محمدجواد سلیمانی پری

دانشیار

تاریخ به‌روزرسانی: 1403/10/01

محمدجواد سلیمانی پری

کشاورزی / گیاهپزشکی

رساله های دکتری

  1. شناسایی عوامل شانکر و اندوفیت های قارچی درختان سیب و بررسی برهمکنش بیوکنترلی بین آن ها
    سیامک حنیفه 1401
    چکیده بیماری شانکر به زخم های موضعی یا ناحیه مرده، اغلب فرو رفته روی سطح ساقه یا تنه گفته می شود که در مواقع بروز تنش-های محیطی شدت آن افزایش یافته و موجب بروز خسارت در سطح باغات می شود. در پژوهش حاضر جداسازی و شناسایی قارچ های دخیل در بروز بیماری شانکر و همچنین جداسازی و شناسایی اندوفیت های قارچی درختان سیب به منظور بررسی امکان کنترل زیستی بیماری شانکر مورد مطالعه و بررسی قرار گرفت. از نمونه های دارای علائم شانکر و سرخشکیدگی براساس خصوصیات ریخت شناسی و همچنین توالی یابی چندین ناحیه ژنی تعداد 22 جنس و گونه قارچی جداسازی و مورد شناسایی قرار گرفت. مطالعات مولکولی در مورد برخی جدایه ها با استفاده از تکثیر ژن های ITS، act، rpb2 و tef1-a و در تعدادی دیگر فقط با تکثیر ناحیه ITS انجام شد. در این بررسی غالب گونه های قارچی بدست آمده از نمونه های دارای علائم شانکر و سرخشکیدگی متعلق به جنس Cytospora و تیره Botryosphaeriaceae بودند. براساس پژوهش حاضر و از نظر تعداد جدایه و پراکنش، جنس Cytospora با 209 جدایه شامل چهار گونه توصیف شده C. chrysosperma، C. parasitica، C. paratranslucens و C. sorbicola، چهار گونه جدید C. avicennae sp. nov.، C. azerbaijanica sp. nov.، C. ershadii sp. nov. و C. iranica sp. nov. و یک آرایه توصیف نشده Cytospora sp. مهم ترین عامل ایجاد کننده بیماری شانکر سیب در ایران می باشد. تیره Botryosphaeriaceae با تعداد 97 جدایه شامل گونه های Diplodia bulgarica، Botryosphaeria dothidea و Neoscytalidium dimidiatum در ردیف دوم از نظر اهمیت و پراکنش قرار گرفت. جنس ها و گونه های Kalmusia variispora، Schizophyllum commune، Granulobasidium vellereum، Tricharina sp.، Coniolariella limonispora، Cryptosphaeria pullmanensis، Diatrype whitmanensis، Xylaria sp.، Biscogniauxia mediterranea و Sordaria fimicola دیگر عوامل قارچی مرتبط با بیماری شانکر درختان سیب به ترتیب فراوانی بودند. از تمامی گونه های بدست آمده از درختان دارای علائم شانکر و بافت-مردگی بسته به فراوانی و پراکنش تعدادی جدایه انتخاب کرده و آزمون بیماری زایی انجام و اصول کخ اثبات گردید. با توجه به اینکه جدایه های جنس Cytospora و Diplodia bulgarica بیشترین فراوانی و پراکنش را درمیان عوامل ایجاد کننده بیماری شانکر داشتند
    خلاصه پایان نامه

  2. مطالعه تنوع ژنتیکی و بیماریزایی قارچ Mycosphaeraerella graminicola عامل بیماری سپتوریوز گندم در ایران
    محمد دالوند 1396
    به منظور بررسی ساختار و ژنتیک جمعیت قارچ Zymoseptoria tritici عامل بیماری سپتوریوز برگی گندم 75 جدایه این قارچ که از هفت استان گندم خیز ایران جمع آوری شده بودند توسط 14 نشانگر مولکولی ISSR و SSR موردمطالعه قرار گرفتند. نتایج این بررسی نشان داد جمعیت قارچ عامل بیماری از تنوع ژنتیکی نسبتاً بالایی برخوردار است به طوری که میانگین تنوع ژنتیکی کل (Ht) در نمونه های موردبررسی 33/0 بود و ازنظر میزان تنوع ژنتیکی داخل و بین جمعیت های قارچ مورد آزمایش به ترتیب 69% تنوع در داخل جمعیت ها و 31% تنوع در بین جمعیت ها مشاهده شد. همچنین نتایج این تحقیق نشان از وقوع جریان ژنی قوی در بین استان های موردبررسی داشت. در بین استان های موردبررسی بیشترین تنوع ژنتیکی در استان های اردبیل و خوزستان مشاهده گردید که تجزیه خوشه ای نیز نشان داد جمعیت های این دو استان بیشترین شباهت را باهم دارند. برای بررسی واکنش ارقام و لاینهای گندم نسبت به عامل بیماری سپتوریوز برگی گندم، واکنش ارقام تجاری و لاینهای گندم نسبت به قارچ Zymoseptoria tritici در دو سال زراعی 93-1392 و 94-1393 بررسی شد. ایجاد بیماری مصنوعی در کرت های آزمایشی در مزرعه در هر دو سال به وسیله جدایه IR26 که قبلاً از منطقه سردشت خوزستان جمع آوری شده بود انجام و ارقام مورد آزمایش مایه زنی گردیدند. نتایج بررسی واکنش ارقام تجاری گندم موجود در ایران نشان داد ارقام افق، آذر 2، پیشگام، پیشتاز، گنبد، بهار، داراب 2، بم، نیک نژاد، میهن، هامون، استار، مهدوی، شیراز، سپاهان، شهریار، سیوند، پارسی، آریا، توس، بهرنگ، کرخه، اکبری، الوند، تجن، اوروم، شیرودی، چمران، مغان، زارع، زرین، سیستان، MV17، افلاک، ارگ و گاسکوژن در هر دو سال موردبررسی دارای واکنش حساسیت بوده و ارقام مرودشت، آرتا، مروارید، دنا، دریا و سایسون در یک سال از مجموع دو سال موردبررسی واکنش حساسیت داشتند. ارقام سیروان، گاسپارد، یاواروس و شتردندان در هر دو سال مورد آزمایش دارای واکنش مقاومت بودند. ارزیابی مقاومت یا حساسیت لاینهای گندم در سال زراعی در دو سال نیز نشان داد برخی از لاینهای گندم مقاوم و نیمه مقاوم بوده که می توان از آن ها به عنوان منبع مقاومت نسبت به عامل بیماری ذکرشده استفاده کرد. نتایج واکنش ارقام افتراقی در مزرعه نیز نشان دادند جدایه استفاده شده در این تحقیق برای ژن های Stb2،Stb3، Stb4
    خلاصه پایان نامه

