Faculty - دانشکده کشاورزی

Faculty - دانشکده کشاورزی

P.H.D dissertations

سنتز اوره آهسته رهش و تاثير آن بر فراسنجه هاي گوارش نشخواركنندگان
مهدي محمودي ابيانه 2018
اين پژوهش به منظور تهيه سامانه اوره آهسته رهش و ارزيابي اثرات آن بر عملكرد پروار، گوارش پذيري ظاهري، متابوليسم نيتروژن، فرا سنجه هاي تخمير شكمبه، برخي فرا سنجه هاي خوني و اندازه گيري نيمه كمي ريز جانداران شكمبه بره هاي نژاد مهربان بود. قبل از انجام آزمايش درون تني، نرخ و مقدار آزادسازي منابع اوره آهسته رهش در آب و ناپديد شدن شكمبه اي اندازه گيري شد. در آزمايش عملكرد تعداد 30 رأس بره نر نژاد مهربان 5-4 ماهه با ميانگين وزن 8/1 ± 7/34 كيلوگرم بر پايه طرح كاملاً تصادفي با 5 تيمار و 6 تكرار مورداستفاده قرار گرفتند و اين آزمايش شامل 20 روز دوره سازش پذيري و 56 روز دوره پروار بود. فرا سنجه هاي گوارش پذيري و تعادل نيتروژن در 15 رأس بره نر نژاد مهربان در يك آزمايش 21 روزه شامل 16 روز عادت پذيري بـه شـرايط آزمـايش و 5 روز بـراي جمع آوري نمونه ها انجام شد. جيره ها حاوي انرژي و پروتئين يكسان بود. جيره هاي غذايي شامل 1)يونجه و كنجاله سويا، 2) كاه و كنجاله سويا، 3) كاه و اوره معمولي، 4) كاه و مكمل اوره آهسته رهش تجاري اپتيژن و 5) كاه و اوره آهسته رهش (SRU ) ساخته شده در آزمايشگاه بودند. در روز 57 آزمايش، عمل خون گيري در ساعات قبل و 1، 3، 5، 8 ساعت پس از خوراك دهي انجام شد و فاكتورهاي نيتروژن اوره اي ، آلبومين، كراتنين و پروتئين كل اندازه گيري گرديد. در روز 58 آزمايش، نمونه مايع شكمبه در ساعت هاي قبل و 3 ساعت پس از خوراك دهي جهت اندازه گيري فاكتورهاي pH، نيتروژن آمونياكي و پروفايل اسيدهاي چرب جمع آوري شد. تأثير مصرف جيره هاي آزمايشي بر جمعيت نسبي برخي از ريزجانداران شكمبه با استفاده از DNA استخراج شده از مايع شكمبه با استفاده از سامانه Real-Time PCR ارزيابي گرديد. ميزان ناپديد شدن اوره در شكمبه براي اپتيژن و SRU، 1 و 12 ساعت پس از انكوباسيون به ترتيب حدود 82 و 86 درصد بود. گوارش پذيري پروتئين و ماده آلي تحت تأثير تيمارهاي آزمايشي قرار نگرفت، درحالي كه گوارش پذيري NDF و ADF تفاوت معني داري (05/0 ˂ P) را نشان دادند. ميانگين گوارش پذيري NDF و ADF به ترتيب در جيره حاوي SRU 07/31 و 20/26 درصد بود كه به صورت معني داري (05/0 ˂ P) بالاتر از جيره حاوي يونجه و كنجاله سويا (92/22 و 62/12 درصد) و جيره حاوي كاه و كنجاله سويا (58/26 و 19/17) بودند. ميزان اضافه وزن و ضريب تبديل غذايي، تحت تأثير
Thesis summary
جداسازي، شناسايي و كاربرد باكتريهاي شكمبه اي مصرف كننده لاكتات به عنوان تغذيه مستقيم ميكروبي در تغذيه گاوهاي شيري
رضا صديقي وثاق 2017
هدف از انجام اين طرح جداسازي و شناسايي باكتريهاي مصرف كننده اسيدلاكتيك و استفاده از آن به صورت تغذيه مستقيم ميكروبي در گاوهاي شيري بود. در مرحله اول مطالعه، مايع شكمبه از گاوهاي هلشتاين جمع آوري شده و با استفاده از محيط كشت اختصاصي، باكتريهاي مصرف كننده ي اسيد لاكتيك جداسازي شدند. با رنگ آميزي جدايه هاي بدست آمده مشخص شد كه تمام آنها كروي و گرم منفي بودند. چهار جدايه انتخاب و شناسايي آنها با استفاده از توالي يابي توالي نوكلئوتيدي RNAي ريبوزومي S16 انجام شد. نتايج توالي يابي نشان داد كه جدايه ها بيشترين قرابت ژنتيكي را با باكتري مگاسفرا السدني DSM20460 دارند. در مرحله دوم، توانايي جدايه ها در جلوگيري از تجمع اسيد لاكتيك و حفظ pH در شرايط آزمايشگاهي مورد بررسي قرار گرفت. به اين منظور دو آزمايش طراحي شد. در آزمايش اول دو سطح از هر چهار جدايه (SA1، SA2، SA3 و SA4) (يك ميلي ليتر و نيم ميلي ليتر حاوي 108×5 cfu/ml) در ويالهاي حاوي مايع شكمبه و سوبستراي سريع تخمير (شامل 90درصد گلوكز و 10درصد كاه) تلقيح شد. يك تيمار آنتي بيوتيك (ويرجينيا مايسين) و يك تيمار شاهد كه تلقيحي براي آن انجام نشد نيز در نظر گرفته شد. براي هر تيمار سه تكرار در نظر گرفته شد و طرح به صورت كاملا تصادفي انجام شد. ويالها به مدت شش ساعت مورد انكوباسيون قرار گرفتند. توليد گاز، pH، اسيد لاكتيك و اسيدهاي چرب فرار، اندازه گيري شدند. نتايج نشان داد كه تمام جدايه ها در مقايسه با تيمار ويرجينيا مايسين و تيمار شاهد، غلظت اسيدلاكتيك را كاهش و توليد گاز را افزايش دادند. ولي كمترين غلظت اسيدلاكتيك و بيشترين