگی، جدایه های b17، ba، P13 و P10 جهت بررسی های بعدی انتخاب شدند. بر اساس آزمون های بیوشیمیایی، فیزیولوژیکی ومورفولوژیکی، جدایه P13 گونه Pseudomonas fluorescens، جدایه P10 گونه Pseudomonas putida، جدایه b17 گونه Bacillus cereus و جدایه ba گونه Bacillus subtilis شناسایی شدند. تولید ترکیبات بازدارنده رشد، ترکیبات فرار،آنزیم های سلولاز و پروتئاز و نیز سیانید هیدروژن به عنوان مکانیسم های بازدارندگی مورد بررسی قرار گرفتند. تعداد 15 جدایه قارچ از ریشه لوبیا جدا شد، که در این میان 5 جدایه متعلق به گونه F. oxysporumبودند. در آزمون کشت متقابل هیچ کدام از جدایه ها قادر به ایجاد هاله بازدارندگی در اطراف قارچ عامل بیماری نبودند و از نظر کاهش رشد میسلیومی تفاوت معنی دار بین آن ها و تیمار شاهد مشاهده نشد، بنابراین یکی از جدایه ها انتخاب و جهت انجام آزمایش های گلخانه ای مورد استفاده قرار گرفت. جدایه آنتاگونیست F. oxysporum به دو روش تلقیح هم-زمان با قارچ بیمارگر و تلقیح به فاصله یک هفته قبل از بیمارگر، بر روی فاکتور های رشد گیاه و نیز تاثیر بر شاخص بیماری در شرایط گلخانه مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاکی از تاثیر معنی دار جدایه آنتاگونیست بر افزایش طول بوته و وزن خشک در مقایسه با شاهد آلوده و نیز کاهش معنی دار شاخص وقوع بیماری و شدت بیماری بود، ولی بین روش های به کارگیری جدایه غیربیماری زا اختلاف معنی دار وجود نداشت. نتایج کاربرد T. harzianum در شرایط گلخانه، به طور معنی دار سبب افزایش ارتفاع و وزن خشک بوته لوبیا در مقایسه با شاهد سالم و

شاخه قارچی Ascomycota شامل تعداد زیادی از گونه هاست که مرحله جنسی شناخته شده ای ندارند، یکی از این گونه های غیر جنسی Aspergillus flavus است که پاتوژنی فرصت طلب محسوب می شود و علاوه بر گیاهان، در انسان و حیوانات نیز بیماری ایجاد می کند. این قارچ تولید کننده افلاتوکسین های سرطان زا است و از نظر پزشکی و کشاورزی اهمیت فراوانی دارد. از 250 گونه مورد قبول درجنس آسپرژیلوس اکثریت گونه ها فاقد مرحله جنسی شناخته شده ای هستند، اما بسیاری از آنها دارای پتانسیل پنهانی برای تولید مثل جنسی می باشند. مرحله جنسی این قارچ هتروتال از تلاقی بین استرین هایی با تیپ آمیزشی مخالف به وجود می آید که حامل ژن های MAT1-1 و MAT1-2 هستند و به گروه های مختلف سازگاری رویشی تعلق دارند. سیستم های سازگاری جنسی و سازگاری رویشی تواما نقش مهمی در جریان های ژنی در جمعیت بر عهده دارند. در پژوهش حاضربه منظور مطالعه هتروتالیسم در جدایه های ایرانی قارچ A. flavus تعداد 20 جدایه مورد بررسی قرار گرفت. این جدایه هاپیش تر توسط روش های دقیق مولکولی بررسی و شناسایی شده بودند. در ابتدا DNA ی جدایه های قارچی استخراج گردید. تیپ های آمیزشی از طریق استفاده از آغازگرهای اختصاصی در واکنش زنجیره ای پلیمراز چندگانه تعیین شد. الکتروفورز محصولات واکنش زنجیره ای پلیمراز روی ژل آگارز1% تکثیر قطعاتی به طول369 جفت باز را درجدایه های با تیپ آمیزشیMAT1-1 و تکثیر قطعاتی به اندازه270 جفت باز را در جدایه های با تیپ آمیزشیMAT1-2 تایید نمود. نتایج بررسی نشان داد که