  3. بررسی برخی مکانیزمهای مهم بیوشیمیائی مقاومت گیاه آفتابگردان نسبت به متابولیتهای تعیین کننده بیماریزائی قارچ Sclerotinia sclerotiorum
    مریم منزه 1396
    چکیده: بیماری اسکلروتینیای طوقه و ریشه یا کپک سفید، برای بسیاری از محصولات مهم از نظر اقتصادی مانند دانه های روغنی از جمله آفتابگردانHelianthus annus L. مخرب است. عامل این بیماری قارچ (Lib.) de Bary Sclerotinia sclerotiorum است. خسارت بیماری به صورت پوسیدگی ریشه، طوقه، ساقه، طبق و پژمردگی گیاه آفتابگردان است. نقش و حضور اسید اگزالیک به عنوان مهمترین فاکتور بیماریزائی قارچ S. sclerotiorum، اثبات شده است. اسید اگزالیک در طیف وسیعی از پروسه ها مانند تولید اسکلروت ها و انسداد آوندی و پژمردگی، نقش دارد. هدف از این تحقیق بررسی پاسخ های مولکولی، فیزیولوژیکی و بیوشیمیائی در ساقه دو لاین حساس و نیمه مقاوم آفتابگردان به فاکتورهای بیماریزائی قارچ اسکلروتینیا و اسید اگزالیک در زمان های 24، 48 و 72 ساعت بعد از مایه زنی است. شناسائی سازوکارهای مولکولی و عوامل بیوشیمیائی موثر در اعطای مقاومت به این بیماری می تواند به کنترل موثرتر بیماری کپک سفید در آفتابگردان و بهبود مقاومت در ارقام و لاین های آفتابگردان و سایر محصولاتی که با قارچ بیماری زای اسکلروتینیا آلوده می شوند، کمک نماید. همچنین یکی دیگر از اهداف این مطالعه بررسی استفاده از اسید اگزالیک سننتیک در مرحله گیاهچه ای برای گزینش ارقام مقاوم در شرایط آزمایشگاهی بود. مطالعه روی فعالیت آنزیم های درگیر در سیستم دفاع آنتی اکسیدانی و دیگر آنزیم های درگیر در دفاع مانند بتا 1و4 گلوکاناز و کیتیناز نشان داد که در لاین نیمه مقاوم تیمار شده با عصاره قارچ فعالیت آنزیم های سوپراکسید دیسموتاز، پراکسیداز، پلی فنل اکسیداز، شیکیمیات دهیدروژناز، فنیل آلانین آمونیا لیاز و نیز پرولین بیشتر از لاین حساس بوده است. افزایش فعالیت آنزیم های دخیل در دفاع آنتی اکسیدانی مانند سوپراکسید دیسموتاز، پراکسیداز، پلی فنل اکسیداز و نیز پرولین در لاین نیمه مقاوم، نشان دهنده کارآمدتر بودن این سیستم دفاعی در لاین نیمه مقاوم است که باعث کاهش ROS و انفجار اکسیداتیو در گیاه می شود که در نهایت به ضرر این پاتوژن نکروتروف خواهد بود. در لاین نیمه مقاوم تیمار شده با عصاره قارچ در 24 ساعت بعد از مایه زنی، عدم تغییر معنی دار در فعالیت آنزیم کاتالاز و بیان آسکوربات پراکسیداز (در مطالعات مربوط به شناسائی پروتئین ها) دیده شد، در حالی که بیان آنزیم آسکوربات پراکسیداز در لاین حساس در
    خلاصه پایان نامه