توليد گاز در تيمار دريافت كننده ي سطح يك ميلي ليتر SA3 مشاهده شد. اين جدايه همچنين غلظت اسيدهاي چرب فرار را به طور معني داري نسبت به ساير تيمارها افزايش داد. در ازمايش دوم، جدايه ي SA3 انتخاب و اثر آن در خوراك كم يا پركنسانتره مورد مطالعه قرار گرفت. آزمايش شامل چهار تيمار بود: 1) جيره پركنسانتره، 2) جيره پركنسانتره تلقيح شده با باكتري SA3، 3) جيره كم كنسانتره، 4) جيره كم كنسانتره تلقيح شده با باكتري SA3. ميزان يك گرم از خوراك كم يا پركنسانتره و40 ميلي ليتر مايع شكمبه درون هر ويال قرار داده شد و 2ميلي ليتر از محيط كشت حاوي جدايه ي SA3 به آن تلقيح شد. ويال ها به مدت 9 ساعت مورد انكوباسيون قرار گرفتند. توليدگاز، pH و
Thesis summary
اثرات سطوح مختلف پوست انار بر جمعيت ميكروبي شكمبه، برخي فراسنجه هاي خوني و شكمبه اي و عملكرد بره هاي پرواري مهربان
علي حاتمي آفكويي 2015
اين پژوهش در قالب دو آزمايش انجام شد: آزمايش اول به منظور تعيين اثرات سيلو كردن پوست انار با سطوح مختلف پلي اتيلن گليكول بر تركيب شيميايي، محتواي تانني و توليد گاز در شرايط برون تني و خصوصيات تخميري انجام شد. پوست تازه انار و به قطعات 30-20 ميلي متري خرد شد و سپس در سيلوهاي كوچكي كه از لوله هاي پلي وينيل كلريد ساخته شده بودند به مدت 70 روز سيلو گرديد. پنچ سطح پلي اتيلن گليكول: 0(شاهد)، 5، 10، 15 و 20 درصد پوست تازه انار (براساس ماده خشك) مورد مطالعه قرار گرفت. كل تركيبات فنولي، كل تانن ها، پروتئين خام، خاكستر خام، ديواره سلولي، ديواره سلولي فاقد همي سلولز و pH با افزايش سطوح پلي اتيلن گليكول كاهش يافتند، در حاليكه ماده خشك، كربوهيدرات هاي غيرفيبري، تركيبات فنولي غيرتانني و غلظت اسيد لاكتيك و همچنين ظرفيت بافري افزايش نشان دادند(05/0>P). كربوهيدرات هاي محلول در آب، چربي خام و كل اسيدهاي چرب فرار تحت تاثير افزودن پلي اتيلن گليكول قرار نگرفتند(05/0P). اما گوارش پذيري ظاهري ماده خشك بين تيمارها تفاوتي نشان نداد(05/0P). حداكثر گاز توليدي و نرخ توليد گاز در سيلاژهاي فرآوري شده با پلي اتيلن-گليكول بالاتر بود (05/0>P).به طور كلي سيلو كردن پوست انار با پلي اتيلن گليكول باعث بهبود خصوصيات تخميري آن شد. هدف از انجام آزمايش دوم بررسي اثرات سطوح مختلف پوست انار با و يا بدون پلي اتيلن گليكول بر جمعيت پروتوزوآيي و برخي فراسنجه هاي خوني و شكمبه اي، عملكرد، گوارش پذيري مواد مغذي و ابقا نيتروژن در بره هاي پرواري مهربان بود. سي راس بره نرمهربان 5-4 ماهه با ميانگين وزن ابتدايي 1/1±29 كيلوگرم به صورت فاكتوريل 1+2×2 در قالب طرح كاملا تصادفي استفاده شد. جيره هاي آزمايشي شامل: شاهد (بدون پوست انار)، حاوي 8 درصد پوست انار، 8 درصد پوست انار همراه با پلي-اتيلن گليكول ، 16درصد پوست انار، 16 در
Thesis summary
طراحي ماتريكس حاوي تيمول با خواص آهسته رهش و ارزيابي اثرات آن در دام
زهرا زماني 2015
اين پژوهش به منظور طراحي ماتريكس حاوي تيمول با خواص آهسته رهش و بررسي اثرات آن در دام انجام شد. پژوهش شامل دو بخش مجزا بود. در بخش اول ميكروذرات تيمول ساخته شد. جهت تهيه ميكروذرات از پليمرهاي سنتتيك مختلف شامل اتيل سلولز، متيل سلولز، هيدروكسي پروپيل متيل سلولز كربوپل p934، سديم آلژينات و سديم كربوكسي متيل سلولز استفاده شد. روش هاي استفاده شده در ساخت ميكروذرات عبارت بودند از ژل سازي يوني، جايگزيني حلال، خشك كردن افشاني و روش استخراج/تبخير حلال. در هر روش مقادير مختلف پليمر، سورفاكتانت، عوامل ايجاد اتصالات متقاطع و دماهاي متفاوت با تهيه ي چند فرمولاسيون بررسي شد. در ارزيابي ميكروذرات ساخته شده صفاتي از قبيل درصد بازده ساخت تيمول، درصد بارگيري تيمول در ميكروذرات، درصد كارايي محبوس سازي، بررسي اندازه ذره اي تيمول، نحوه رهش تيمول از ميكروذرات، آناليز حرارتي ميكروذرات، مورفولوژي ذرات، مخاط چسبي، درصد تورم، كنيتيك رهاسازي تيمول از ميكروذرات و پايداري تيمول در ميكروذرات مطالعه شد. طبق نتايج به دست آمده، در ميكروذرات ساخته شده به روش ژل سازي يوني، خشك كردن افشاني و تبخير حلال (با استفاده از پليمرهاي كربوكسي متيل سلولز و كربوپل p934) درصد بارگيري و كارايي محبوس سازي تيمول پايين بود. با كاربرد اتيل سلولز در فرمولاسيون در روش استخراج تبخير حلال درصد بارگيري و كارايي محبوس سازي بهبود يافت، اما ميزان تيمول آزاد شده از اين