تیپ های آمیزشی از فراوانی مساوی برخوردار هستند و درمجموع از20 جدایه قارچی به دست آمده،10جدایه تیپ آمیزشی MAT1-1داشتند و 10 جدایه تیپ آمیزشی MAT1-2 . در این بررسی از روش کشت متقابل برای القای مرحله جنسی بین جدایه های با تیپ آمیزشی مخالف استفاده و جدایه ها دو به دو روی محیط کشت های ویژه ACM( محیط کامل آسپرژیلوس) وMCA (محیط مخلوط غلات) کشت گردیدند. پس از گذشت6 تا 11 ماه پتری ها بررسی شد. نتایج حاکی از آن بود که16/33 % تلاقی های انجام شده منجربه تولید مثل جنسی گردید و اندام تولید مثلی قارچ در حد فاصل دو کلنی ظاهر شد. آسکوکارپ های ناشکوفا به شکل گرد تا بیضوی و به ابعاد (450-1550) × (450-1250) میکرومتر حاوی آسک های چندتایی و آسکوسپورها، درون ماتریکس سودوپارانشیمی استروما تولید شدند

یکی از اهداف مهم نانوفناوری توسعه ی روش های ایمن، سازگار با محیط زیست و کم هزینه برای تولید نانوذرات است. تولید زیستی نانوذرات با استفاده از قارچ ها، باکتری ها، مخمرها و گیاهان از جمله روش های سبز به شمار می رود و قارچ ها به علت ترشح مقادیر زیاد آنزیم و پروسه های پایین دست آسان تر گزینه های مناسبی برای این امر می باشند. هدف از این مطالعه تولید و بررسی شرایط مختلف برای تولید خارج سلولی نانوذرات نقره با استفاده از قارچ های Aspergillus flavus و Fusarium oxysporum و همچنین مطالعه برخی فاکتورهای مؤثر در این بیوسنتز بود. برای این منظور 20 جدایه از قارچ A. flavus و 15 جدایه از قارچ F. oxysporum مورد بررسی قرار گرفتند. پس از تولید نانوذرات نقره در مخلوط واکنش، بررسی بیشتر با روش های اسپکتروفتومتر UV-Vis، XRD، FTIR و TEM انجام شد. نتایج این پژوهش نشان داد که عصاره ی سلولی قارچ های ذکر شده در غلظت 3-10 مولار نیترات نقره قادر به تولید نانوذرات نقره به صورت برون سلولی بودند. ایجاد تغییر رنگ در مخلوط واکنش از بی رنگ به قهوه ای اولین نشانه مبنی بر تشکیل نانوذرات نقره است که ناشی از ارتعاشات پلاسمون سطحی می باشد. این امر نشان داد که ترشح برخی پروتئین ها و آنزیم ها توسط قارچ سبب احیای یون های نقره در خارج از سلول قارچی می شود. داده های اسپکتروفتومتر وجود پیک در 420 نانومتر را نشان داد که مختص نانوذرات نقره است. هرچند تغییر رنگ در تمام جدایه های مورد بررسی صورت نپذیرفت، اما در اکثر آن ها تغییر رنگ ملاحظه گردید. پس از تکرار آزمایشها در نهایت یک جدایه از هر قارچ انتخاب شد و بررسی های بعدی روی آن انجام گرفت. طیف به دست آمده از پراش اشعه ی ایکس ماهیت کریستالی نانوذرات تولید شده را نشان داد. پیک حاصل از این بررسی در نمونه ی A. flavus مشهودتر بود. آنالیز FTIR حضور پروتئین ها را به عنوان عامل پایدارکننده که نانوذرات نقره را احاطه می کنند اثبات کرد. بررسی شکل و اندازه ی نانوذرات با استفاده از TEM صورت پذیرفت. میکروگراف ها به خوبی نشان دادند که نانوذرات نقره ی تولید شده به شکل کروی و به صورت پراکنده بودند. نانوذرات تولید شده توسط قارچ A. flavus در ابعاد کمتر از 50 نانومتر بودند که اکثر آن ها در محدوده ی 13 تا 36 نانومتر بودند. پایداری نانوذرات تولید شده امر بسیار مهمی در تولید زیستی نانوذرات