  4. شناسایی قارچ های شایع اندام های هوایی توت فرنگی و ارزیابی مقاومت تعدادی از ژنوتیپ های میزبان نسبت به بیمارگرهای قارچی
    نجمه ایوبی 1395
    توت فرنگی یکی از میوه های دانه ریز و بومی مناطق معتدله است که طرفداران زیادی دارد، بهمین جهت روز به روز بر اهمیت و سطح زیرکشت آن در جهان افزوده می شود. استان کردستان با تولید سالانه حدود 30 هزار تن محصول توت فرنگی از 2500 هکتار از مزارع،بیش از 50 درصد کل محصول توت فرنگی کشور را تولید و قطب اصلی تولید این محصول در سطح کشور به شمار می رود. با توجه به سازگاری و عملکرد بالای رقم پاروس در شرایط آب و هوایی این استان و بازار پسندی بالای آن، سطح زیر کشت این رقم در منطقه افزایش یافته است ولی با توجه به ظهور بیماریهای مختلف در سالهای اخیر روی این رقم، خسارت جبران ناپذیری به میزان تولید این محصول در منطقه وارد ساخته است. لذا این پژوهش با دو هدف اصلی، شناسایی قارچهای شایع بیمارگر اندام هوایی توت فرنگی و معرفی رقمی مقاوم به برخی از بیمارگرهای شایع تر در منطقه صورت گرفت. بدین منظور در ابتدا، جهت شناسایی بیمارگرهای قارچی شایع اندام هوایی این محصول، از مناطق زیر کشت آن در استان کردستان شامل شهرهای سنندج، کامیاران و مریوان و مناطق اطراف در فصول بهار، تابستان و پاییز سالهای 1392 و 1393 بازدید و نمونه برداری به عمل آمد. در مجموع 2075 جدایه قارچی از بافتهای کشت یافته رشد کردند، که از این میان 545 جدایه خالص سازی و مورد شناسایی قرار گرفت. در جداسازی اولیه قارچهای مربوط به 19 جنس قارچی شامل جنسهای Alternaria، Arthrinium، Aspergillus، Botrytis، Cladosporium، Colletotrichum، Cercospora،Curvularia، Diplocarpon،Fusarium ، Mucor، Mycosphaerella، Penicillium، Rhizopus، Phytophthora، Pestalotia، Pilidium، Peyronellaea و Trichodermaاز بافتهای کشت یافته جداسازی شدند و با توجه به اهمیت و فراوانی قارچهای جداسازی شده، قارچهای مربوط به 10 جنس خالص سازی و به روش مورفولوژیکی و مولکولی شناسایی شدند. از میان 23 گونه شناسایی شده در این پژوهش، گونه های Alternaria cantlous، Stemphylium herbarum، Cladosporium macrocarpum، Cladosporium limoniforme، Curvularia inaequalis، Curvularia spicifera، Chaetomium jodhpurense، Fusarium equiseti، Didymella glomerata، Neopestalotiopsis mesopotamica ، N. iranensis، Trichoderma guizhouense و T. longibrachiatum برای اولین بار در دنیا از روی توت فرنگی جداسازی شدند. گونه N. ir
    خلاصه پایان نامه

پایان‌نامه‌های کارشناسی‌ارشد

  1. جداسازی و شناسایی قارچ های بیماری زای برخی از سبزیهای برگی
    خدیجه فریدسراجاری 1398
    سبزی های برگی متنوعی از سال های دور در مناطق مختلف دنیا به عنوان منابع غذایی با ارزش و ارزان مورد استفاده بوده اند. در ایران نیز گیاهانی مانند ریحان، جعفری، شنبلیله، ترخون و نعناع به عنوان سبزی برگی در سطح گسترده کشت می شوند و علاوه بر مصرف تازه خوری، در صنعت داروسازی مورد استفاده قرار می گیرند. بیش از 450 هکتار از مزارع همدان زیر کشت سبزی های برگی هستند. بیمارگرهای قارچی زیادی روی اندام های هوایی و زیرزمینی این گیاهان ایجاد بیماری می کنند و باعث کاهش عملکرد و بازار پسندی این محصولات می شوند. در این تحقیق، طی سال های 1396 و 1397 نمونه برداری از مزارع سبزی کاری نقاط مختلف شهر همدان صورت گرفت و اندام های دارای علائم و نشانه های بیماری برای جداسازی و شناسایی عوامل ایجاد این نشانه ها به آزمایشگاه منتقل شدند. در مجموع 100 جدایه قارچی براساس مطالعات ریخت شناسی جداسازی شد. از بین جدایه های به دست آمده 24 گونه از یازده جنس مختلف شامل: Alternariaalternata, Alternariachlamydospora, Alternariacitrimacularis, Alternariadaucicaulis, Alternariadestruens, Alternariadumosa, Alternariahesperidearum, Alternariainfectoria, Alternariainterrupta, Alternariamimicula, Alternaria novae-zelandiae, Alternariasanguisorbae, Arthriniumarundinis, Cladosporiumherbarum, Dichotomopilusindicus, Fusariumequiseti, Fusariumproliferatum, Fusariumsolani, Macrophominaphaseolina, Nigrosporaoryzae, Peronosporasp., Phomabetae, Pucciniadracunculina, Stemphyliumvesicariumشناسایی شد.گونه هایAlternariachlamydospora, Alternariadestruens, Alternariainterrupta, Alternaria novae-zelandiae, Nigrosporaoryzae برای اولین بار در دنیا از برگ های نعناع گزارش می شود. گونه های Alternariamimicula, Alternariadumosa, Alternariacitrimacularis, Alternariadaucicaulis, Alternariasanguisorbae, Cladosporiumherbarum, Arthriniumarundinis برای اولین بار در دنیا از برگ های ریحان و Fusariumsolani برای اولین بار در دنیا از ریشه ریحان گزارش می شود. گونه های Alternariahesperidearum, Alternariainfectoria, برای اولین بار در دنیا از برگ های جعفری و Fusariumequiseti برای اولین بار در دنیا از ریشه جعفری گزارش می شود.گونه ی Fusariumproliferatum بر
    خلاصه پایان نامه