پليمر پس از 24 ساعت 54 درصد بود. در فرمولاسيون ديگر با استفاده از نسبت هاي مختلف هيدروكسي پروپيل متيل سلولز و اتيل سلولز (1:1، 2:1، 5:1/2، 3:1، 4:1، 5:1، 6:1 و 7:1) بازده ساخت، بارگيري و كارايي محبوس سازي تيمول افزايش يافت. در اين گروه فرمولاسيون، ميانگين اندازه ذرات 02/0 03/1 ميلي متر بود. بررسي ميكروسكوپ الكتروني نشان داد كه ميكروذرات از نظر شكل ظاهري كمي نامنظم، با سطحي ناهموار و متخلخل بودند. در نسبت 5:1 از هيدروكسي پروپيل متيل سولز و اتيل سلولز بالاترين درصد بارگيري (8/38) و كارايي محبوس سازي (2/61) مشاهده شد. همچنين در اين نسبت از پليمر بهترين روند رهش تيمول مشاهده شد. مناسب ترين كينتيك رهاسازي تيمول براي ميكروذرات مدل انتشار ماتريسي Fickian (مقدار تيمول آزاد شده در برابر43/0t) بود. بررسي FTIR و آناليز حرارتي احتمال اثر متقابل بين تيمول و پليمرها را نشان
سنتز نانو سلنيوم و مقايسه اثرات آن با ساير منابع اين عنصر در جيره هاي غني از چربي بر توليد شير، پاسخ آنتي اكسيداني و پارامتر هاي تخميري شكمبه گاوهاي شيرده
بهروز نجف نژاد اروجكندي 2014
اين مطالعه جهت بررسي اثر افزودن منابع مختلف سلنيوم به جيره غذايي گاو هاي شيري تغذيه شده با سطوح بالاي پنبه دانه طراحي و اجرا شد. 12 رأس گاو شيري هلشتاين با ميانگين توليد 4 ± 40 كيلوگرم در غالب طرح مربع لاتين مستقل ناقص با 4 تيمار و 3 تكرار مورد استفاده قرار گرفتند. آزمايش در 3 دوره 28 روزه شامل 21 روز دوره سازگاري و 7 روز نمونه برداري اجرا شد و تيمار هاي آزمايشي شامل: 1 (جيره پايه محتوي 20% پنبه دانه بدون مكمل سلنيوم)؛ 2 (جيره شاهد + 3/0 ميلي گرم سلنيوم معدني در كيلوگرم ماده خشك، از منبع سلنيت سديم)؛ 3 (جيره شاهد +3/0 ميلي گرم سلنيوم آلي در كيلوگرم ماده خشك، از منشأ مخمر غني از سلنيوم) و 4 (جيره شاهد +3/0 ميلي گرم نانو سلنيوم در كيلوگرم ماده خشك) بودند. نمونه گيري از شير، مدفوع، محتويات شكمبه و خون دام هاي مورد آزمايش و همچنين تعيين وزن و امتياز بدني و مقدار خوراك مصرفي هر دام در ابتدا و انتهاي هر دوره آزمايشي انجام شد. نتايج حاصل از آزمايش با رويه GLM و نرم افزار SAS مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. مصرف ماده خشك روزانه بين تيمارها اختلاف معني داري نداشت (05/0P)، بطوريكه تيمار شاهد كمترين و تيمار حاوي سلنيوم آلي بيشترين مقدار اين فراسنجه را نشان دادند. در اين مطالعه افزودن منابع مختلف سلنيوم، بويژه مخمر سلنيومي (تيمار 3) و نانو سلنيوم (تيمار 4)، به جيره پايه موجب افزايش درصد و مقدار چربي و پروتئين شير و در مقابل كاهش تعداد محتوي سلول بدني شير شد (05/0P<).

Master Theses

بررسي اثرات متقابل منبع علوفه و درصد رطوبت خوراك كاملا مخلوط شده(TMR) بر عملكرد گوساله شيرخوار هلشتاين
احمد عرفاني نيا 2023
اين پژوهش به منظور بررسي اثرات متقابل منبع علوفه و رطوبت خوراك در جهت روشن نمودن نقش منبع علوفه خوراك كاملا مخلوط شده بر عملكرد و فراسنجه هاي تخميري شكمبه و متابوليتهاي خوني گوساله هاي شير خوار انجام گرفت
Thesis summary
اثر تزريق مولتي ويتامين+ اسيد آمينه به همراه يك آرامبخش هنگام تلقيح مصنوعي ميش به روش لاپاراسكوپي بر بازده توليد مثلي و برخي فراسنجه هاي خوني
حامد احمدي نژاد 2023
در گوسفند، تلقيح مصنوعي به روش لاپاراسكوپي باعث القاء تنش به حيوان مي شود. در تنش هاي حاد، ممكن است استفاده از آرامبخش ها، الكتروليت ها و يا مكمل هاي حاوي اسيدهاي آمينه و ويتامين اثرات نامطلوب ناشي از تنش را در شرايط مزرعه اي كاهش دهد. بنابراين هدف از اين پژوهش بررسي اثر آسپرومازين بعلاوه يك مكمل حاوي اسيدهاي آمينه و مولتي ويتامين در زمان لاپاراسكوپي بر پاسخ محور تنش، وضعيت آنتي اكسيداني، برخي فراسنجه هاي خوني و بازده توليد مثلي بود. چرخه فحلي پنجاه راس ميش ماده غير آبستن نژاد افشار (با وزن زنده و نمره بدني تقريبا يكسان) توسط اسفنج آغشته به 60 ميلي گرم فلوجستون استات (به مدت 14 روز) و 500 واحد بين المللي هورمون eCG در زمان خارج سازي اسفنج، همزمان شد. ميش ها پس از تزريق eCG به دو گروه 25 راسي تقسيم شدند. در تيمار1 (شاهد) فقط سرم فيزيولوژي به ميش ها تزريق شد. در تيمار2 هر حيوان هنگام خارج سازي اسفنج و لاپاراسكوپي، 10ميلي ليتر مكمل مولتي آمينوجكت دريافت كرد. همچنين در اين گروه هر حيوان، 20 دقيقه قبل از لاپاراسكوپي، 0834/0 ميلي گرم آسپرومازين به ازاي هر كيلوگرم وزن زنده بصورت داخل-رگي دريافت نمود. همه ميش ها 54 ساعت پس از تزريق eCG به روش لاپاراسكوپي تلقيح مصنوعي شدند. براي ارزيابي پاسخ محور تنش پس از لاپاراسكوپي، از هر تيمار 5 راس ميش به طور تصادفي انتخاب و كينتيك كورتيزول پلاسما از طريق خونگيري هاي سريالي اندازه گيري و تغيير فراسنجه هاي متابوليكي و هماتولوژيكي ارزيابي شد. همچنين غلظت استروژن و پروژسترون و وضعيت آنتي اكسيداني پلاسما در زمان خارج سازي اسفنج، در زمان لاپاراسكوپي و 3 روز پس از آن اندازه گيري شد. چهل و پنج روز پس از تلقيح مصنوعي، ميزان آبستني ميش ها به روش سونوگرافي تعيين شد. غلظت كورتيزول پلاسما 20 دقيقه پس از لاپاراسكوپي بطور معني داري نسبت به غلظت پايه بيشتر بود. همچنين40 دقيقه پس از لاپاراسكوپي كورتيزول در تيمار2 نسبت به شاهد تمايل به افزايش داشت. تعداد گلبول هاي سفيد خون و غلظت گلوكز 40 دقيقه بعد از لاپاراسكوپي افزايش و درصد هماتوكريت و غلظت هموگلوبين كاهش يافت. از زمان خارج سازي اسفنج تا 3 روز پس از لاپاراسكوپي اثر متقابل تيمار×زمان براي هيچكدام از فراسنجه ها معني دار نبود. تيمار2 غلظت گلوكز، پروتئين كل و آلبومين پلاسما را نسبت به شاهد افزايش و توان
Thesis summary
ارزيابي وضعيت مديريت تغذيه اي مزارع پرورش گاو شيري در استان همدان
فاطمه فرزانه سلطان ابادي 2021
هدف از اين پژوهش، ارزيابي وضعيت مديريت تغذيه در گاوداري هاي شيري استان همدان بود. در ابتدا پرسشنامه اي در سه بخش شامل 1) ويژگي هاي فردي 2) امكانات و ظرفيت واحد دامپروري و 3) مديريت تغذيه طراحي شد. اطلاعات 41 واحد گاوداري در شهرستان هاي بهار، فامنين، كبودرآهنگ، اسدآباد، همدان، رزن و ملاير جمع اوري شد
اثر سطوح مختلف جايگزيني منبع سولفات روي با روي متيونين بر عملكرد بره هاي نر مهربان
امين پويا 2020
بره مهربان، روي، عملكرد، نيتروژن، اسيد چرب فرار، جمعيت پروتوزايي شكمبه
Thesis summary
اثر منابع مختلف نيتروژن بر سنتز پروتئين ميكروبي و گوارش پذيري مواد مغذي در بره هاي نر مهربان
محسن رضايي 2019
اثر منابع مختلف نيتروژن بر سنتز پروتئين ميكروبي و گوارش پذيري مواد مغذي در بره هاي نر مهربان
اثر بلوس آهسته رهش حاوي سطوح مختلف سلنيوم قبل از دوره آبستني بر عملكرد و برخي فراسنجه هاي خوني ميش هاي لري بختياري و بره هاي آنها
مرواريد ايماني 2019
به منظور بررسي اثر بلوس آهسته رهش سطوح مختلف سلنيوم قبل ازدوره آبستني برعملكرد توليدمثلي، وزن تولد، وزن دو ماهگي، افزايش وزن روزانه بره ها، توليد شير و تركيبات شير، غلظت عناصر سرم خون، فعاليت آنزيم گلوتاتيون پراكسيداز خون كامل و كراتين فسفوكيناز، غلظت ترييدوتيرونين، تيروكسين و نسبت تيروكسين به ترييدوتيرونين سرم اين آزمايش طراحي گرديد. به منظور انجام اين آزمايش44 راس ميش باميانگين وزني 4/5±5/45 كيلوگرم انتخاب و در قالب طرح كاملا تصادفي به مدت15 روزقبل ازآبستني استفاده شد. تيمارها شامل:1)ميش هاي شاهد بدون دريافت بلوس سلنيوم (15 راس). 2)ميش هاي دريافت كننده بلوس سلنيوم با نرخ رهش 2/0 ميلي گرم سلنيوم در روز (14 رأس). 3) ميش هاي دريافت كننده بلوس سلنيوم با نرخ رهش 4/0 ميلي گرم سلنيوم در روز (15 رأس).درروزاول آزمايش تمامي ميش ها جهت همزمان سازي فحلي سيدر گذاري شدند و در همان روز به گروه هاي دريافت كننده بلوس خورانده شد. درادامه ميش ها در تمامي روزهاي آزمايش دريك گله نگهداري وبه چراگاه رفتند و هيچگونه مكمل معدني ديگري دريافت ننمودند. از ميش ها درروز76 پس از قوچ اندازي (اواسط دوره آبستني) و يك ماه پس از زايمان خونگيري صورت گرفت. همچنين ازبره هاي متولد شده در 30 و60 روزگي نمونه خون تهيه شد. نتايج بدست آمده نشان دادندكه اثر تيماربر شاخص هاي توليدمثلي معني دارنبود(05/0 < P). ميانگين حداقل مربعات وزن تولد، وزن دو ماهگي و افزايش وزن روزانه به طور معني داري در بره هاي متولد شده از مادران دريافت كننده سطح 4/0 ميلي گرم سلنيوم در روز نسبت به تيمار شاهد بالاتر بود (05/0 > P). اما بره هاي متولد شده از مادران دريافت كننده سطح 2/0 ميلي گرم سلنيوم در روز نسبت به تيمار شاهد و بره هاي متولد شده از مادران دريافت كننده سطح 4/0 ميلي گرم سلنيوم در روز تفاوت معني داري نداشتند (05/0 < P). توليد شير، مقدار چربي، مقدار پروتئين و مقدار مواد جامد بدون چربي شير به طور معني داري در ميش هاي دريافت كننده سطح 4/0 ميلي گرم سلنيوم در روز نسبت به ساير تيمارها بالاتر بود (05/0 >P). همچنين ميش هاي دريافت كننده سطح 2/0 ميلي گرم سلنيوم در روز نيز نسبت به تيمار شاهد به طور معني داري توليد شير، مقدار چربي، مقدار پروتئين و مقدار مواد جامد بدون چربي شير بالاتري داشتند (05/0 > P). غلظت سلنيوم شير ميش هاي دريافت كنند