  2. ارزیابی توان آنتاگونیستی جدایه هایی از تریکودرما روی بیماریهای ناشی از Bipolaris و Drechslera در جو در استان همدان
    پوریه پوریان 1398
    بیماری لکه قهوه ای و لکه نواری جو ناشی از قارچ های Bipolaris sorokiniana و Pyrenophora gramineaاز بیماری های مهم این محصول هستند که در بسیاری از مناطق جهان موجب خسارت های سنگین اقتصادی می شوند. با توجه به اثرات سوئی که استفاده بی رویه از قارچ کش های شیمیایی بر سلامت انسان و محیط زیست دارند، یکی از راهکارهای جایگزین استفاده از عوامل کنترل بیولوژیکی است. تاثیرات بیوکنترلی گونه های تریکودرما بر روی بسیاری از عوامل بیماری زای قارچی به اثبات رسیده است. در این پژوهش اثر بیوکنترلی شش گونه تریکودرما شامل: Trichoderma viride ، Trichoderma atroviride، Trichoderma arundinaceum،koningii Trichoderma، Trichoderma harzianum ،Trichoderma orientalis بر روی بیماری های لکه قهوه ای و لکه نواری جو در شرایط آزمایشگاه و گلخانه بررسی شد. در آزمون کشت متقابل گونه های T. viride و T. arundinaceumدر آزمون مواد فرار گونه های T. viride، T. orientalis و در آزمون تاثیر ترشحات خارج سلولی گونه های T. orientalisو T. virideبیش ترین اثر بادارندگی را بر رشد قارچ B. sorokiniana داشتند. در آزمون کشت متقابل مربوط به قارچ P. graminea و جدایه های تریکودرما، گونه های T. koningii و T. arundinaceum و در آزمون مواد فرار، گونه های T. arundinaceum , T. viride.و در آزمون تاثیر ترشحات خارج سلولی گونه های T. orientalisو , T. virideبیشترین اثر بادارندگی را بر رشد قارچ عامل بیماری داشتند. در این پژوهش هم چنین اثر بیوکنترلی جدایه های تریکودرما بر بیماری های لکه قهوه ای و لکه نواری جو به صورت پوشش بذر و کاربرد سوسپانسیون اسپوری مورد بررسی قرار گرفت. نتایج این دو آزمون نشان داد جدایه های T. koningii و T. viride به صورت پوشش بذر به ترتیب با کاهش6/28 و1/24 درصدی شدت بیماری لکه نواری و لکه قهوه ای جو نسبت به سایر گونه ها موفقیت بیشتری در کنترل بیماری داشتند.
    خلاصه پایان نامه

  3. بررسی امکان کنترل بیولوژیک قارچ Rhizoctonica solani عامل بیماری پوسیدگی ریشه چغندر قند با استفاده از قارچ تریکودرما در شرایط گلخانه
    وحید دارایی 1397
    بیماری پوسیدگی ریشه و طوقه چغندرقند ناشی از Rhizoctonia solani یکی از بیماری های مهم چغندرقند است که خسارت های اقتصادی زیادی به تولیدکنندگان این محصول وارد می کند. این بیماری در تمام مناطق تولید چغندرقند در جهان وجود دارد و در سال های اخیر به صورت یک بیماری مهم در ارقام حساس در مناطق چغندرکاری ایران و بخصوص شهرستان نهاوند درآمده است. قارچ کش های موجود برای کنترل کامل بیماری موثر نبوده اند. از طرفی تاثیرات بیوکنترلی گونه های تریکودرما روی بسیاری از عوامل بیماری زای قارچی به اثبات رسیده است. بر همین اساس در این تحقیق، توانایی بیوکنترلی 8 گونه تریکودرما شامل:Tricodermaharzianum ،T.viridae،T.arundinaceum،T.orientalis،T.koningii،T.atroviridae،T.asprellum و T.citrinoviridae جهت کنترل Rhizoctonia solani در شرایط درون شیشه ای و گلخانه موردبررسی قرار گرفت. قدرت آنتاگونیستی گونه های تریکودرما در سه آزمایش کشت متقابل، تولید ترکیبات فرار خارج سلولی و ترشحات خارج سلولی روی محیط PDA بررسی شد و مشخص شد کلیه گونه های مورداستفاده در این تحقیق می توانند پس از متوقف کردن رشد مسلیومی R.solani کلنی آن را به طور کامل کلنیزه و بر روی آن اسپورزایی کنند. از بین 8 گونه تریکودرما مورد آزمایش دو گونه Tricoderma harzianum و Tricoderma viridae در آزمون کشت متقابل،T.harzianum و T.orientalis در آزمون ترکیبات فرار خارج سلولی و T.orientalis و T.viridae در آزمون ترشحات خارج سلولی بیشترین تاثیر بازدارندگی از رشد قارچ بیماری زا را نشان دادند. بااین حال بیشترین درصد کنترل بیماری در گلخانه توسط جدایه T.harzianum با 35.56 درصد به دست آمد.در آزمایش های گلخانه ای مشخص شد، تیمار خاک با عوامل آنتاگونیست تاثیر بالایی بر کنترل مرگ ومیر بوته های چغندرقند در مقایسه با شاهد آلوده دارد و از این نظر بین جدایه ها تفاوت معنی دار وجود داشت.
    خلاصه پایان نامه

  4. شناسایی قارچ های شایع بیماری زای ریشه و طوقه و برگ چغندرقند در استان آذربایجان غربی
    محمدلطیف ابراهیمی 1397
    چغندرقند گیاهی دو ساله بانام علمی (Beta vulgaris L) از خانواده Chenopodiaceae است که از برگ و طوقه آن به عنوان مواد غذایی استفاده و در قسمت های مختلف جهان کشت می شود. در ایران نیز چغندرقند در سطح وسیع کشت می شود و استان آذربایجان غربی به عنوان یکی از مناطق عمده کشت این محصول با عملکرد بالا می باشد. بیمارگرهای زیادی روی اندام های مختلف چغندرقند (ریشه، برگ و طوقه) ایجاد بیماری می کنند که موجب کاهش عملکرد و کیفیت چغندر قند می شوند. در این تحقیق طی سال های 1396-1395 نمونه برداری از ارقام اکباتان، شکوفا،پالما و پایا از مناطق مختلف کشت چغندر قند در سطح استان آذربایجان غربی انجام گرفت و نمونه های دارای علائم بیماری برای جداسازی و شناسایی عوامل بیماری زای آن ها به آزمایشگاه منتقل شدند. پس از جداسازی و شناسایی های مورفولوژیکی در مجموع 175 جدایه به دست آمد که 114 جدایه جزو عوامل بیماری زا بودند، از بین جدایه های به دست آمده نه گونه از پنج جنس مختلف نه عامل Alternaria alternata, A.infectoria, Fusarium solani, F.oxysporum, F.colmorum, F.proliferatum, Phoma betae, Rhizoctonia solani و Sarocladium kiliense شناسایی شدند.برای تاییدصحت شناسایی های انجام شده براساس ویژگی های مورفولوژیکی دو گونه براساس تکثیر نواحی TEF1 مورد بررسی های مولکولی قرار گرفتند. اثبات بیماری زایی برای نمایندگان نه گونه شناسایی شده در شرایط آزمایشگاه و گلخانه انجام گرفت. از بین گونه های شناسایی شده A. infectoria و Sarocladium kiliense برای اولین بار در دنیا و گونه P. betae برای اولین بار در ایران از چغندرقند جدا شدند.
    خلاصه پایان نامه