اثر تزريق ويتامين E و سلنيوم قبل از جفت گيري بر بازده توليد مثلي، فعاليت آنتي اكسيداني و برخي فراسنجه هاي خوني در ميش هاي همزمان شده مهربان
زينب رستمي 2018
هدف تعيين اثر تزريق ويتامين E و سلنيوم قبل از جفت گيري بر بازده توليد مثلي، فعاليت آنتي اكسيداني و برخي فراسنجه هاي خوني در ميش هاي همزمان شده مهربان بود. جهت انجام اين آزمايش چهل رأس ميش مهربان (2-3 ساله) به دو گروه (20n=) تقسيم و از پسچر مزارع غلات بعنوان جيره پايه تغذيه نمودند. چرخه توليدمثلي با استفاده از سيدر پروژسترون و هورمون eCG همزمان و 48 ساعت پس از برداشت سيدر، ميش ها در معرض قوچ هاي بارور قرار گرفتند. تيمارهاي آزمايشي شامل تيمار 1: فقط پسچر مزارع غلات استفاده نمود، تيمار 2: پسچر مزارع غلات بعلاوه دريافت سه بار تزريق سلنيوم و ويتامين E هر يك به فاصله 2 هفته (بار اول 2 هفته قبل از سيدرگذاري، بار دوم هنگام سيدرگذاري، بار سوم هنگام خارج سازي سيدر) بود. در هر بار 5 ميلي ليتر مكمل سلنيوم و ويتامينE به صورت داخل عضلاني تزريق شد كه هر ميلي ليتر حاوي 5/0 ميلي گرم سلنيوم به صورت نمك سلنيت سديم و50 واحد بين المللي ويتامين E به صورت دي ال آلفاتوكوفريل بود. نمونه خون ميش ها در زمان هاي روز صفر، سيدرگذاري، خارج سازي سيدر، 5، 10 و 15روز پس از قوچ اندازي از طريق وريد وداج جمع آوري و پس از جداسازي سرم و پلاسما، در دماي 0C 70- نگهداري شد. فراسنجه هاي متابوليكي خون (غلظت سرمي گلوكز، پروتئين تام، آلبومين، گلوبولين، تري گليسيريد، كلسترول، آلكالين فسفاتاز، آسپارتات آمينوترانسفراز، آلانين آمينوترانسفراز) اندازه گيري شد. غلظت سرمي پروژسترون به روش الايزا، ظرفيت آنتي اكسيداني كل به روش FARPو مالون دي آلدهيد به روش واكنش تيوباربيتوريك اسيد اندازه گيري شد. شاخص هاي باروري، دوقلوزايي، تزايد گله، وزن تولد بره ها و درصد زنده ماني بره ها ثبت و محاسبه گرديد. آزمايش در قالب طرح كاملا تصادفي بود. داده هاي گلوكز، پروتئين تام، آلبومين، گلوبولين، تري گليسيريد، كلسترول، آلكالين فسفاتاز، آسپارتات آمينوترانسفراز، آلانين آمينوترانسفراز، پروژسترون، ظرفيت آنتي اكسيداني كل و مالون دي آلدهيد به روش آناليز واريانس و با استفاده از نرم افزار آمار SAS و رويه MIXED و داده هاي مربوط به درصد باروري، دوقلوزايي، زنده ماني و تزايد گله از طريق آزمون كاي مربع و رويه GENMOD آناليز و مقايسه ميانگين ها در سطح معني داري 5% انجام شد. غلظت هاي گلوكز، آلبومين، آلكالين فسفاتاز، آلانين آمينوترانسفراز، فسفر در همه ي زما
Thesis summary
طراحي نرم افزار جيره نويسي گاوهاي شيري
مجتبي شريفي نيا 2017
امروزه از نرم افزار هاي مختلفي جهت جيره نويسي دام هاي شيري در ايران استفاده مي شود كه برخي از آن ها تحت ويندوز هستند و برخي ديگر بر پايه صفحات گسترده اكسل طراحي شده اند. تمام اين نرم افزار ها به زبان انگليسي هستند و از آن جايي كه بيش از 75 درصد گاوداري هاي ايران به صورت سنتي اداره مي شود استفاده از آن ها براي كاربران ايراني و دامپروران سنتي و تا حدودي براي دامپروران صنعتي مشكل است. همچنين نرم افزار هاي رايج در كشور متناسب با نياز هاي ايران نيستند و خوراك هاي موجود در كتابخانه خوراك آن ها با خوراك هايي كه در دامداري هاي ايران استفاده مي شود تفاوت دارد. نرم افزار جيره نويسي BASU Dairy يك نرم افزار تحت ويندوز به زبان فارسي است كه از رابط كاربري ساده و رواني برخوردار است. اين نرم افزار متناسب با نياز كاربران ايراني و بر اساس خوراك و شرايط موجود در ايران طراحي و توسعه پيدا كرده است. براي طراحي اين نرم افزار از زبان برنامه نويسي سي شارپ استفاده شد و ديتابيس اكسس براي كتابخانه خوراك آن انتخاب شد. اين نرم افزار بر اساس استاندارد NRC 2001 نوشته شده است و سعي شده تا ايرادات نرم افزار مشابه خود را برطرف نمايد و با ظاهري كاملا متفاوت جيره نويسي براي دام هاي شيري را در سريعترين زمان و ساده ترين شكل ممكن به انجام برساند.
توانايي سويه هاي مختلف باكتري مصرف كننده لاكتات جداسازي شده از شكمبه شتر و گاوميش در كنترل اسيدوز شكمبه
ناهيد رياحي 2017
اسيدوز لاكتيكي در نشخواركنندگان پس از مصرف كربوهيدرات هايي با قابليت تخمير بالا و توليد بيش از حد اسيد هاي آلي رخ مي دهد. اين بيماري باعث كاهش pH شكمبه و از بين رفتن تعادل ميكروبي آن مي شود. راه كارهاي متعددي براي پيش گيري و كنترل اين اختلال استفاده مي شود. يكي از جديدترين روش ها دستكاري تخمير شكمبه با استفاده از ميكروب هاي زنده است. به منظور بررسي توانايي سويه هاي مختلف باكتري مصرف كننده لاكتات جداسازي شده از شكمبه شتر، گاوميش، گوسفند و بز در كنترل بيماري اسيدوز، در شرايط آزمايشگاهي، آزمايشي به شرح زير طراحي گرديد. در اين آزمايش ابتدا به منظور جداسازي باكتري هاي مصرف كننده اسيد لاكتيك، مايع شكمبه از گوسفند و بز هاي نر، با استفاده از تروب دهاني كه به جيره حاوي 70 درصد كنسانتره سازگار شده بودند گرفته شد. 5 سي سي از نمونه شيرابه شكمبه به دست آمده را با 45 سي سي از محلول ADS در شرايط بي هوازي مخلوط شد سپس درب آن پلمپ شد و با محلول ADS تا رقت 9-10 رقيق شد. از رقت هاي مورد نظر مقدار 5/0 ميلي ليتر به محيط كشت مايع درون لوله هاي هانگيت اضافه شد و در دماي 39 درجه سانتي گراد نگه داري شدند. با مشاهده رشد باكتري در اين محيط، به محيط كشت حاوي آگار منتقل شدند. از اين مرحله به بعد، انتقال به محيط جامد به روش رل تيوب روي يخ انجام شد و لوله ها به انكوباتور39 درجه سانتي گراد منتقل شدند. پس از رشد، كلني ها به درون لوله هانگيت حاوي محيط كشت BM10 مايع منتقل شدند. اين مراحل تا زماني كه كلني هاي منفرد و با تراكم كم در محيط جامد مشاهده شدند، ادامه يافت. سويه هاي خالص شده به منظور ادامه آزمايش ها به محلول گليسرول منتقل و در فريزر20- درجه سانتي گراد نگهداري شدند. در مرحله دوم آزمايش از تست اسيدوز به منظور بررسي توانايي سويه ها استفاده شد. ابتدا 1 گرم خوراك(50 درصد سيلوي ذرت + 25 درصد آرد جو + 25 درصد كنجاله سويا) را در هر ويال وزن كرده و سپس 40 ميلي ليتر مايع شكمبه تحت گاز CO2 در هر ويال ريخته و درب آن ها پلمپ شد. تيمارها شامل: شاهد، آنتي بيوتيك (ويرجينيا مايسين) و سويه هاي باكتري مگاسفرا السدني بود. ويال ها در بن ماري 39 درجه سانتي گراد قرار گرفت و در ساعت هاي 3، 5، 7 و 9 (بعد از زمان تزريق) ميزان گاز توليدي خوانده شد. سپس در ساعت 6 مقدار pH نمونه ها اندازه گيري شد و بعد از سانتريفيوژ (15
Thesis summary
اثرات جايگزيني كنجاله سويا با سطوح مختلف كنجاله افتابگردان مكمل شده با انزيم پروتئاز بر صفات عملكردي و مورفولوژي روده باريك در مرغ هاي تخمگذار
فاطمه برجي زاده 2016
اين آزمايش به منظور بررسي اثرات جايگزيني كنجاله سويا با سطوح مختلف كنجاله آفتابگردان مكمل شده با آنزيم پروتئاز بر صفات عملكردي، كيفي تخم مرغ، خصوصيات دستگاه گوارش، جمعيت ميكروبي سكوم و مورفولوژي روده باريك در مرغ هاي تخم گذار از سن 78 تا 85 هفتگيانجام شد. مجموعا" 120 قطعه مرغ تخم گذار سويه بونز در 6 تيمار، 5 تكرار و 4قطعه مرغ در هر تكرار بصورت آزمايشفاكتوريل 2×3 در قالب طرح كاملا" تصادفياستفاده شد. تيمار هاي آزمايشي شامل 3 سطح (صفر، 45 و 90 درصد جايگزيني كنجاله سويا با آفتابگردان؛ به ترتيب صفر، 78/6 و 56/13 درصد) و 2 سطح آنزيم پروتئاز (صفر و 200 گرم در تن) مي باشد.مصرف خوراك، وزن تخم مرغ و ميزان تخم گذاري اندازه گيري و از داده هاي فوق توده تخم مرغ و سپس ضريب تبديل غذايي محاسبه شدند. خصوصيات دستگاه گوارش، جمعيت ميكروبي سكوم و مورفولوژي روده باريك در سن 85 هفتگي اندازه گيري شدند. نتايج نشان داد كه 45 درصد جايگزيني كنجاله آفتابگردان، ميزان تخم گذاري را نسبت به تيمار شاهد افزايش داد (05/0P≤). آنزيم، موجب افزايش معني دار خوراك مصرفي گرديد (05/0P<). همچنين، خوراك مصرفي در تيمار 90 درصد كنجاله آفتابگردان با آنزيم، نسبت به سطوح صفر و 90 درصد كنجاله آفتابگردان بدون آنزيم و 45 درصد با آنزيم افزايش يافت (05/0P<). سطح 45 درصد جايگزيني، موجب كاهش معني دار شاخص زرده گرديد (05/0P<). آنزيم پروتئاز، صفات كيفي تخم مرغ از جمله شاخص شكل، شاخص زرده، واحد هاو و وزن پوسته را بهبود داد (05/0P<). افزايش سطح كنجاله آفتابگردان به 90 درصد در جيره،وزن نسبي سنگدان را نسبت به تيمار شاهد بطور معني داري افزايش داد (05/0p<). جمعيت ميكروبيسكوم شامل باكتري هاي توليد كننده اسيد لاكتيك و اشريشياكلي تحت تأثير تيمار هاي آزمايشي قرار نگرفتند (05/0P>). ارتفاع پرز دئودنوم تحت تاثير آنزيم كاهش معني دارييافت (05/0P<).