  5. شناسایی گونه های تریکودرما و بررسی اثر بیوکنترلی آن ها روی عامل غالب قارچی پوسیدگی ریشه باقلا در استان لرستان
    رضا خوش گونه 1397
    اکثر گونه های تریکودرما آنتاگونیست تعدادی از قارچ های بیمارگر خاک زاد هستند و به دلیل موفقیت آن ها در این زمینه امروزه به طور وسیع و به عنوان مهم ترین عامل قارچی در کنترل بیولوژیک مورد توجه قرار گرفته اند. گونه های جنس تریکودرما به دلیل رشد و کنیدیوم زایی فراوان به آسانی از خاک قابل جداسازی می باشند. همچنین به دلیل تشکیل کلامیدوسپور و کلونیزاسیون مواد معدنی با روش های شستشوی خاک به آسانی قابل جداسازی هستند. به منظور جداسازی تریکودرما، از خاک های مناطق مختلف استان لرستان نمونه برداری انجام شد و نمونه ها به آزمایشگاه منتقل و در آزمایشگاه نگه داری شد. نمونه ها از عمق 10 سانتی متری و رایزوسفر خاک باغات و مزارع برداشته شد. سپس در محیط آزمایشگاه، به دو روش، سری رقت و کشت خاک به صورت مستقیم، روی محیط کشت تخصصی اصلاح شده الاد و خت(1983) جداسازی تریکودرما صورت گرفت. به منظور خالص سازی، روش های نوک هیف و تک اسپور روی محیط کشت Water agar(WA) انجام شد. برای بررسی خصوصیات ریخت شناختی گونه ها جدایه ها به محیط کشت CMD در شرایط نوری 12،12 انتقال داده شدند و شناسایی جدایه ها بر اساس کلیدهای معتبر و خصوصیاصت ریخت شناسی مانند شکل و اندازه اسپور و نحوه تشکیل فیالیدها روی کنیدیوفور و رشد در دماهای مختلف انجام گرفت. از خاک مناطق مختلف استان لرستان تعداد 250 جدایه جمع آوری شد که گونه های Trichoderma asprellum، T. harzianum، T. atroviride، T. koningii، T. koningiopsis ، T. virens، T. brevicompactum، T. longibrachiatum ، T. viride و T. citrinoviride جداسازی و شناسایی شدند. توالی یابی نواحی ژنی دو جدایه T. harzianum و T. asperellum با ژن tef مورد بررسی قرار گرفت. همچنین به منظور جداسازی عامل غالب پوسیدگی ریشه باقلا در استان لرستان، نمونه برداری از مزارع باقلا انجام گرفت. در کل 27 جدایه ی قارچی از ریشه باقلا جدا شد. چهارده جدایه از 27 جدایه مربـوط به قـارچ Rhizoctonia solani بودند، بنابراین این قارچ به عنوان عامل غالب شناسایی شد و در سه آزمایش شامل: آزمون کشت متقابل، آزمون کشت مواد فرار و آزمون کشت مواد غیرفرار با گونه های تریکودرما مورد آزمایـش قرار گرفت. در آزمـون کشت متقابـل بیشتریـن درصد از بازدارندگـی رشـد مربـوط به گـونه ی T. asperellum به میزان 11/31 درصد بود. در آزمون مواد فـرار بیشتر
    خلاصه پایان نامه

  6. ارزیابی اثر کیتوزان و چند جدایه قارچی آنتاگونیست بومی در کنترل بیولوژیک Verticillium dahliae، عامل پژمردگی هلو
    ابوطالب اسماعیل زاده باوانی 1397
    بیماری پژمردگی ورتیسیلیومی هلو و سایر درختان میوه هسته دار ناشی از Verticillium dahliae یکی از بیماری های مهم این درختان است که در بسیاری از مناطق دنیا باعث خسارت های جدی اقتصادی می شود. کنترل شیمیایی بیماری پژمردگی ورتیسیلیومی به دلیل برخورداری از دامنه میزبانی بسیار گسترده، خاک زاد بودن و دارا بودن میکرواسکلروت های بادوام ، مشکل و پرهزینه است. یکی از راهکارهای جایگزین، استفاده از عوامل میکروبی مفید است. در این مطالعه، 85 جدایه ساکن رایزوسفر و اندوفیت هلو و سایر درختان هسته دار از مناطق دارای سطح وسیع باغ های هلو و سایر درختان میوه هسته دار واقع در استان آذربایجان غربی جداسازی و با روش های ریخت شناسی و مولکولی شناسایی شدند. این جدایه های قارچی متعلق به هشت جنس قارچی Trichoderma، Aspergillus، Penicillium، Fusarium، Alternaria، Clonostachys، Aurobasidium و Cryptococcus بودند. پتانسیل این جدایه ها در آزمایشگاه در سه آزمایش کشت متقابل، بررسی تاثیر عصاره صاف شده کشت مایع و تاثیر این عوامل روی پایداری میکرواسکلروت با تاکید بر نتایج آزمایش تاثیر عوامل کنترل بیولوژیک روی پایداری میکرواسکلروت ها مورد ارزیابی قرار گرفت. درمجموع این سه آزمایش، جدایه Trichoderma asperellum AE66 با میانگین بازدارندگی کل 85/73 درصد، بیش ترین تاثیر را داشت و برای آزمایش های گلخانه ای انتخاب شد. در آزمون های گلخانه ای پس از بررسی میزان فعالیت آنزیم های پلی فنل اکسیداز، کیتیناز و بتا-1و3-گلوکاناز در روزهای 4، 8، 13 و 18، تاثیر کیتوزان و جدایه T. asperellum AE66 به صورت جداگانه و تلفیقی روی شدت بیماری پژمردگی ورتیسیلیومی مورد ارزیابی قرار گرفت که تیمار تلفیقی V. dahliae و T. asperellum AE66 با حفاظت 17/62 درصدی بالاترین حفاظت را در برابر پژمردگی ورتیسیلیومی به همراه داشته است.
    خلاصه پایان نامه