ضخامت پرز هاي دئودنوم در تيمار 90 درصد جايگزيني كنجاله آفتابگردان بدون آنزيم، كاهش يافت (05/0P>). ارتفاع پرز دئودنوم تحت تاثير آنزيم كاهش يافت (05/0P<). نتايج نهايي آزمايش نشان داد مي توان كنجاله آفتابگردان را تا سطح 90 درصد همراه با آنزيم در جيره مرغ-هاي تخم گذار با كنجاله سويا جايگزين نمود بدون اينكه هيچگونه اثر منفي بر صفات عملكردي داشته باشد. ولي تيمار 90 درصد جايگزيني كنجاله آفتابگردان بدون آ
Thesis summary
مطالعه اثرات سطوح مختلف سير بر صفات عملكردي و برخي فراسنجه هاي خون بره هاي پرواري
ميلاد داوريان 2016
هدف از اين مطالعه، بررسي اثرات سطوح مختلف سير خام و سير خشك بر عملكرد، فراسنجه هاي تخمير، جمعيت پروتوزوآها، قابليت هضم و فراسنجه هاي خون در بره هاي پرواري بود. براي اين منظور، 30 راس بره نر نژاد مهربان با متوسط وزن بدن 9/3± 8/25 كيلوگرم و 8-9 ماه سن در قالب طرح كاملا تصادفي با 5 سطح مورد استفاده قرار گرفتند. تيمارهاي آزمايشي تحت تغذيه يك جيره پرواري كه با سطوح مختلف سير (گرم در كيلوگرم بر اساس ماده خشك) كه شامل: شاهد (بدون سير)، 31، 62 گرم سير خشك و 75 و 150 گرم سير خام بود. به جهت اندازه گيري پارامترهاي خوني و بدست آوردن سرم و پلاسما در روزهاي 30 و 60 خون گيري از همه بره ها صورت پذيرفت. جهت بررسي فراسنجه هاي تخميري و جمعيت پروتوزوآها در روز آخر آزمايش از 15 راس از بره ها مايع شكمبه استحصال شد. قابليت هضم با دو روش كلاسيك(15 بره) و استفاده از ماركر (30 بره) انجام شد. نتايج نشان داد كه استفاده از سير خام و سير خشك در جيره باعث بهبود عملكرد بره هاي پرواري شد. افزايش وزن روزانه و ضريب تبديل خوراك دام هاي تيمار 150 و 75 گرم سير خام در كيلوگرم و 31 و 62 گرم سير خشك در كيلوگرم و همينطور افزايش وزن اين دام ها در بين روزهاي 30 تا 60 با تفاوت معني داري بالاتر از تيمار شاهد بود (P<0/05). ولي خوراك مصرفي تحت تاثير تيمارهاي آزمايشي قرار نگرفت (P>0/05). نتايج اندازه گيري فراسنجه هاي خوني نشان داد كه سطوح گلوكز، آلبومين، پروتئين تام، HDL-كلسترول و آنزيم گلوتاتيون پراكسيداز تحت تاثير سير خام و سير خشك با تفاوت آماري بالاتر از تيمار شاهد بودند(P<0/05) و سطوح كلسترول، LDL-كلسترول، اوره و آنزيم آلكالين فسفاتاز در تيمار شاهد با تفاوت آماري بالاتر از ساير تيمارها بود (P<0/05). در مورد ميزان تري گليسيريد تنها تيمار 150 گرم در كيلوگرم سير خام بالاتر از تيمار شاهد بود و باقي تيمارها با اختلاف آماري پايين تر از تيمار شاهد بودند. براساس نتايج اندازه گيري فراسنجه هاي تخميري، كل اسيدهاي چرب فرار توليدي،ميزان پروپيونات و نسبت پروپيونات به استات افزايش ولي ميزان استات توليدي كاهشي را در تيمارهاي دريافت كننده سير با تفاوت آماري نسبت به تيمار شاهد نشان دادند. اما بوتيرات، والريك و ايزو-والريك تفاوتي نداشت آمونياك نيز با وجود تفاوت عددي اختلاف معني داري نداشت. تفاوت بين نتايج حاصل از شمارش پروتوزو
Thesis summary
تعيين ارزش غذايي تفاله گوجه فرنگي و پوست پسته فرآوري شده با قارچ پلوروتوس ساجور كاجو با استفاده از روش هاي آزمايشگاهي
ابوالفضل صالحي 2016