  7. شناسایی و بررسی قارچ های بیماری زای پیاز در استان اصفهان
    حسن رمضانی زلندی 1396
    پیاز گیاهی دوساله با نام علمی Allium cepa از خانواده Alliaceae است که خواص دارویی و غذایی بالایی داشته و از سالیان دور در نقاط مختلف دنیا کشت شده و مورد مصرف قرار می گیرد. در ایران نیز پیاز در سطح گسترده کشت می شود و استان اصفهان به عنوان یکی از مناطق با سطح کشت و عملکرد بالا مطرح است. بیمارگرهای زیادی روی اندام های مختلف پیاز (سوخ، ریشه و برگ) ایجاد بیماری کرده و کاهش عملکرد و بازارپسندی پیاز را سبب می شوند. در این تحقیق طی سال های 1395 و 1396 نمونه برداری از ارقام سوییت اسپانیش و ارلی گرانو از مناطق مختلف کشت پیاز در استان اصفهان صورت گرفت و نمونه های دارای علائم بیماری برای جداسازی و شناسایی عامل ها به آزمایشگاه منتقل گردید.پس از جداسازی و شناسایی های مورفولوژیکی درمجموع 120 جدایه به دست آمد. از بین جدایه های به دست آمده 20 گونه از نه جنس مختلف شناسایی گردید که گونه های:Alternaria tenuissima ،Alternaria porri، Alternaria clamidosporigena،Stemphylium vesicarium ،Stemphylium botryosum ، Cladosporium herbarum،Cladosporium liomoniforme ،Cladosporium cladosporioides. ،Curvularia inaequalis ،Rhizoctonia sp. ، Didymlla glomerata،Botrytis allii ،Colletotrichum circinans ،Fusarium oxysporum ،Fusarium solani ،Fusarium proliferatum ،Fusarium equiseti ،Fusarium culmorum ،Fusarium acuminatum و Fusarium verticillioides شناسایی شدند. برای تایید صحت شناسایی ها انجام شده بر اساس ویژگی های مورفولوژیکی شش گونه بر اساس تکثیر نواحی ITs،LSU ، tef1a و gpd موردبررسی مولکولی قرار گرفتند. اثبات بیماری زایی برای نمایندگان 20 گونه شناسایی شده در شرایط آزمایشگاه و گلخانه انجام گرفت. از بین گونه های شناسایی شده Curvularia inaequalis،Didymella glomerata ،Alternaria clamidosporigena و Cladosporium limoniforme برای اولین بار برای دنیا و گونه های Cladosporium herbarum و Fusarium verticillioides برای اولین بار در ایران از پیاز جدا و گزارش می شود.
    خلاصه پایان نامه

  8. بررسی تاثیر کاربرد قارچ های میکوریزا و Trichoderma harizianum بر بیماری پژمردگی ورتیسیلیومی فلفل در شرایط گلخانه
    شبنم باقرزاده 1396
    چکیده: بیماری پژمردگی ورتیسیلیومی یکی از بیماری های مهم و خسارت زای فلفل می باشد. از روش های کنترل این بیماری استفاده از عوامل کنترل بیولوژیکی است. در این بررسی از دو نوع قارچ میکوریزا آربوسکولار ،Rizophagus irregularis ,Glomus intraradices به همراه قارچ T.harzianum، برای کنترل بیماری پژمردگی ورتیسیلیومی فلفل دلمه ای با عامل Verticillium dahliae استفاده شد.آزمایشی به صورت طرح کاملاً تصادفی و با 12 تیمار و 4 تکرار برای هر تیمار انجام شد. در این مطالعه اثر کاربرد تیمارهای مختلف در القای مقاومت میزبانی گیاه در مقابل پژمردگی ورتیسیلیومی فلفل در شرایط گلخانه مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور میزان فعالیت آنزیم های کیتیناز و بتا-1و4 گلوکاناز در روزهای 0، 1، 2، 5 و 10و 15 روز بعد از مایه زنی عامل بیمارگر بر تیمارهای مختلف بررسی شد. و پس از طی هشت هفته شاخص های رشدی گیاه مانند ارتفاع ساقه و ریشه، وزن تر و خشک اندام های هوایی، وزن تر و خشک ریشه مورد بررسی قرار گرفتند. همچنین میزان کلروفیل و فسفر درصد کلنیزاسیون ریشه ها توسط قارچ های میکوریز آربوسکولار در تیمارهای مختلف بررسی شد. نتایج تجزیه و تحلیل آماری حاصل نشان دهنده اثر مثبت قارچ های میکوریز آربوسکولار و تریکودرما در رشد گیاهان بوده و همچنین کاربرد تیمارها در گیاهان فلفل دلمه ای سبب کاهش شدت و علائم بیماری بوده است. از بین تیمارها، ترکیب قارچ های R.irregulais) + (T.harzianum بهترین اثر را بر شاخص های رشدی گیاه داشته است. همچنین ترکیب این دو، در حضور قارچ بیمارگر ورتیسیلیوم نیز قادر بوده است که اثرات منفی قارچ عامل بیماری را تقلیل دهد و همچنین باعث القاء آنزیم های دفاعی کیتیناز و بتا-1و4 گلوکاناز در گیاهان فلفل دلمه ای شده و شدت بیماری را در این گیاهان کاهش دهد. از این بررسی می توان نتیجه گیری کرد کاربرد قارچ های میکوریزایی و تریکودرما می تواند اثرات بیماریزایی ورتیسیلیوم را کاهش داده و در برنامه های مدیریت این بیماری مورد استفاده قرار گیرد.
    خلاصه پایان نامه

  9. شناسایی مورفولوژیکی و مولکولی گونه هایGibberellafujikuroi complex جدا شده از سیر، سیب زمینی و یونجه در استان همدان
    اعظم سلطانی 1395
    کمپلکس گونه ایGibberellafujikuroi (GFSC)یک کمپلکس گونه ای مونوفیلتیک است که شامل یک مجموعه از گونه-های قارچFusariumبا صفات تقریبا مشابه و هم پوشان مورفولوژیکی است که تمایز آن ها از هم پیچیده است. گونه های شبه-جنسFusariumکه آنامورف جنسGibberellaاست از مهمترین قارچ های خاکزی هستند که در سراسر دنیا پراکنده اند و در بخش کشاورزی عامل بیماری های مختلفی در اغلب گیاهان می باشند و هر ساله خسارات عمده ای به تولیدات کشاورزی وارد می کنند. از آن جاییکه اولین گام در کنترل خسارت قارچ های بیماری زای گیاهی شناسایی گونه های رایج می باشد لذا در این پژوهش نسبت به شناسایی گونه های کمپلکسGibberellafujikuroiاقدام گردید. برای انجام این تحقیق از 68 منطقه از استان همدان نمونه برداری شد و جدایه هایFusariumبا استفاده از محیط های کشت اختصاصی مانند Nash and Snyder و محیط های کشت عمومی نظیر PDA جدا شدند. برای شناسایی جدایه هایFusariumدر سطح گونه، از مشخصات ماکروسکوپی مانند رنگ پرگنه و میزان رشد آن و مشخصات میکروسکوپی نظیر شکل ماکروکنیدیوم، وجود یا عدم وجود میکروکنیدیوم و شکل آن، نوع فیالید (منوفیالید یا پلی فیالید)، دارا بودن یا فقدان زنجیر میکروکنیدیوم و سرهای دروغین (False Heads) و وجود یا عدم وجود کلامیدوسپورها استفاده شد. در این تحقیق بیش از 200 جدایه از این شبه جنس مورد بررسی قرار گرفت که به کمک بررسی های ریخت شناسی 6 گونه شناسایی شد. شش گونه ی F. oxysporum، F. solani، F. proliferatum، F. subglutinans، F. verticillioidesو F. avenaceumاز ریشه و طوقه ی گیاهان سیر، سیب زمینی و یونجه جداسازی شد. شناسایی مولکولی جدایه ها با استفاده تکثیر ژن ?-translation elongation factor (Tef-1?) انجام شد. محصول PCR توالی یابی شد و توالی ژن های تکثیر شده با استفاده از نرم افزار MEGA 5.05 و با استفاده از توالی های موجود در سایت NCBI بلاست جهت تعیین هویت قارچ مورد مقایسه قرار گرفت. در نهایت با استفاده از روش های ریخت شناسی و مولکولی از بین 6 گونه ی شناسایی شده گونه ی F. oxysporumدر بخشElegansو در کمپلکس گونه ای F. oxysporum، گونه ی F. solaniدر بخشMartiellaو در کمپلکس گونه ای F. solani، 3 گونه ی F. proliferatum، F. subglutinansو F. verticillioidesدر بخشLiseolaو در کمپلکس گونه ای G. fujikuroiو گونه ی F. avenaceumدر
    خلاصه پایان نامه

  10. بررسی اثرات ضد قارچی عصاره گیاه شیپوری وحشی بر Botrytis cinereaعامل بیماری شانکر ساقه گوجه فرنگی در شرایط گلخانه
    فهیمه ایمان زاده 1395
  11. مطالعه اثرات آلوده سازی گیاه با عوامل بیمارگر و تیمار سالیسیلیک در تجمع پرولین آزاد و فعالیت آنزیم کیتیناز در برگ های سیب زمینی
    محمد سیاه وشی 1393
    سیب زمینی به عنوان چهارمین محصول کشاورزی جهان پس از گندم، برنج و ذرت نقش مهمی در تغذیه انسان دارد. از جمله مهمترین بیماریهای سیب زمینی لکه برگی ناشی از Alternaria alternata، شانکر رایزوکتونیایی ناشی از Rhizoctonia solani و پوسیدگی نرم غده سیب زمینی ناشی از Pectobacterium carotovorum می باشد. در این تحقیق اثرات کاربرد غلظتهای مختلف سالیسیلیک اسید در القای مقاومت میزبانی گیاه در مقابل پاتوژنهای مذکور در شرایط گلخانه مورد ببرسی قرار گرفت. در شرایط آزمایشگاهی اثر مستقیم غلظت های 100، 200 و 400 میکرومولار سالیسیلیک اسید روی رشد قارچ A. alternata، درون تشتک پتری آزمایش شد. نتایج نشان داد که هیچ یک از غلظت های مورد آزمایش اثر بازدارندگی مستقیم روی رشد پرگنه قارچ نداشته است. در آزمایش های گلخانه ای غلظت های 200، 100 و 400 میکرومولار از سالیسیلیک اسید به صورت اسپری برگی اتفاده شدند. در این آزمایشات شدت بیماریهای مذکور و پارامترهای رشدی مانند وزن تر و خشک اندام های هوایی، وزن تر و خشک ریشه و ارتفاع ساقه هوایی مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج این بررسی ها نشان داد که کاربرد سالیسیلیک اسید بر روی بوته های سیب زمینی سبب کاهش شدت بیماری و افزایش برخی فاکتورهای رشدی گیاه سیب زمینی در مقایسه با گیاهان شاهد آلوده شدند. افزایش غلظت سالیسیلیک اسید اسپری شده سبب کاهش شدت بیماری، افزایش پارامترهای رشدی و افزایش بیشتر میزان پرولین و کیتیناز گردید. هدف اصلی این تحقیق، بررسی تاثیر سالیسیلیک اسید روی تجمع اسید آمینه پرولین و فعالیت آنزیم کیتیناز در گیاهان تیمار شده در شرایط گلخانه بوده است. نتایج نشان داد که در گیاهان تیمار شده با سالیسیلیک اسید به همراه پاتوژن های مورد آزمایش در مقایسه با گیاهان تحت تیمار فقط سالیسیلیک اسید یا فقط پاتوژن میزان پرولین القا شده و فعالیت آنزیم کیتیناز بیشتر بوده است. در مقایسه بین سه پاتوژن بیشترین اثر در افزایش میزان پرولین و کیتیناز به ترتیب در آلترناریا، رایزوکتونیا و پکتوباکتریوم مشاهده شد. به طوری که میزان پرولین( در زمان 120 ساعت پس از تلقیح پاتوژن) تحت تیمار 400 میکرو مولار سالیسیلیک اسید به همراه هریک از پاتوژن ها، در حضور آلترناریا، رایزوکتونیا و پکتوباکتریوم به ترتیب 6.48، 4.35 و 3.08 ( میکرومول پرولین بر گرم وزن تر) بود همچنین میزان کیتیناز در زمان 12
    خلاصه پایان نامه