هدف از انجام اين پژوهش تعيين ارزش غذايي تفاله گوجه فرنگي و پوست پسته فرآوري شده با قارچ پلوروتوس ساجور كاجو بود. تيمارهاي آزمايشي شامل پوست پسته شاهد، پوست پسته شاهد مثبت، پوست پسته فرآوري شده با اسپان قارچ، تفاله گوجه فرنگي شاهد، تفاله گوجه فرنگي شاهد مثبت، تفاله گوجه فرنگي فرآوري شده با ميسليوم و تفاله گوجه فرنگي فرآوري شده با اسپان بودند. كشت خالص قارچ پلوروتوس ساجور كاجو به مدت يك هفته بر روي محيط كشت سيب زميني دكستروز آگار صورت گرفت تا مايه فعال قارچ به دست آيد. از مايه فعال براي كشت بر روي دانه هاي گندم، كاه و كلش استفاده شد. 25 گرم از هر يك از نمونه ها در سه تكرار در تيمارهاي مختلف به درون ارلن ريخته شد. از دانه هاي گندم و كاه و كلش به عنوان بذر براي تلقيح قارچ بر روي نمونه ها استفاده شد. ارلن ها در درون انكوباتور در دماي 25 درجه سانتي گراد براي رشد ميسليوم قارچ نگه داري شدند. بعد از مدت سه هفته، نمونه ها براي اندازه گيري فراسنجه هاي ارزش غذايي مورداستفاده قرار گرفتند. فرآوري پوست پسته و تفاله گوجه فرنگي با قارچ موجب افزايش ماده خشك، خاكستر خام، پروتئين خام و اجزاي ديواره سلولي شد درحالي كه ماده آلي كاهش يافت. تركيبات فنوليك در پوست پسته به طور معني داري كاهش يافت در حالي كه ميزان آن در تفاله گوجه فرنگي تغييرات معني داري نكرد. ميزان گاز توليدي 24 ساعته، قابليت هضم ظاهري ماده خشك، قابليت هضم ماده آلي، توليد پروتئين ميكروبي و اسيدهاي چرب كوتاه زنجير در تفاله گوجه فرنگي فرآوري شده نسبت به شاهد به طور معني داري كاهش يافت. در تيمارهاي پوست پسته از لحاظ فراسنجه هاي آزمون توليد گاز 24 ساعته تغييرات معني داري مشاهده نشد. در آزمون توليد گاز 144 ساعته فراسنجه حداكثر توليد گاز در تفاله گوجه فرنگي فرآوري شده با اسپان نسبت به تيمار شاهد به طور معني داري كاهش يافت. فراسنجه نصف زمان حداكثر توليد گاز و درجه سيگموئيدي در پوست پسته تغييرات معني داري نشان نداد. نتايج اين آزمايش نشان داد ميزان پروتئين خام نمونه هاي آزمايشي افزايش يافت و ميزان تركيبات فنوليك پوست پسته كاهش يافت كه منجر به افزايش ارزش غذايي مي شود اما به دليل افزايش اجزاي ديواره سلولي در نمونه هاي عمل آوري شده نسبت به شاهد قابليت هضم به طور مطلوبي تحت تاثير قرار نگرفته است.
Thesis summary
اثر جاذب رطوبه هاي مختلف بر كيفيت سيلاژ تفاله مرطوب سيب زميني
سعدون محمديان 2015
هدف از اين مطالعه بررسي اثر 7 نوع جاذب الرطوبه ي مختلف بر كيفيت تخمير سيلاژ تفاله ي سيب زميني در قالب طرح كاملاً تصادفي بود. تيمارها عبارت بودند از: 100% تفاله سيب زميني(شاهد)، 80% تفاله سيب زميني و 20% سبوس، 80% تفاله سيب زميني و 20% پسماند دم كشمش، 71% تفاله سيب زميني و 29% كشمش وازده، 80% تفاله سيب زميني و 20% تفاله انار، 80% تفاله سيب زميني و 20% كاه گندم و 80% تفاله سيب زميني و 20% چوب خوشه انگور. سيلوها پس از 74 روز جهت انجام آزمايش ها، باز شدند. افزودن جاذب الرطوبه به سيلاژ تفاله سيب زميني به صورت معني داري باعث افزايش ماده خشك، محتواي ديواره سلولي، ماده آلي، نقطه فليگ و كاهش pH، پروتئين خام، كربوهيدرات محلول و ازت آمونياكي شد. افزودن جاذب الرطوبه هاي مختلف مقدار توليد گاز طي 24 ساعت انكوباسيون و پتانسيل توليد گاز را كاهش و سرعت تخمير و توليد گاز را افزايش داد. افزودن جاذب الرطوبه هاي مختلف باعث كاهش قابليت هضم واقعي شد. نتايج نشان داد كه تيمارهاي حاوي كشمش وازده، تفاله انار، دم كشمش و چوب خوشه انگور به دليل pH پائين تر، ميزان بالاي اسيدلاكتيك توليدي و كيفي بهتر سيلاژ به ترتيب جاذب مناسبي در فرآيند سيلو سازي تفاله سيب زميني بودند.
بررسي ارزش تغذيه اي ضايعات قارچ خوراكي در تغذيه دام
نسترن فخرابادي 2014
دستكاري تخمير شكمبه اي با استفاده از اسيد هيوميك و يونوفر موننسين در شرايط آزمايشگاهي
معصومه كاظمي مستقيم 2014
برسي اثر روغن هاي اسانسي آويشن و مرزه بر فرانسجه هاي تخمير و جمعيت و جمعيت ميكروبي شكمبه به روش آزمايشگاهي
زهرا ميرزايي 2013
اثرات پيشگيري كننده دو نوع اسانس روغني عليه اسيدور شكمبه اي، ارزيابي آزمايشگاهي
وحيده وحدت منش 2013
جداسازي و شناسايي باكتري هاي اسيد لاكتيكي از شكمبه گوسفند مهربان
نرگس اشوري همدان 2013
مقايسه مدل هاي مختلف رگرسيون تصادفي با تركيب چندجمله اي هاي لژاندر و بي اسپلاين در برآورد مولفه هاي واريانس وزن بدن در گوسفند مغاني
محمدرضا مرادي 2013
ارزيابي ارزش غذايي يونجه همداني تحت تاثير كود آلي پوهوموس و كودهاي شيميايي
ميلاد مجنوني 2013