  12. بررسی اثر اسانس های چهار گیاه داروئی در مدیریت برخی از بیماریهای پس از برداشت توت فرنگی
    میترا محمدی زده لو 1393
    با توجه به افزایش نگرانی ها نسبت به سلامت انسان ناشی از باقیمانده مصرف سموم در روی محصلات کشاورزی استفاده از روشهای جایگیزین در کاربرد قارچکش ها مورد توجه قرار گرفته است. استفاده از اسانس های گیاهی در کنترل بیماریهای پس از برداشت میوه به عنوان روش جایگزین در چند سال اخیر مطرح شده است. میوه توت فرنگی یکی از میوه های سریع فاسد شونده و حساس به میکروارگانسیم ها، بویژه پوسیدگی ناشی از قارچ بوتریتیس است که باعث تلفات زیادی در پس از برداشت میگردد. به منظور بررسی فعالیت ضدقارچی اسانس گیاهان نعناع فلفلی، پونه، گل مکزیکی و افسنطین دو آزمایش جداگانه در شرایط درون شیشه و برون شیشه به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه کاملاً تصادفی انجان شد. در شرایط درون شیشه فعالیت ضد قارچی چهار اسانس در کنترل 4 پاتوژن( Alternaria alternata، Botrytis cinerea، Colletotrichum acutatum، Pestalotiopsis sp. ) و همچنین خاصیت قارچ کشی و قارچ ایستایی اسانس ها و در شرایط سردخانه اثر اسانس ها بر کنترل بوتریتیس در میوه توت فرنگی مورد بررسی قرار گرفت. فاکتور اول شامل غلظت اسانس ها در چهار سطح (0، 500، 1000 و 1500 میکرولیتر در لیتر) و فاکتور دوم شامل نوع اسانس در چهار سطح (نعناع فلفلی، پونه، گل مکزیکی و افسنطین) بود. در شرایط درون شیشه درصد بازدارندگی رشد میسیلیوم قارچ، میزان جوانه زنی اسپور قارچ و در شرایط سردخانه تاثیر اسانس ها بر صفات ظاهری و بیوشیمیایی میوه توت فرنگی شامل درصد کاهش وزن میوه، PH آب میوه، مواد جامد محلول، ویتامین ث ، اسید آلی شاخص رسیدگی میزان آلودگی میوه ها، شدت آلودگی میوه ها، میزان فنول کل، فعالیت آنتی اکسیدان، آنزیم گلوکاناز، آنزیم کیتیناز، پروتئین کل مورد بررسی قرار گرفت. منتول(56.24 درصد)، پولگون(33.85 درصد)، متیل کاویکول(88.13 درصد) و زد مایروکسید( 52.42 درصد) به ترتیب ترکیبات عمده تشکیل دهنده اسانسهای نعناع فلفلی، پونه، گل مکزیکی و افسنطین بودند. در تمام اسانس های مورد استفاده نوع ترکیبات غالب از گروه مونوترپنهای اکسیژن دار می باشد که میزان آنه در افسنطین کمتر از سه اسانس دیگر بود. اسانس نعناع فلفلی در A. alternata، Pestalotiopsis sp و C. acutatum و اسانس پونه و گل مکزیکی در قارچ B. cinerea بیشترین تاثیر را در بازداری از رشد قارچ ها نشان داده اند. همچنین اسانس افسنطین کمتریت تاثیر ر
    خلاصه پایان نامه

  13. بررسی امکان کنترل غیرشیمیائی بیماری پژمردگی فوزاریومی خربزه با استفاده از محلول سیلیکون و کمپوست در شرایط گلخانه و مزرعه
    محمدرضا مهدیخانی 1393
  14. شناسایی گونه های شایع فوزاریوم عامل پوسیدگی خشک غده سیب زمینی در انبارهای استان همدان و بررسی تاثیر کاربرد نانوذرات مس و نقره در کنترل بیماری
    پردیس نبی زاده 1392
  15. شناسایی قارچ های اندام های هوایی سیب زمینی در استان همدان
    رضا دهقان مویدی 1392